Curlew (1885)

HMS CurlewKanonierki typu "CURLEW" zostały zaprojektowane przez Williama White'a w 1885 r. Stanowiły kolejny etap ewolucji niewielkich okrętów artyleryjskich. W porównaniu z wcześniejszymi kanonierkami kompozytowymi (żelazno - drewnianymi) ich kadłuby były wykonane ze stali, nie miały ożaglowania, zaś na pokładzie pojawiło się uzbrojenie torpedowe. 
Kraj: Wielka Brytania
klasa: kanonierka śrubowa, stalowa kanonierka śrubowa, "gunvessel"

Specyfikacja

Nazwa okrętu Stocznia Położenie stępki Wodowanie Ukończenie budowy Los okrętu
CURLEW Devonport DYd 05.01.1885 23.10.1885 ?.06.1886 Sprzedany w 1906 r.
LANDRAIL Devonport DYd 05.01.1885 19.01.1886 ?.03.1887 Zatopiony w 1906 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność projektowa 790 ts
Wyporność pełna  950 ts
Długość całkowita brak danych
Długość pomiędzy pionami 50,44 m (195 ft 0 in) 
Szerokość 8,53 m (28 ft 0 in)
Zanurzenie średnie 3,20 m (10 ft 6 in)

Napęd:

Maszyny Dwie 2-cylindrowe poziome maszyny parowe z normalnie prowadzonymi korbowodami; nieznana liczba kotłów; 2 śruby
Moc nominalna 850 nhp
Moc indykowana  1500 ihp
Prędkość  14,5 węzła
Paliwo 250 ton węgla
Zasięg 10 000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów

Uzbrojenie:

Początkowe 1 działo 152 mm (6 in) 100-funtowe (100 pdr) 5 t. RBL; 3 działa 127 mm (5 in) 50-funtowe (50 pdr) 38 cwt RBL; 7 karabinów maszynowych (kartaczownic); 1 wyrzutnia torpedowa; 4 zrzutnie torped

Ludzie:

Załoga 46 oficerów i marynarzy

Projekt

Kanonierki typu "CURLEW" zostały zaprojektowane przez Williama White'a w 1885 r. W porównaniu z wcześniejszymi kanonierkami wykonanymi z wykorzystaniem materiałów mieszanych (budowa żelazno-drewniana), kadłuby tych okrętów były wykonane ze stali. W związku z postępem techniki i rozwojem budownictwa okrętowego, na okrętach tego typu zastosowano wiele nowych rozwiązań. Przede wszystkim zrezygnowano z ożaglowania pomocniczego. Zestaw uzbrojenia również odpowiadał nowoczesnym standardom, zawierał w sobie również wyrzutnie i zrzutnie torped. Jednakże ten typ był obarczony wieloma wadami. Okręty były zbyt małe i zbyt wolne aby towarzyszyć okrętom floty w formacji, natomiast aby wykonywać zadania swoich "poprzedników" były zbyt zaawansowane i przede wszystkim o 25% droższe w budowie. Brak ożaglowania również przeszkadzał w służbie na odległych Stations, gdzie były problemy z zaopatrywaniem w paliwo. Koszt budowy kadłuba każdego z okrętów wynosił po 37 363 funty, natomiast koszt maszyn wynosił po 12 600 funtów.

Konstrukcja

Służba

Galeria

- Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik, eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Rif Winfield (2014). British Warship of the Age of Sail 1817 - 1863. Seaforth Publishing.
- Wikipedia, The Dreadnought Project oraz inne strony internetowe.