Kanonierki typu "CORMORANT" (czasami nazywane również typem "ECLIPSE") obejmowały kanonierki I klasy zbudowane w latach 1860 - 1867. Konstrukcyjnie były próbą budowy okrętów o silniejszym uzbrojeniu, co wymagało zwiększenia rozmiarów i zamontowania silników o lepszych parametrach.
Kraj: Wielka Brytania klasa: kanonierka śrubowa, drewniana kanonierka śrubowa, "gunvessel"
1 działo 178 mm (7 in) 6½ ton MLR; 2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR; 2 działa 20-funtowe (20 pdr) Armstrong RBL
Ludzie:
Załoga
90 oficerów i marynarzy
Projekt
Bazując na doświadczeniach z kanonierkami I klasy typu "INTERPID", które były większe od innych okrętów klasy "gunvessel" budowanych w tamtych czasach, Admiralicja stwierdziła iż Royal Navy potrzebny jest podobny typ kanonierki, wzorowany na typie "PHILOMEL", jednak silniej uzbrojony, a co za tym idzie większy i wyposażony w silniejsze maszyny. Zwiększenie rozmiarów niosło oczywiście zagrożenie w zwiększeniu zanurzenia, jednak zdecydowano się na poświęcenie możliwości operowania na bardzo płytkich wodach otrzymując w zamian okręt o zdecydowanie lepszych właściwościach morskich, silniej uzbrojony i szybki. Co najważniejsze, konstruktorzy stanęli na wysokości zadania, gdyż gotowe okręty miały niemal takie samo zanurzenie jak znacznie od nich mniejsze kanonierki typu "PHILOMEL", nie straciły więc możliwości działania na płytkich wodach.
Pierwszych sześć okrętów zostało zamówionych w ramach programu rozbudowy floty 1859 Programme. Zbudowane okręty miały zostać wyposażone w uzbrojenie w stoczniach państwowych: w Woolwich Dockyard ("SERPENT", "STAR", "ECLIPSE", "LILY") i w Chatham Dockyard ("CORMORANT", "RACEHORSE"). Nazwy dla pierwszej szóstki zostały zatwierdzone 24 września 1859 r. Kolejne cztery jednostki zostały zaplanowane do budowy w ramach 1860 Programme. Nazwy dla nich zostały zatwierdzone 4 października 1860 r. Budowa trzech z nich ("SYLVIA", "NASSAU", "MYRMIDON") została zawieszona na przełomie 1862 i 1863 roku, jednak później została wznowiona. HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU" zostały ostatecznie ukończone jako okręty badawcze, zostały również wyposażone w słabsze maszyny i pozbawione uzbrojenia (najprawdopodobniej). Ostatnie trzy okręty zostały zamówione w ramach 1861 Programme, zaś nazwy dla nich zostały przydzielone 21 marca 1861 r., ostatecznie jednak zostały anulowane.
Konstrukcja
Kadłub
Kadłub tych okrętów był wykonany z drewna. Wyporność wynosiła 877 ts, natomiast tonaż liczył 694 66/94 bm. Długość pokładu działowego wynosiła 56,39 m (185 ft 0 in), długość stępki do obliczeń tonażu 50,48 m (165 ft 7¼ in), natomiast szerokość 8,64 m (28 ft 4 in). Zanurzenie wynosiło od 3,35 m (11 ft) do 3,66 m (12 ft). Nie ma danych na temat ożaglowania tych kanonierek, jednak najprawdopodobniej powtórzono rozwiązanie z kanonierek typu "PHILOMEL", czyli zamontowano ożaglowanie typu bark. Na okrętach "bojowych" znajdowały się po dwa kominy, natomiast na HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU", w związku z tym, iż ukończono te okręty jako jednostki badawcze z innymi, słabszymi siłowniami znajdowały się jedynie pojedyncze kominy.
Opancerzenie
Okręty nie posiadały opancerzenia.
Uzbrojenie
Zgodnie z założeniami projektowymi okręty miały byc uzbrojone w 2 działa 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML oraz 2 działa 32-funtowe (32 pdr) SBML. Ostatecznie jednak zostały ukończone z zestawem uzbrojenia składającym się z 1 działa 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowego (110 pdr) 82 cwt RBL, 1 działa 203 mm (8 in) 68-funtowego (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML oraz 2 dział 20-funtowych (20 pdr) Armstrong RBL. W trakcie służby okręty przeszły modernizację uzbrojenia. W jej wyniku okręty uzbrojone zostały w 1 działo 178 mm (7 in) 6½ ton MLR i 2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR. Nie ma pewności co do dział 20-funtowych Armstronga, czy zostały pozostawione czy je zdemontowano podczas modernizacji uzbrojenia.
Napęd
Okręty były napędzane pojedynczą śrubą. Moc wynoszącą 200 nhp wytwarzała 2-cylindrowa pozioma maszyna parowa z normalnie prowadzonymi korbowodami pojedynczego rozprężania. Poszczególne okręty podczas testów osiągały inne prędkości, jak i wysokości mocy indykowanej. Są one umieszczone w dziale dotyczącym służby poszczególnych okrętów typu, podobnie jak producenci maszyn parowych, którzy byli różni w zależności od jednostki. Moc indykowana wahała się od 689 ihp do 892 ihp, natomiast prędkość od 10,5 do 11,5 węzła. W pierwszych sześciu okrętach zamontowano maszynę parową firmy Napier o średnicy cylindrów 1,14 m (45 in) i skoku 0,61 m (24 in). Ostatnie z trzech ukończonych okrętów miały nieco inne maszyny parowe, z racji innego przeznaczenia (jako okręty badawcze). Ukończony jako tradycyjna kanonierka HMS "MYRMIDON" miał maszynę parową o podobnej mocy nominalnej (200 nhp) i podobnych wymiarach cylindrów. Okręty badawcze HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU" miały nieco słabsze maszyny (150 nhp) o średnicy cylindrów 107 cm (42 in) i skoku 66 cm (26 in). Nie ma żadnych danych na temat ożaglowania tych jednostek, jednak bazując na materiałach zdjęciowych można założyć, że podobnie jak kanonierki typu "PHILOMEL", miały ożaglowanie typu bark.
Służba
Cormorant
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
20.06.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni Wigram & Son, Blackwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
09.02.1860
Wodowanie okrętu.
14.01.1862
Wcielenie okrętu do służby w Chatham.
03.1862
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 727 ihp osiągnął 11,155 węzła.
16.05.1863
Ponowne wcielenie okrętu do służby z przydziałem do East Indies and China Station.
07.06.1870
Okręt został sprzedany w Hongkongu.
Znani dowódcy (przydziały)
14.01.1862 - 16.05.1863
Master William S. Bourchier
16.05.1863 - 1866
Commander Charles Matthew Buckle (East Indies and China Station)
1866 - 22.06.1869
Commander George Doherty Broad (East Indies and China Station)
22.06.1869 - 1970
Commander Albert Denison Somerville Denison (East Indies and China Station)
Racehorse
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
20.06.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni Wigram & Son, Blackwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
19.03.1860
Wodowanie okrętu.
1862
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 732 ihp osiągnął 10,937 węzła.
16.05.1862
Wcielenie okrętu do służby w Sheerness z przydziałem do China Station.
02.06.1862
Okręt wyruszył do miejsca pełnienia służby w Chinach, jednak już następnego dnia zawinął z powrotem do portu w Portsmouth w celu napraw usterek maszyny parowej, które ujawniły się po wyjściu w morze.
17.07.1862
Okręt opuścił port w celu przetestowania naprawionej maszyny, jednak po wykryciu kolejnych defektów okręt wrócił tego samego dnia do portu. Kolejna, już bardziej udana próba miała miejsce 29 lipca 1862 r.
04.08.1862
Okręt wyruszył po raz drugi na miejsce pełnienia służby, i po raz kolejny dnia następnego wrócił do portu w celu naprawy kolejnych uszkodzeń.
10.08.1862
Okręt wyruszył w końcu do China Station, docierając po drodze na Maderę 20 sierpnia. Na okręcie znajdowało się 108 członków załogi.
18.10.1862
Okręt dotarł do Simon’s Bay.
08.12.1862
Okręt dotarł do Singapuru, opuszczając port 15 grudnia.
25.02.1863
Okręt w związku z przyjęciem zadania przewożenia poczty pomiędzy Japonią a Szanghajem wypłynął z Hongkongu do Jeddo w Japonii.
15.08.1863
Okręt wziął udział w bombardowaniu Kagoshimy.
01.11.1864
Okręt wypłynął z Szanghaju do Chefoo w celu dokonania napraw.
04.11.1864
Okręt rozbił się na przylądku Cheu, Yen-t’ai, Chiny. Okręt uderzył w skały w spokojnych, ale mglistych warunkach. Tuż po uderzeniu w skałę zerwała się wichura i nie było możliwości wodowania łodzi na wielkich falach. Zginęło łącznie 99 osób, uratowano 9, w tym kapitana.
Znani dowódcy (przydziały)
16.05.1862 - 04.11.1864
Commander Charles Richard Fox Boxer (East Indies and China Station, stracił okręt)
Serpent
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
27.06.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Millwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
23.06.1860
Wodowanie okrętu.
1865
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 774 ihp osiągnął 10,042 węzła.
17.04.1865
Okręt został wcielony z przeznaczeniem do China Station. Miał się zająć służbą badawczą.
10.08.1869
Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth.
13.04.1875
Okręt został sprzedany dla Castle i został utylizowany w Charlton.
Znani dowódcy (przydziały)
17.04.1865 - 10.08.1869
Commander Charles James Bullock (East Indies and China Station)
Star
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
27.06.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Millwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
15.12.1860
Wodowanie okrętu.
1865
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 892 ihp osiągnął 11,1 węzła.
05.1865
Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przeznaczeniem do East Indies and China Station.
04.08.1870
Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth.
14.03.1877
Zakończono utylizacje okrętu w Plymouth.
Znani dowódcy (przydziały)
05.1865 - 07.1865
Commander George Patterson (East Indies and China Station)
07.1865 - 06.1868
Commander C. Wooton (East Indies and China Station)
06.1868 - 04.08.1870
Commander Walter Sidney de Kantzow (East Indies and China Station)
Eclipse
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
08.08.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni J. Scott Russell, Millwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
18.09.1860
Wodowanie okrętu.
1861
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 838 ihp osiągnął 11 węzłów.
10.1861
Okręt został przekazany do Steam Reserve w Sheerness.
24.09.1862
Okręt został wcielony w Sheerness do służby czynnej z przydziałem do Australia Station.
06.1863
Podczas drugiej wojny w Taranaki uczestniczył w ataku, który dokonał garnizon New Plymouth na pozycji Maorysów u ujścia rzeki Katikara 4 czerwca 1864 r., ostrzeliwując pozycje Maorysów z odległości około 1,5 km od brzegu.
09.1863
Okręt holował po Morzu Tasmańskim nowozelandzki parowiec bocznokołowy "PIONEER". Obie jednostki wypłynęły z Sydney 22 września i dotarły do Onehunga w Nowej Zelandii 3 października 1863 roku. W trakcie holowania doszło do kolizji, która spowodowała uszkodzenia dziobu na brytyjskiej kanonierce.
10.1863
Dowódca okrętu, Commander Mayne dowodząc oddziałem liczącym około 200 marynarzy zajął Merrimi, a później zajął się fortyfikacją miasta.
20.11.1863
Oddział dowodzony przez Commander Mayne liczący 400 ludzi wziął udział w bitwie pod Rangiriri podczas inwazji na Waikato, w której zginęło pięciu marynarzy, a 10 zostało rannych, w tym sam Mayne, który został odesłany do kraju.
01.1864
Po objęciu dowództwa przez Commandera Edmunda Roberta Fremantle wyżej wspomniany oddział wziął udział w zajęciu Waikato. Nieco później doszło do zwycięskiego dla Brytyjczyków starcia z Maorysami w Rangiawahia.
29.04.1864
Marynarze z okrętu wzięli udział w ataku na twierdzę Maorysów w Gate Pā.
09.1865
Okręt wziął udział w transport członków milicji Whanganui do Opotiki w ramach Wojny o Przylądek Wschodni i w odpowiedzi na incydent Völkner (zabójstwo urodzonego w Niemczech protestanckiego misjonarza Carla Sylviusa Völknera w Nowej Zelandii w 1865 r. i wynikająca z tego pomyłka sądowa rządu Nowej Zelandii).
09.02.1867
Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
07.1867
Okręt został utylizowany w Sheerness.
Znani dowódcy (przydziały)
16.02.1861 - 10.1861
Commander Edmund Robert Fremantle
24.09.1862 - 02.1864
Commander Richard Charles Mayne (Australia Station)
02.1864 - 09.02.1867
Commander Edmund Robert Fremantle (Australia Station)
Lily
14.06.1859
Złożenie zamówienia do stoczni.
08.08.1859
Położenie stępki okrętu w stoczni J. Scott Russell, Millwall.
24.09.1859
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
27.02.1861
Wodowanie okrętu.
1862
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 799 ihp osiągnął 11,48 węzła.
10.11.1862
Wcielenie okrętu do służby w Sheerness z przeznaczeniem do North America and the West Indies Station.
07.11.1866
Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness.
10.1867
Okręt został utylizowany w Sheerness.
Znani dowódcy (przydziały)
10.11.1862 - 14.12.1863
Commander Henry Harvey (North America and the West Indies Station)
14.12.1863 - 07.11.1866
Commander Algernon Charles Fieschi Heneage (North America and the West Indies Station)
Sylvia
05.03.1860
Złożenie zamówienia do stoczni.
07.05.1860
Położenie stępki okrętu w stoczni Woolwich Dockyard.
04.10.1860
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
1862
Budowa okrętu została zawieszona.
20.03.1866
Wodowanie okrętu.
10.1866
Ukończenie budowy jako jednostka badawcza i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 689 ihp osiągnął 10,343 węzła.
12.10.1866
Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przydziałem do China Station.
07.10.1869
Okręt przekierowano do wybrzeży Japonii w celu dalszego prowadzenia prac badawczych.
09.04.1873
Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
18.11.1873
Po remoncie okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do China Station.
1877
Okręt został zdjęty ze służby w Hongkongu i skierowany do remontu.
09.05.1877
Ponowne wcielenie do służby z przydziałem do prac badawczych u brzegów Japonii.
17.11.1880
Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness.
27.03.1882
Ponowne wcielenie okrętu do służby, z przydziałem do prac badawczych w Cieśninie Magellana.
08.04.1884
Okręt został skierowany do prac badawczych w okolicach Przylądka Dobrej Nadziei. Później skierował się do Gibraltaru.
28.10.1885
Okręt rozpoczął prace badawcze na Morzu Śródziemnym.
12.1885
Okręt został ponownie wcielony do służby po remoncie na Malcie, nadal z tym samym dowódcą.
22.02.1889
Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness.
08.1889
Okręt został sprzedany dla George Cohen z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
12.10.1866 - 07.10.1869
Commander Edward Wolfe Brooker (East Indies and China Station) - inwalidztwo
07.10.1869 - 09.04.1873
Commander Henry Craven St John (East Indies and China Station)
18.11.1873 - 1877
Captain Henry Craven St John (East Indies and China Station)
09.05.1877 - 15.07.1877
Captain Bonham Ward Bax (East Indies and China Station) - zmarł na dezynterię w Hongkongu
07.1877 - 27.11.1877
Commander (acting) Pelham Aldrich (East Indies and China Station)
27.11.1877 - 17.11.1880
Commander Pelham Aldrich (East Indies and China Station)
27.03.1882 - 08.04.1884
Captain William James Lloyd Wharton
08.04.1884 - 28.10.1885
Captain Pelham Aldrich
28.10.1885 - 12.1885
Commander Llewellyn S. Dawson
12.1885 - 22.02.1889
Commander Llewellyn S. Dawson
Nassau
05.03.1860
Złożenie zamówienia do stoczni.
20.06.1860
Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard.
04.10.1860
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
1862
Zawieszenie budowy okrętu.
20.02.1866
Wodowanie okrętu.
07.1866
Ukończenie budowy jako okręt badawczy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 735 ihp osiągnął 10,585 węzła.
06.07.1866
Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przydziałem do South America Station, ze szczególnym uwzględnieniem badań Cieśniny Magellana.
12.08.1869
Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth i skierowany do remontu.
22.04.1870
Ponowne wcielenie okrętu do służby i skierowanie go do prac badawczych na Morzu Chińskim.
11.05.1872
Okręt wziął udział akcji przeciwko piratem nieopodal Sulu.
17.03.1873
Okręt został zdjęty ze służby na Malcie. Tam też został skierowany do remontu.
05.10.1873
Okręt został ponownie wcielony do służby i skierowany do East India Station.
19.01.1875
Okręt wziął udział w ataku na Mombasę wraz z kanonierką HMS "RIFLEMAN".
03.1876
Okręt został wcielony ponownie do służby po remoncie w Cape Town, z przeznaczeniem do China Station.
15.04.1879
Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
04.1880
Okręt został utylizowany w Sheerness.
Znani dowódcy (przydziały)
06.07.1866 - 12.08.1869
Commander Richard Charles Mayne (South America Station)
22.04.1870 - 17.03.1873
Commander William Chimmo (East India and China Station)
05.10.1873 - 12.12.1875
Lieutenant Francis John Gray (East India and China Station) - zmarł
22.01.1876 - 15.04.1879
Commander Richard Henry Napier (East India and China Station)
Myrmidon
05.03.1860
Złożenie zamówienia do stoczni.
24.07.1860
Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard.
04.10.1860
Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
1862
Budowa okrętu została zawieszona.
05.06.1867
Wodowanie okrętu.
10.1867
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 782 ihp osiągnął 10,838 węzła.
29.10.1867
Wcielenie okrętu do służby z przeznaczeniem do West Coast of Africa Station.
08.1869
Okręt został przekierowany do North America and the West Indies Station.
02.12.1871
Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
24.10.1872
Ponowne wcielenie okrętu do służby i skierowanie go do służby na Pacific Station.
10.05.1877
Wycofanie okrętu ze służby w Sheerness. Okręt został wstawiony do doku w celu remontu.
06.1883 - 12.1883
Okręt został przebudowany na okręt badawczy. Koszt przebudowy wyniósł 14750 funtów. Wymieniono między innymi kotły oraz część drewnianych elementów okrętu, które okazało się mocno zużyte.
10.01.1884
Ponowne wcielenie okrętu do służby i sierowany do prac badawczych na Morzu Śródziemnym i Morzu Czerwonym.
05.1885
Okręt został przetransferowany do Australia Station.
25.06.1887
Okręt uległ kolizji z transportowcem HMS "TYNE" w cieśninie Bass, nieopodal Sydney. Dowódca kanonierki został ukarany reprymendą. Okręt został naprawiony w Sydney.
31.01.1889
Okręt został wycofany ze służby w Hongkongu.
04.1889
Okręt został sprzedany w Hongkongu za 3000 funtów.
Znani dowódcy (przydziały)
29.10.1867 - 08.1869
Commander Henry Boys Johnstone (West Coast of Africa Station Station)
08.1869 - 02.12.1871
Commander Henry Lowe Holder (North America and the West Indies Station)
24.10.1872 - 10.05.1877
Commander Richard Hare (Pacific Station)
10.01.1884 - 30.08.1884
Commander Alfred Carpenter (Mediterranean Station)
30.08.1884 - 01.11.1887
Commander Richard Frazer Hoskyn (Mediterranean Station, od maja 1885 r. Australia Station)
01.11.1887 - 31.01.1889
Commander F. P. Vereker (Australia Station)
Galeria
Cormorant (1860)
HMS Cormorant
Rysunek z 15 czerwca 1867 r. pochodzący z The Illustrated London News, przedstawiający okręt na Formozie. Rycina na podstawie szkicu pana W.N. Fencocka, zastępcy kasjera okrętu HMS "CORMORANT".
HMS Eclipse
Zdjęcie przedstawiające widok portu, głównie kotwicowiska okrętów wojennych, ze wzgórza, przy kościele św. Pawła w Auckland na Nowej Zelandii.
HMS Eclipse
Obraz pędzla Arthura Herberta Messengera, przedstawiający kanonierkę rzeczną "PIONEER" holowaną przez Morze Tasmana przez HMS "ECLIPSE" we wrześniu 1863 roku.
HMS Eclipse
Zdjęcie z zasobów National Library of New Zealand. Data zdjęcia nieznana.
HMS Eclipse
Załoga okrętu w czasie pobytu w Port Royal na Jamajce, w 1866 r.
HMS Myrmidon
Model przekrojowy pokazujący metodę łączenia belek przyjętą do budowy HMS "MYRMIDON" (1867). Model znajduje się w zasobach National Maritime Museum, Greenwich, Londyn.
HMS Myrmidon
Obraz przedstawiającey HMS "MYRMIDON", autorstwa Thomsona W.M. Rochestera.
HMS Myrmidon
Strona z albumu akwarel i rysunków ołówkiem z podróży statku badawczego HMS "MYRMIDON" przez żeglarza Waltera Spinksa, płynącego z Anglii do Australia Station przez Azję Południowo-Wschodnią około 1886 r.
HMS Myrmidon
Zdjęcie okrętu (dwukominowy, w tle) w Farm Cove, Sydney, Australia. Z zasobów Museum of Applied Arts & Sciences.
HMS Myrmidon
Zdjęcie okrętu (dwukominowy, w tle) w Farm Cove, Sydney, Australia. Z zasobów Museum of Applied Arts & Sciences.
HMS Nassau
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Nassau
Rysunek z 1869 r. przedstawiający HMS "NASSAU" wchodzący do Playa Parda Cave. Grafika pochodzi z Illustrated News of the World.
HMS Nassau
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Nassau
Rysunek przedstawiający HMS "NASSAU" pochodzący z publikacji "The Admiralty Hydrographic Service, 1795-1919" Archibald Day (1967).
HMS Nassau
Rysunek przedstawiający okręt na tle Góry Burney z Wysp Otter autorstwa F.C.P. Verekera.
HMS Nassau
Obraz przedstawiający HMS "NASSAU" mijający parowiec P. & O. "DECCAN", prawdopodobnie w pobliżu Suezu. Obraz namalował Captain Haughton Forrest.
HMS Nassau
Ilustracja do "The Graphic", 20 marca 1875. Przedstawia bombardowanie Mombasy przez HMS "NASSAU" i HMS "RIFLEMAN" oraz łodzie HMS "LONDON".
HMS Nassau
Zniszczenie twierdzy piratów w Sulu przez HMS "NASSAU". Ilustracja dla "The Illustrated London News", 5 października 1872 r.
HMS Nassau
Ilustracja do "The Graphic", 20 marca 1875. Przedstawia bombardowanie Mombasy przez HMS "NASSAU" i HMS "RIFLEMAN" oraz łodzie HMS "LONDON".
HMS Racehorse
Bombardowanie Kagoshimy. Źródło: "The Illustrated World", 5 grudnia 1863 r.
HMS Racehorse
Bombardowanie Kagosimy w Japonii. Ilustracja do The Illustrated London News, 7 listopada 1863 r.
HMS Racehorse
Rysunek z The Illustrated London News (1865 r.)
HMS Racehorse
Rysunek z The Illustrated London News (1865 r.) przedstawiający szczątki okrętu po katastrofie, która nastąpiła 4 listopada 1864 r.
HMS Sylvia
Zdjęcie z 1870 r. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Sylvia
Rysunek wykonany przez Jamesa Henry'ego Butta, przedstawiający widok na port w Kapsztadzie (Cape Town).