Cormorant (1860)

HMS NassauKanonierki typu "CORMORANT" (czasami nazywane również typem "ECLIPSE") obejmowały kanonierki I klasy zbudowane w latach 1860 - 1867. Konstrukcyjnie były próbą budowy okrętów o silniejszym uzbrojeniu, co wymagało zwiększenia rozmiarów i zamontowania silników o lepszych parametrach.
Kraj: Wielka Brytania
klasa: kanonierka śrubowa, drewniana kanonierka śrubowa, "gunvessel"

Specyfikacja

Nazwa okrętu Stocznia Położenie stępki Wodowanie Ukończenie budowy Los okrętu
CORMORANT Wigram DYd 20.06.1859 09.02.1860 ?.03.1862 Sprzedany w 1870 r.
RACEHORSE Wigram DYd 20.06.1859 19.03.1860 ?.?.1862 Rozbity w 1864 r.
SERPENT C. J. Mare DYd 27.06.1859 23.06.1860 ?.?.1865 Sprzedany w 1875 r.
STAR C. J. Mare DYd 27.06.1859 15.12.1860 ?.?.1865 Utylizowany w 1877 r.
ECLIPSE J. Scott Russell DYd 08.08.1859 18.09.1860 ?.?.1861 Utylizowany w 1867 r.
LILY J. Scott Russell DYd 08.08.1859 27.02.1861 ?.?.1862 Utylizowany w 1867 r.
SYLVIA Woolwich DYd 07.05.1860 20.03.1866 ?.10.1866 Sprzedany w 1889 r.
NASSAU Pembroke DYd 20.06.1860 20.02.1866 ?.07.1866 Utylizowany w 1880 r.
MYRMIDON Chatham DYd 24.07.1860 05.06.1867 ?.10.1867 Sprzedany w 1889 r.
TARTARUS Pembroke DYd 25.10.1860 Budowa anulowana 16.12.1864 r. Kadłub został utylizowany 04.11.1865 r. Koszt przed anulowaniem 6268 funtów.
PEGASUS Woolwich DYd 13.01.1862 Budowa anulowana 12.12.1863 r.
ALBATROSS Chatham DYd ?.?.1862 Budowa anulowana 12.12.1863 r.
GUERNSEY Pembroke DYd Nie rozpoczęto budowy. Projekt anulowano 12.12.1863 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność 877 ts
Tonaż 694 66/94 bm
Długość pokładu działowego 56,39 m (185 ft 0 in)
Długość stępki dla obliczeń tonażu 50,48 m (165 ft 7¼ in) 
Szerokość całkowita 8,64 m (28 ft 4 in) 
Szerokość do obliczeń tonażu 8,60 m (28 ft 1 in)
Głębokość 4,27 m (14 ft 0 in)
Zanurzenie od 3,35 m (11 ft) do 3,66 m (12 ft)

Napęd:

Maszyny 2-cylindrowa pozioma maszyna parowa z normalnie prowadzonymi korbowodami pojedynczego rozprężania; nieznana liczba kotłów; 1 śruba
Ożaglowanie typu bark o nieznanej powierzchni; 3 maszty
Moc nominalna 200 nhp ("SYLVIA", "NASSAU": 150 nhp)
Moc indykowana od 689 ihp do 892 ihp
Prędkość (maszyna parowa) od 10,5 do 11,5 węzła
Prędkość (żagle) brak danych
Paliwo brak danych
Zasięg brak danych

Uzbrojenie:

Projektowane 2 działa 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML; 2 działa 32-funtowe (32 pdr) SBML
Początkowe 1 działo 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowe (110 pdr) 82 cwt RBL; 1 działo 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML; 2 działa 20-funtowe (20 pdr) Armstrong RBL
Modernizacja 1 działo 178 mm (7 in) 6½ ton MLR; 2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR; 2 działa 20-funtowe (20 pdr) Armstrong RBL

Ludzie:

Załoga 90 oficerów i marynarzy

Projekt

Bazując na doświadczeniach z kanonierkami I klasy typu "INTERPID", które były większe od innych okrętów klasy "gunvessel" budowanych w tamtych czasach, Admiralicja stwierdziła iż Royal Navy potrzebny jest podobny typ kanonierki, wzorowany na typie "PHILOMEL", jednak silniej uzbrojony, a co za tym idzie większy i wyposażony w silniejsze maszyny. Zwiększenie rozmiarów niosło oczywiście zagrożenie w zwiększeniu zanurzenia, jednak zdecydowano się na poświęcenie możliwości operowania na bardzo płytkich wodach otrzymując w zamian okręt o zdecydowanie lepszych właściwościach morskich, silniej uzbrojony i szybki. Co najważniejsze, konstruktorzy stanęli na wysokości zadania, gdyż gotowe okręty miały niemal takie samo zanurzenie jak znacznie od nich mniejsze kanonierki typu "PHILOMEL", nie straciły więc możliwości działania na płytkich wodach. 

Pierwszych sześć okrętów zostało zamówionych w ramach programu rozbudowy floty 1859 Programme. Zbudowane okręty miały zostać wyposażone w uzbrojenie w stoczniach państwowych: w Woolwich Dockyard ("SERPENT", "STAR", "ECLIPSE", "LILY") i w Chatham Dockyard ("CORMORANT", "RACEHORSE"). Nazwy dla pierwszej szóstki zostały zatwierdzone 24 września 1859 r. Kolejne cztery jednostki zostały zaplanowane do budowy w ramach 1860 Programme. Nazwy dla nich zostały zatwierdzone 4 października 1860 r. Budowa trzech z nich ("SYLVIA", "NASSAU", "MYRMIDON") została zawieszona na przełomie 1862 i 1863 roku, jednak później została wznowiona. HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU" zostały ostatecznie ukończone jako okręty badawcze, zostały również wyposażone w słabsze maszyny i pozbawione uzbrojenia (najprawdopodobniej). Ostatnie trzy okręty zostały zamówione w ramach 1861 Programme, zaś nazwy dla nich zostały przydzielone 21 marca 1861 r., ostatecznie jednak zostały anulowane. 

Konstrukcja

Służba

Galeria

- Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik, eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Rif Winfield (2014). British Warship of the Age of Sail 1817 - 1863. Seaforth Publishing.
- Wikipedia, The Dreadnought Project oraz inne strony internetowe.