Kanonierki typu "CONDOR" zostały zaprojektowane przez Nathaniela Barnaby'ego w 1875 r. W porównaniu do wcześniej zbudowanych kanonierek typu "ARAB" były lepiej pszystosowane do działania na otwartych wodach.
Kraj: Wielka Brytania klasa: kanonierka śrubowa, kompozytowa kanonierka śrubowa, "gunvessel"
1 działo 178 mm (7 in) 4½ ton MLR; 2 działa 160 mm (6,3 in) 64-funtowe (64 pdr) 64 cwt MLR
Początkowe "FLAMINGO"
1 działo 178 mm (7 in) 4½ ton MLR; 1 działo 160 mm (6,3 in) 64-funtowe (64 pdr) 64 cwt MLR; 2 działa 20-funtowe (20 pdr ) RBL
Modernizacja w 1884 r. "FLAMINGO" i "GRIFFON"
2 działa 127 mm (5 in) Vavasseur RBL; 1 działo 160 mm (6,3 in) 64-funtowe (64 pdr) 64 cwt MLR; 2 działa 20-funtowe (20 pdr ) RBL
Ludzie:
Załoga
100 oficerów i marynarzy
Projekt
Zaprojektowane w 1875 r. przez Nathaniela Barnaby'ego, głównego konstruktora marynarki wojennej kanonierki, podobnie jak poprzednie kanonierki typu "ARAB" zostały również wykonane w systemie mieszanym, z wewnętrznym szkieletem wykonanym z żelaza i drewnianym poszyciem. Ta "kompozytowa” konstrukcja była zarówno tania, jak i łatwa do naprawy i pozwoliła na pokrycie poszycia miedzianym obiciem, co zapobiegało narastaniu organizmów morskich niszczących drewniane elementy poszycia. Na odległych stacjach kolonialnych korzyści zarówno z prostej naprawy, jak i zmniejszonego szkodliwego wpływu organizmów morskich na kadłub były szczególnie wymagane, ze względu na brak odpowiedniej infrastruktury do napraw i opieki nad okrętami. Z tego powodu mniejsze jednostki nadal stosowały konstrukcję kompozytową, dopóki nie pojawiły się okręty zbudowane całkowicie z żelaza lub stali. W przeciwieństwie do kanonierek typu "ARAB" były lepiej przystosowane do działania na otwartych wodach.
Konstrukcja
Kadłub
Kadłub tych okrętów był wykonany częściowo z drewna (poszycie) jaki i z żelaza (wewnętrzna struktura). Początkowo wyporność wynosiła 774 ts, jednak po zbudowaniu wzrosła do 780 ts. Długość pomiędzy pionami wynosiła 47,85 m (157 ft 0 in), szerokość liczyła 8,99 m (29 ft 6 in), natomiast zanurzenie wynosiło od 2,44 m (8 ft 0 in) do 3,66 m (12 ft 0 in). W porównaniu do kanonierek typu "ARAB" były nieco dłuższe i smuklejsze, miały również wyraźnie mniejsze zanurzenie. Kadłub był wyposażony w przedziały wodoszczelne. Ożaglowanie było typu bark o nieznanej powierzchni na trzech masztach. W przypadku kanonierek typu "CONDOR", analizując oficjalną dokumentację zdjęciową natrafiamy na pewien dysonans dotyczący odmiennego wyglądu dziobnicy na niektórych okrętach, a szczególnie na HMS "FLAMINGO" (jednak i w przypadku HMS "CONDOR" istnieją wątpliwości). Odmienny kształt dziobnicy i brak wyraźnego bukszprytu wyraźnie odróżnia ten okręt od pozostałej trójki. Niestety nie znalaleziono w dostępnych materiałach wyjaśnienia tej zagadki.
Opancerzenie
Okręty nie posiadały opancerzenia.
Uzbrojenie
Okręty uzbrojono w 1 działo 178 mm (7 in) 4½ ton MLR i 2 działa 160 mm (6,3 in) 64-funtowe (64 pdr) 64 cwt MLR, za wyjątkiem HMS "FLAMINGO", gdzie jedno z dział 64-funtowych zamieniono na 2 działa 20-funtowe (20 pdr ) RBL. Działo 7-calowe zostało umieszczone na śródokręciu, na obrotowej lawecie. Działa 64-funtowe znajdowały się na dziobie i na rufie. W 1884 r. zmodyfikowano uzbrojenie na HMS "FLAMINGO" i HMS "GRIFFON". Zamiast działa 7-calowego zamontowano po dwa działa 127 mm (5 in) Vavasseur RBL.
Napęd
Okręty te otrzymały poziome maszyny parowe, najprawdopodobniej w odmianie z normalnie prowadzonymi korbowodamipodwójnego rozprężania. Maszyny miały dwa cylindry: wysokiego ciśnienia o średnicy 80 cm (31½ in) i niskiego o średnicy 137 cm (54 in). Skok wynosił 61 cm (24 in), podobnie jak na kanonierkach typu "ARAB". Na okrętach zbudowanych w Laird zastosowano śruby z przestawnymi łopatami, uwidocznione na rysunku. Trzy kotły parowe dostarczały parę do silników, wypracowywały parę o ciśnieniu 60 psi, Projektowana prędkość miała wynosić 11,5 węzła przy mocy 750 ihp. Dane dotyczące mocy indykowanej i prędkości osiąganych przez poszczególne jednostki można znaleźć w części dotyczącej przebiegu służby poszczególnych okrętów. Okręty były wyposażone w ożaglowanie typu bark, najprawdopodobniej nie przekraczały pod żaglami 12 węzłów. Śruba napędowa nie była unoszona, więc stawiała opór podczas rejsu wyłącznie pod żaglami.
Służba
Condor
1875
Złożenie zamówienia na okręt.
15.12.1875
Położenie stępki okrętu w stoczni Devonport Dockyard.
28.12.1876
Wodowanie okrętu.
07.1877
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową John Elder & Co. i na próbach przy mocy 772 ihp osiągnął 11,455 węzła.
17.07.1877
Okręt został wcielony do służby i został przydzielony do Mediterranean Station.
1882
Okręt wziął udział w bombardowaniu Aleksandrii.
1885
Okręt brał udział w operacjach u wschodnich wybrzeży Sudanu.
08.1889
Okręt został sprzedany dla George Cohen, najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Falcon
1875
Złożenie zamówienia na okręt.
1875
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead pod numerem stoczniowym 435.
04.01.1877
Wodowanie okrętu.
01.1878
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową Laird Brothers, Birkenhead i na próbach przy mocy 721 ihp osiągnął 11,378 węzła.
09.01.1878
Okręt został wcielony do służby w Plymouthz z przydziałe do China Station, jednak rozkazy dotyczące przydziału wkrótce zostały zmienione na Morze Śródziemne.
23.02.1878
Okręt wypłynął z Plymouth na Morze Śródziemne.
12.04.1878
Okręt dotarł do Volo, gdzie miał podjąć uchodźców na pokład w trakcie trwającego w Grecji powstania.
18.04.1878
Okręt opuścił Volo i udał się do Mactinitza z brytyjskim konsulem Bluntem na pokładzie.
31.08.1878
Okręt dotarł do Galipoli, gdzie miał pozostać w charakterze stacjonera.
10.11.1878 - 15.11.1878
Okręt po zluzowaniu przez HMS "FLAMINGO" wyruszył na Maltę, po drodze zawijając do Besika.
18.11.1878
Okręt został zacumowany w suchym doku na Malcie, gdzie przebywał przez kilka miesięcy przechodząc remont.
29.03.1879 - 10.08.1879
Okręt udał się na Korfu, gdzie przebywał aż do aż do sierpnia, kiedy to został zluzowany przez HMS "RAPID".
12.08.1879
Okręt dociera na Maltę i zostaje zadokowany w celu przeprowadzenia krótkiego remontu.
19.08.1879
Okręt opuszcza Maltę i udaje się na Cypr.
26.08.1879
Okręt dociera do Larnaki, gdzie luzuje HMS "TORCH".
06.09.1879 - 12.09.1879
Okręt przewiózł gubernatora Cypru do Brindisi.
03.12.1879
Okręt jest raportowany w Smyrna.
04.02.1880
Okręt przebywa na Malcie.
28.02.1880 - 05.1880
Okręt wyrusza z Malty na Corfu, gdzie przebywa aż do maja.
13.05.1880
Okręt wraca na Maltę.
1891
Okręt został przekształcony w hulk i użyty na poligonie torpedowym.
25.06.1920
Okręt został sprzedany dla E. W. Payne & Co., najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
09.10.1878
Commander B.F. Clark
Flamingo
1875
Złożenie zamówienia na okręt.
15.12.1875
Położenie stępki okrętu w stoczni Devonport Dockyard.
13.12.1876
Wodowanie okrętu.
06.1877
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy John Elder & Co. i na próbach przy mocy 750 ihp osiągnął 11,552 węzła.
11.1878
Okręt dociera do Galipoli, gdzie zastępuje swojego bliźniaka HMS "FALCON", w pełnieniu służby stacjonera.
1884
Okręt został poddany modernizacji uzbrojenia.
1891
Okręt został przekształcony w hulk.
25.05.1923
Okręt został sprzedany dla Plymouth Port Sanitary Authority.
04.05.1931
Okręt został sprzedany w celu utylizacji.
Griffon
1875
Złożenie zamówienia na okręt.
1875
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead pod numerem stoczniowym 434.
16.12.1876
Wodowanie okrętu.
09.1877
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową Laird Brothers, Birkenhead i na próbach przy mocy 795 ihp osiągnął 11,561 węzła.
1884
Okręt został poddany modernizacji uzbrojenia.
28.09.1891
Okręt został sprzedany jako hulk dla Board of Trade. Został przemianowany na "RICHMOND".
Galeria
Condor (1876)
HMS Condor
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Condor
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Condor
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Condor
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Condor
Obraz pędzla Williama Lionela Wyllie, przedstawiający HMS "CONDOR" podczas bombardowania Aleksandrii 11 lipca 1882 r. Z zasobów National Maritime Museum, Greenwich, London.
HMS Condor
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów National Maritime Museum, Greenwich, Londyn.
HMS Condor
Ilustracja z Illustrated London News z 1882 r. Dyskusyjny jest wygląd dziobnicy okrętu.
HMS Falcon
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Falcon
Grafika autorstwa Griffin & Co, z zasobów National Maritime Museum, Greenwich, Londyn.
HMS Flamingo
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Flamingo
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Flamingo
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Flamingo
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Flamingo
Rysunek z The Graphic z 1877 r. przedstawiający artystyczną wizję okrętu w Besika Bay, odbywający ćwiczenia z minami wytykowymi.
HMS Flamingo
Zdjęcie podarowane serwisowi worldnavalships.com przez Jamesa E. Andersona, którego dziadek William Henry Anderson służył na HMS "FLAMINGO" i HMS "CONSTANCE".
HMS Griffon
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Griffon
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.