Minx (1846)

Brak zdjęciaStocznia Miller, Ravenhill & Co., Blackwall była kolejną stocznią, w której zbudowano jedne z pierwszych kanonierek śrubowych. HMS "MINX" była kanonierką śrubową II klasy o kadłubie wykonanym z żelaza, została zaprojektowana przez Sir Williama Symonds'a. 
Kraj: Wielka Brytania
klasa: klasa: kanonierka śrubowa, żelazna kanonierka śrubowa, "gunvessel"

Specyfikacja

Nazwa okrętu Stocznia Położenie stępki Wodowanie Ukończenie budowy Los okrętu
MINX Miller, Ravenhill & Co. 05.09.1845 05.09.1846 ?.02.1854 Sprzedany w 1899 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność 250 ts
Tonaż 301 bm
Długość pokładu działowego 39,93 m (131 ft 0 in)
Długość stępki dla obliczeń tonażu 35,92 m (117 ft 10 in)
Szerokość całkowita 6,73 m (22 ft 1 in)
Szerokość do obliczeń tonażu brak danych
Głębokość 2,54 m (8 ft 4 in) (spotyka się również wartość 2,79 m (9 ft 2 in))
Zanurzenie brak danych

Napęd:

Maszyny 2-cylindrowa pionowa maszyna parowa pojedynczego rozprężania typu oscylacyjnego firmy Miller, Ravenhill & Co.; nieznana liczba kotłów, 1 śruba
Ożaglowanie nieustalonego typu na trzech masztach
Moc nominalna 100 nhp
Moc indykowana  234 ihp
Prędkość (maszyna parowa)  9,137 węzła
Prędkość (żagle) brak danych
Paliwo brak danych
Zasięg brak danych

Uzbrojenie:

Początkowe 1 działo 254 mm (10 in) 86 cwt SBML, 1 działo brązowe 2-funtowe (2 pdr) SBML
Modernizacja 1 działo 203 mm (8 in) 65 cwt / 9 ft SBML, 1 działo brązowe 2-funtowe (2 pdr) SBML

Ludzie:

Załoga 30 oficerów i marynarzy

Projekt

16 maja 1845 r. Admiralicja przekazała instrukcje dla Głównego Konstruktora w sprawie zaprojektowania śrubowych wersji kanonierek I klasy, w odmianach z kadłubami żelaznymi i drewnianymi. 22 maja tego samego roku wpłynęło z Admiralicji podobne zapotrzebowanie, tym razem jednak dotyczące zaprojektowania kanonierek II klasy. W obu klasach zaprojektowano dwie kanonierki, po jednej z kadłubem wykonanym z żelaza i z drewna. Linie kadłubów tych okrętów różniły się rufą, kanonierki z drewnianymi kadłubami miały tradycyjne, pełne kształty rufy, natomiast żelaznokadłubowe zostały wyposażone w rufy o zmodyfikowanym kształcie zaprojektowanym dla osiągania wyższych prędkości przy użyciu napędu śrubowego. W wyniku prób przeprowadzonych w 1847 r. wykazano znacznie lepsze osiągi okrętów z eksperymentalną rufą, więc oba drewniane okręty zmodyfikowano i wyposażono w podobne rufy. 

HMS "MINX" był właśnie jedną z kanonierek II klasy z żelaznym kadłubem. Zamówienie zostało złożone przez Admiralicję 22 maja 1845 r., natomiast propozycje zostały zatwierdzone przez Admiralicję 31 maja 1845 r. Kontrakt ze stocznią jest datowany na 5 lipca 1845 r. Maszyny zostały doposażone w East India Dock, zakończono montaż w grudniu 1846 r. W tym samym miesiącu okręt przeszedł też próby morskie i został wcielony do służby zanim zakończono wyposażanie. Okręt miał kadłub wykonany z żelaza (w odróżnieniu od budowanego równolegle HMS "TEAZER") i od samego początku został zaprojektowany z nowym, eksperymentalnym kształtem części rufowej okrętu. Okręt wyjątkowo długo (w porównaniu do swoich przyrodnich braci) oczekiwał na wcielenie do służby. Dopiero w lutym 1854 r. okręt został ukończony, natomiast wyposażanie okrętu i doprowadzenie go do stanu gotowości do wyjścia w morze trwało aż do 4 czerwca 1854 r. W tym samym roku (najprawdopodobniej) okręt został przeklasyfikowany z klasy GV2 "gunvessel second class" na "gunboat" GB.

Konstrukcja

Służba

31.05.1845 Zatwierdzenie okrętu do budowy.
05.07.1845 Data zatwierdzenia kontraktu ze stocznią.
05.09.1845 Położenie stępki okrętu w stoczni Miller, Ravenhill & Co.
05.09.1846 Wodowanie okrętu.
06.1847 - 09.1848 Okręt przed wcieleniem wziął udział w serii prób związanych z nowymi śrubami, zaprojektowanymi i wykonanymi przez Woodcroft and Atherton. Osiągnięte prędkości oscylowały pomiędzy 7,44 a 8,84 węzła.
03.01.1849 Podpisanie przez Admiralicję decyzji o wymianie maszyny napędowej na okręcie.
01.1849 - 06.1849 Wymiana na nową maszynę parową w Woolwich Dockyard.
06.1849 - 01.1850 Okręt nadal uczestniczył w próbach morskich z nowymi rodzajami śrub.
02.1854 Ukończenie budowy okrętu. Koszt wyniósł 13 677 funtów ( w tym 5182 funtów za kadłub, 4518 funty za maszyny).
09.05.1854 Wcielenie okrętu do służby z przydziałem do West Coast of Africa Station.
18.09.1854 Okręt znajdował się w tamtym okresie nieopodal Lagos, gdzie zwiększył się stan zagrożenia związanego z osobą Króla Kosoko, którego zapędy groziły pokojowi w tamtym rejonie. 28 września okręt był raportowany wraz z brygiem HMS "CRANE" nieopodal Appi River, 45 mil od Lagos. Okręty przebywały w tamtym rejonie w związku z ratyfikacją traktatu, w ramach którego Król Kosoko zobowiązywał się nie podejmować żadnych działań zbrojnych przeciwko Lagos.
08.11.1854 Okręt jest raportowany nieopodal Accra, na okręcie wg. raportu stwierdzono przypadki febry. Okręt został skierowany do Ascension poprzez Prince's Island.
19.10.1855 Okręt znajdował się tamtego dnia w Old Calabar River.
25.04.1857 Zdjęcie okrętu ze służby w Woolwich.
1859 Okręt został przebudowany w Woolwich na pływający zbiornik na wodę za 2061 funtów. Okręt po przebudowie stacjonował w Portland.
1870 Okręt został przeniesiony do Plymouth.
15.12.1899 Okręt został sprzedany z przeznaczeniem do utylizacji.

Znani dowódcy (przydziały)

05.1847 - ? Lieutenant Robert Robertson (na czas testów śrub)
09.05.1854 - 16.03.1855 Lieutenant & Commander Herbert Thomas Ryves
16.03.1855 - 25.04.1857 Lieutenant & Commander Richard Henry Roe

Galeria

Źródła:

- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Rif Winfield (2014). British Warship of the Age of Sail 1817 - 1863. Seaforth Publishing.
- Wikipedia, The Dreadnought Project oraz inne strony internetowe.