Kanonierki typu "ANT" były pierwszą serią jednostek klasy zapoczątkowanej przez prototypowe kanonierki przybrzeżne HMS "STAUNCH" i HMS "PLUCKY". W liczącej 24 jednostki serii cztery jednostki należały do podklasy "GADFLY", która choć konstrukcyjnie identyczna, to jednak została zbudowana kilka lat po pozostałych okrętach typu "ANT" i administracyjnie została oddzielona od reszty.
Dwie 2-cylindrowe maszyny parowe z tłokiem rurowym pojedynczego rozprężania (poza silnikami firmy Napier i Rennie); nieznana liczba kotłów; 2 śruby
Moc nominalna
28 nhp
Moc indykowana (projektowana)
260 ihp
Prędkość (projektowana)
8,5 węzła
Paliwo
brak danych
Zasięg
brak danych
Uzbrojenie:
Początkowe
1 działo 254 mm (10 in) 18 ton Armstrong MLR
Ludzie:
Załoga
30 oficerów i marynarzy
Projekt
Kanonierki typu Rendela albo zgodnie z angielską nomenklaturą "flatiron coastal gunboats" (pol. przybrzeżne kanonierki żelazkowe) były nową klasą niewielkich okrętów artyleryjskich w Royal Navy. Najwcześniej zbudowanym okrętem tej klasy był właśnie HMS "STAUNCH", który został zwodowany w 1867 r. Projekt tego okrętu wyszedł z deski kreślarskiej brytyjskiego konstruktora George’a Rendela. W 1867 roku firma Sir W G Armstrong & Company podpisała umowę z lokalnym stoczniowcem, dr. Charlesem Mitchellem, na mocy którego stocznia Mitchell będzie budować okręty wojenne, a firma Armstrong dostarczy uzbrojenie. George Rendel został odpowiedzialny za nowe przedsięwzięcie, a jednostki zaprojektowane pod jego kierownictwem były oparte na małej jednostce używanej przez fabrykę Armstronga do testowania ciężkiej broni. Z pomocą wiodącego eksperta w dziedzinie uzbrojenia, admirała Sir Astleya Cooper-Key, Rendel zamienił te jednostki w okręt przeznaczony do defensywnych operacji przybrzeżnych.
W założeniach okręty tej klasy miały mieć nie więcej niż 250 ts wyporności. Charakterystyczną cechą tych okrętów było uzbrojenie, na które składała się stanowiła umieszczona na dziobie pojedyncza ciężka armata, zazwyczaj kalibru 254 – 305 mm (10 – 12 cali). Celowanie odbywało się całym okrętem, armata była tak ciężka, że nie mogła być umieszczona w obrotowej wieży, ponieważ zagrażałoby to stabilności niewielkiego okrętu. Typowo kanonierki te nie były opancerzone. Okręty miały dwie śruby, co w połączeniu z małym zanurzeniem sprawiało, że były bardzo zwrotne, ale charakteryzowały się niską dzielnością morską. Prędkość maksymalna wynosiła do 9 węzłów, ale mogły być holowane ze znacznie większą prędkością. Załogę stanowiło 30-40 marynarzy.
Kanonierki projektu Rendela były budowane zarówno dla marynarki brytyjskiej, jak i na eksport. Okręty wzorowane na nich zaczęły być zaś budowane przez różne państwa. Stały się one popularne szczególnie z powodu, jak się początkowo wydawało, dobrego połączenia armat dużego kalibru (niektóre wyposażone były nawet w armaty 15, lub 16-calowe) z niewielkimi i tanimi okrętami. Ich rolę określano wręcz jako pływająca laweta dla ciężkiego działa. Ochronę miały im dawać małe rozmiary i małe zanurzenie, dzięki któremu mogły operować na płytszych akwenach przy brzegach, niedostępnych dla ciężkich okrętów. W praktyce jednak okazało się, że jako okręty obrony brzegowej mogły one być używane tylko w idealnych warunkach pogodowych przy braku fali i były praktycznie bezużyteczne przeciwko ruchomym celom. Doświadczenia bojowe (bitwa pod Fuzhou czy bitwa pod Weihaiwei) pokazały, że kanonierki tego typu nie stanowiły żadnego zagrożenia dla większych od nich krążowników, które mogły je łatwo wymanewrować i zasypać ogniem z większej ilości armat. O ile ich użycie w roli defensywnej zakończyło się fiaskiem, wielokrotnie były używane z dużym sukcesem w roli ofensywnej, do bombardowania naziemnych pozycji przeciwnika. Użycie ich w tej roli wymagało przynajmniej lokalnego panowania na morzu przez siły, które ich używały, ale w tej roli były używane wielokrotnie i bardzo skutecznie jeszcze w okresie I wojny światowej, a wcześniej np. w 1890 r. w Argentynie w czasie powstania antyrządowego czy przez marynarkę grecką w 1897 r. w czasie wojny grecko-tureckiej.
Po pozytywnych testach i wnioskach z eksploatacji kanonierek HMS "STAUNCH" i HMS "PLUCKY" Admiralicja zdecydowała się zamówić większą serię jednostek tej klasy. Były to właśnie kanonierki typu "ANT". Zamówiono łącznie 20 jednostek w ośmiu stoczniach, które zostały zwodowane w latach 1870 - 1873. W 1878 r. zamówiono kolejne cztery w stoczni Pembroke Dockyard, według tego samego projektu. Jednakże orgnizacyjnie i administracyjnie musiano utworzyć nowy typ mimo identycznej konstrukcji. Tak powstał podtyp "GADFLY". Początkowy koszt budowy tych okrętów wynosił około 13 000 funtów.
Konstrukcja
Kadłub
Kadłub tych okrętów był wykonany z żelaza. Wyporność wynosiła 241 ts. Długość wynosiła 25,91 m (85 ft 0 in), szerokość liczyła 7,96 m (26 ft 1½ in), natomiast zanurzenie wynosiło 1,75 m (5 ft 9 in) na dziobie i 1,91 m (6 ft 3 in) na rufie. Kadłub był wyposażony w przedziały wodoszczelne i charakteryzował się sporym stosunkiem szerokości do długości, co dawało okrętowi stabilność potrzebną do używania ciężkiej armaty. Mimo to okręt nie zniósłby odrzutu działa, gdyby nie znajdowało się ono w osi okrętu, więc nie mogło być one obracane, a celowanie odbywało się zasadniczo poprzez manewrowanie całą jednostką. Okręt był pozbawiony ożaglowania. Konstrukcyjnie okręty te były niemal identyczne z drugą prototypową kanonierką HMS "PLUCKY", występowały tylko nieznaczne różnice w konstrukcji kadłuba i jego rozmiarach, gdyż zastosowano cięższe uzbrojenie niż w poprzednich dwóch kanonierkach. Z racji budowy w kilku stoczniach w wyglądzie kanonierek występowało sporo drobnych różnic, natomiast te które przetrwały do późniejszych czasów przeszły kilka modernizacji i przebudów, co nieco odmieniło ich wygląd.
Opancerzenie
Okręty nie posiadały opancerzenia
Uzbrojenie
Jedynym uzbrojeniem okrętu była ciężka armata 254 mm (10 in) 18 ton Armstrong MLR, która była umieszczona na śródokręciu, na lawecie umieszczonej na platformie hydraulicznej, która umożliwiała opuszczenie działa do pozycji transportowej do wnętrza kadłuba w ciągu 8 do 10 minut, kiedy okręt miał przemieszczać się na miejsce akcji. Celowanie odbywało się za pomocą przemieszczania całego okrętu, gdyż laweta nie umożliwiała strzelania pod znacznym kątem do osi jednostki, a jedynie na niewielkie zmiany kierunku. W dostępnych mi danych nie ma informacji na temat modernizacji uzbrojenia, jednak bazując na materiale zdjęciowym można zauważyć cały szereg zmian w uzbrojeniu kanonierek. Tym bardziej, że część z nich brało udział w działaniach bojowych podczas I wojny światowej i wykorzystywane w tym czasie jednostki były ewidentnie wyposażone w nowocześniejsze działa,
Napęd
Okręty były napędzane przez dwie 2-cylindrowe maszyny parowe z tłokiem rurowym pojedynczego rozprężania, poza tymi wyprodukowanymi przez Napier i Rennie, które najprawdopodobniej należały do odmiany poziomych maszyn parowych z normalnie prowadzonymi korbowodami. Cylindry miały średnicę 41 cm (16 in) i skok 38 cm (15 in). Maszyny miały łączną moc 260 ihp co miało pozwolić na osiągnięcie 8,5 węzła. Poszczególne prędkości i osiągne moce wraz z producentami silników znajdują się w sekcji dotyczącej historii służby poszczególnych jednostek. Dwie śruby zapewniały okrętowi całkiem dużą manewrowość, co przy niewielkim zanurzeniu powodowało, iż okręty tej klasy były doskonałe do działań na płytkich wodach. Jednakże niska wolna burta i niewielka prędkość powodowały problemy przy żegludze na pełnym morzu, zaś nawet niewielkie fale ograniczały celność ognia i utrudniały przemieszczanie okrętu na miejsce akcji.
Służba
Blazer
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Portsmouth Royal Dockyard.
07.12.1870
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 266 ihp.
14.03.1871
W dniach 14 i 15 marca wraz z kanonierką HMS "COMET" okręt (dowódca Captain E. B. Rice) wziął udział w pomiarze prędkości na mili pomiarowej w Stokes Bay, Portsmouth. Okręt osiągnął średnią prędkość 8,734 węzła. Wcześniej, 11 marca przechodził testy w Spithead.
1890
Okręt był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
1904
Okręt został przystosowany do pełnienia funkcji pływającej platformy do testowania uzbrojenia.
08.1914
Okręt wraz z rozpoczęciem I wojny światowej ponownie został zmilitaryzowany. Został przeniesiony do Sheerness. W czasie wojny uczestniczył w bombardowaniu wybrzeży Belgii.
04.1915
Przed tą data okręt został przemianowany na HMS "CHARM".
1916
Okręt został pozbawiony uzbrojenia.
19.08.1919
Okręt został sprzedany dla W. Loveridge, West Hartlepool.
Znani dowódcy (przydziały)
13.07.1905 - 13.07.1908
Chief Gunner in Command Benjamin W. Pitt
13.07.1908 - 15.07.1910
Gunner in Command Benjamin Richardson
15.07.1910 - ?
Gunner in Command Charles E. Bryant
24.02.1915 - 1916
Lieutenant in Command (emerytowany) Edward Davis
18.09.1915 - 24.02.1915
Lieutenant in Command William Cooper (tymczasowo)
24.02.1915 - ?
Lieutenant in Command (emerytowany) Edward Davis
Comet
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Portsmouth Royal Dockyard.
08.12.1870
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 262 ihp.
14.03.1871
W dniach 14 i 15 marca wraz z kanonierką HMS "BLAZER" okręt wziął udział w pomiarze prędkości na mili pomiarowej w Stokes Bay, Portsmouth. Okręt osiągnął średnią prędkość 8,741 węzła. Wcześniej, 11 marca przechodził testy w Spithead.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
15.05.1908
Okręt został sprzedany dla J. Pas za sumę 900 funtów. Okręt po sprzedaży został złomowany w Holandii.
Bustard
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Robert Napier & Sons, Govan pod numerem stoczniowym 153.
07.01.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Robert Napier & Sons. Na próbach osiągnięto moc 187 ihp.
19.03.1871
Okręt dotarł do Devonport z Clyde.
12.04.1871
Okręt przeszedł szereg testów w Plymouth.
1891
Okręt był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
01.1892
Na pokładzie okrętu odbyły się próby nowego celownika nocnego Grenfell do broni, zamontowanego w Gillingham w hrabstwie Kent. Celownik został zamontowany dziale okrętu, pełniącego w tamtym czasie funkcję tendera w School of Gunnery w Sheerness.
08.1914
Okręt wraz z rozpoczęciem I wojny światowej został przeniesiony do ośrodka Royal Navy HMS "Pembroke". W czasie wojny uczestniczył w bombardowaniu wybrzeży Belgii.
1916
Okręt został pozbawiony uzbrojenia.
03.1923
Okręt został sprzedany dla Thos W Ward, Milford Haven.
Znani dowódcy (przydziały)
08.06.1878 - 24.08.1878
Lieutenant & Commander John A. Clifton
20.10.1914 - 18.11.1914
Lieutenant-Commander Henry C. Halahan
18.11.1914 - 1915
Lieutenant (emerytowany) in Command Owen Maguire
18.12.1915 - 16.11.1916
Lieutenant R.N.R. in Command Ernest C. Miller
Kite
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Robert Napier & Sons, Govan pod numerem stoczniowym 154.
08.02.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Robert Napier & Sons. Na próbach osiągnięto moc 187 ihp.
19.03.1871
Okręt dotarł do Devonport z Clyde.
13.04.1871
Okręt przeszedł szereg testów w Plymouth.
1871 - 1914
W tym okresie okręt był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent" w Portsmouth.
1914 - 1915
Okręt brał udział w bombardowaniu wybrzeża Belgii.
18.05.1920
Okręt został sprzedany w częściowo utylizowanym stanie dla Hughes Bolckow, gdzie został przebudowany na pogłębiarkę.
1931
Okręt został utylizowany.
Znani dowódcy (przydziały)
09.06.1891 - 01.01.1892
Lieutenant in Command Joseph Honner
05.01.1894 - ?
Lieutenant & Commander (G) Montague E. Browning
04.01.1895 - 13.03.1895
Lieutenant in Command Arthur W. Waymouth
02.09.1895 - ?
Lieutenant & Commander (G) John F. Murray-Aynsley
30.04.1898 - 08.06.1898
Lieutenant Douglas L. Dent
08.06.1898 - 19.04.1900
Lieutenant & Commander (G) George P. W. Hope
19.04.1900 - 07.1902
Lieutenant & Commander (G) Sidney R. Drury-Lowe
04.07.1902 - 02.07.1903
Lieutenant & Commander (G) Hubert Lynes
02.07.1903 - 01.03.1905
Lieutenant & Commander (G) Henry R. Crooke
01.03.1905 - ?
Lieutenant & Commander (G) Herbert W. W. Hope
15.07.1909 - 01.03.1911
Commander (G) Edward A. Rushton (na czas eksperymentów)
01.03.1911 - ?
Lieutenant (G) Geoffrey Blake (na czas eksperymentów)
25.04.1913 - 12.04.1915
Lieutenant-Commander (G) Francis T. B. Tower (na czas eksperymentów)
26.03.1915 (?) - 01.1916
Lieutenant-Commander Reginald F. P. Maton (na czas eksperymentów)
17.05.1916 - 29.05.1918
Lieutenant-Commander Lancelot E. Holland (na czas eksperymentów)
Scourge
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard.
25.03.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 253 ihp.
1879
Okręt w tym czasie był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
1887
Okręt wziął udział w rewii floty w Portsmouth.
1890
Okręt był raportowany w Devonport, był tam przydzielony do ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Defiance".
1896
Na okręcie przeprowadzono serie testów nowych urządzeń nadawczo - odbiorczych pod kierownictwem pioniera radiokomunikacji w Royal Navy, Commander Henry'ego B. Jacksona.
1903 - 1904
Okręt został przekształcony na pływający statek - zbiornik i przemianowany na "C.79".
1930
W tym roku okręt nadal figurował w spisie jednostek. Po tej dacie (jednak nie wiadomo dokładnie kiedy) został utylizowany.
Snake
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard.
25.03.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 225 ihp.
1879
Okręt w tym czasie był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
23.09.1907
Wcześniej okręt został przebudowany w Devonport na portową jednostkę pomocniczą ("cable lighter"). Okręt został przemianowany na "YC.15". Nie ma danych na temat późniejszej służby tej jednostki, ani daty jej utylizacji.
Mastiff
01.09.1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Charles Mitchell & Co, Walker, z numerem stoczniowym 246.
04.04.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Miller, Ravenhill & Salkeld. Na próbach osiągnięto moc 237 ihp.
04.1890
Okręt w tym czasie był raportowany w Portsmouth, był przydzielony do szkoły artylerii (Gunnery Training School) HMS "Excellent".
1914
Okręt został przemianowany na HMS "SNAPPER".
1914 - 1915
Okręt brał udział w bombardowaniu wybrzeża Belgii.
1916
Okręt został pozbawiony uzbrojenia.
28.11.1931
Wcześniej okręt został sprzedany dla Thames Shipbreakers Ltd, najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Bloodhound
01.09.1870
Położenie stępki okrętu w stoczni Charles Mitchell & Co, Walker, z numerem stoczniowym 247.
22.04.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Robert Napier & Sons. Na próbach osiągnięto moc 214 ihp.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
1917
Okręt został przebudowany na jednostkę do stawiania sieci.
28.06.1921
Okręt został sprzedany dla F. Bevis Ltd., najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
23.02.1903 - 31.03.1904
Lieutenant & Commander (T) Michael King
24.05.1905 - 03.08.1906 (?)
Chief Gunner in Command (T) George Wright
25.07.1906 - ?
Chief Gunner in Command (T) James Attfield
14.08.1908 - 19.04.1911
Chief Gunner in Command (T) Frederick Elliott
14.11.1911 - 23.05.1914 (?)
Lieutenant in Command Ernest G. Hadley
24.05.1914 - 10.01.1915
Chief Gunner in Command Charles Davidge
15.01.1915 - 19.03.1915
Chief Boatswain in Command Robert Holmes
26.03.1915 - 31.10.1915
Lieutenant-Commander (emerytowany) Alexander Greening
01.1916 - ?
Chief Gunner in Command (T) Frank Sammels
06.1919 - ?
Chief Gunner in Command (T) Robert Chapman
Arrow
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni J & G Rennie, Greenwich.
22.04.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 264 ihp.
1887
Okręt wziął udział w rewii floty z okazji Diamentowego Jubileuszu.
01.03.1922
Okręt został sprzedany dla W. H. Webber, najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
07.07.1887 - 14.08.1887
Lieutenant & Commander Alfred F. Welldon (na czas obchodów Diamentowego Jubileuszu)
Bonetta
1870
Położenie stępki okrętu w stoczni J & G Rennie, Greenwich.
20.05.1871
Wodowanie okrętu.
1871
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma J & G Rennie, Greenwich. Na próbach osiągnięto moc 253 ihp.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
1890
Okręt był raportowany w Devonport, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Cambridge".
1903
Okręt był raportowany w Devonport, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Defiance".
07.1908
Już jako okręt rozbiórkowy uczestniczył w pracach przy wraku krążownika HMS "GLADIATOR".
12.01.1909
Okręt został sprzedany dla William H. Loveridge, W. Hartlepool do komercyjnego wykorzystania jako statek rozbiórkowy "DISPERSER". Niekiedy podawana jest data 21 stycznia.
08.02.1934
Okręt zatonął w sztormie nieopodal Whitby (6,5 mili od Staithes) podczas holowania przez holownik "TROVER". Utracono jednego członka załogi z powodu obrażeń.
Znani dowódcy (przydziały)
24.05.1902 - 02.07.1904
Lieutenant (T) (in Command?) Richard Walsh
12.06.1908 - 29.10.1908
Boatswain Harry A. Bumpus
Badger
1871
Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard.
13.03.1872
Wodowanie okrętu.
1872
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
06.10.1908
Okręt został sprzedany dla W. Loveridge, West Hartlepool.
Fidget
1871
Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard.
13.03.1872
Wodowanie okrętu.
1872
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
1905
Okręt został przekształcony w hulk i przeznaczony do pełnienia pomocniczych funkcji portowych pod nazwą "C.21". Istnieją również relacje, iż zostałw w tym samym roku sprzedany do komercyjnego wykorzystania.
Znani dowódcy (przydziały)
07.07.1887 - 16.08.1887
Lieutenant & Commander William O. Boothby (najprawdopodobniej na czas manewrów)
Bulldog
1872
Położenie stępki okrętu w stoczni Campbell Johnston, North Woolwich.
17.09.1872
Wodowanie okrętu.
1872
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Ravenhill, Hodgson & Co.
11.1872
Po ukończeniu budowy okręt wraz z bliźniaczą kanonierka hms "PIKE" dołączył do 1. Division w składzie Steam Reserve, Portsmouth.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
1887
Wraz z kanonierkami HMS "SCOURGE" (bliźniacza) i HMS "PLUCKY" okręt uczestniczył w rewii floty z okazji obchodów Diamentowego Jublieuszu w Portsmouth.
1890
Okręt był raportowany w Devonport, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Cambridge".
16.07.1906
Okręt został sprzedany dla R. Gillham za sumę 900 funtów.
Pike
1872
Położenie stępki okrętu w stoczni Campbell Johnston, North Woolwich.
16.10.1872
Wodowanie okrętu.
1872
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Ravenhill, Hodgson & Co..
11.1872
Po ukończeniu budowy okręt wraz z bliźniaczą kanonierka hms "BULLDOG" dołączył do 1. Division w składzie Steam Reserve, Portsmouth.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Excellent".
1908
Okręt rozpoczął pełnienie funkcji jednostki do stawiania zagród sieciowych w Southampton.
27.03.1920
Okręt został sprzedany dla G. Sharpe, najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
24.04.1885 - 12.05.1885
Lieutenant & Commander George N. A. Pollard
Pickle
1872
Położenie stępki okrętu w stoczni Campbell Johnston, North Woolwich.
15.11.1872
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Ravenhill, Hodgson & Co.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon".
1906
Okręt został przydzielony do pełnienia pomocniczych funkcji portowych ("dockyard lighter"). Nie ma innych informacji na temat losu okrętu.
Snap
1872
Położenie stępki okrętu w stoczni Campbell Johnston, North Woolwich.
11.12.1872
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Ravenhill, Hodgson & Co.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon" lub HMS "Excellent".
1890
Okręt był raportowany w Devonport, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Cambridge".
1909
Okręt został sprzedany w Chatham dla Deaker, Hull za 900 funtów.
Ant
1873
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead z numerem stoczniowym 404.
14.08.1873
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Laird Brothers, Birkenhead.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon" lub HMS "Excellent".
1890
Okręt nadal jest raportowany w Portsmouth. Zmiana polegała, iż pełnił funkcję tendera dla starego okrętu liniowego HMS "DUKE OF WELLINGTON".
1914
W czasie I wojny światowej okręt najprawdopodobniej brał udział w działaniach bojowych ostrzeliwując wybrzeża Belgii.
1917
Okręt rozpoczął pełnienie funkcji jednostki do stawiania zagród sieciowych.
1921
Okręt rozpoczął pełnienie funkcji okrętu - celu.
02.06.1926
Okręt został sprzedany dla Granton Shipbreaking Company z przeznaczeniem do utylizacji.
Znani dowódcy (przydziały)
20.05.1885 - 09.06.1885
Lieutenant & Commander Everard E. Maxwell
29.03.1890 - 31.07.1891
Boatswain Richard Carr
14.11.1891 - ?
Boatswain Abraham Collins
1907 - ?
Boatswain in Command George Griffin
10.01.1909 - 14.02.1911 (?)
Boatswain in Command William H. Woods
09.02.1911 - 01.08.1913
Chief Boatswain in Command Alexander Turner
Cuckoo
1873
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead z numerem stoczniowym 405.
14.08.1873
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Laird Brothers, Birkenhead.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon" lub HMS "Excellent".
1890
Okręt był raportowany w Devonport, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Cambridge".
19.02.1912
Okręt zmienił nazwę na HMS "VIVID". Pełnił w tamtym czasie funkcję bazową.
01.1922
Ponowna zmiana nazwy na HMS "VIVID II". W późniejszym okresie ponownie zmieniono nazwę na "VIVID (OLD)".
1923
Zmiana nazwy okrętu na "YC.37".
1959
Okręt został sprzedany dla Hocking, Plymouth. Niektóe źródła podaja jako date sprzedaży 1958 r.
Hyaena
1873
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead z numerem stoczniowym 406.
30.08.1873
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Laird Brothers, Birkenhead.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon" lub HMS "Excellent".
18.01.1900
Okręt udał się do do Sheerness na modernizację uzbrojenia, kilka miesięcy później skierowano okręt do służby w School of Gunnery, Nore Command HMS "Wildfire". Na okręcie zamontowano szybkostrzelne działo 6-calowe i jedno lub dwa działa o mniejszym kalibrze.
03.04.1906
Okręt został sprzedany w Chatham dla Adrienne Merveille z Dunkierki za sumę 850 funtów.
Weazel
1873
Położenie stępki okrętu w stoczni Laird Brothers, Birkenhead z numerem stoczniowym 407.
04.09.1873
Wodowanie okrętu.
1873
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma Laird Brothers, Birkenhead.
1879
Okręt był raportowany w Portsmouth, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon" lub HMS "Excellent".
1904
Okręt rozpoczął pełnienie pomocniczych funkcji portowych pod nazwą "C.118" ("oil fuel lighter").
Znani dowódcy (przydziały)
29.05.1885 - 09.06.1885
Lieutenant & Commander Edward J. Sanderson
Podtyp "GADFLY"
Gadfly
1878
Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard.
05.05.1879
Wodowanie okrętu.
1879
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1879
Okręt był raportowany w Pembroke, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy.
1885
Okręt przeniesiono na Przylądek Dobrej Nadziei. Okręt przeniesiono na Przylądek Dobrej Nadziei. Okręt został tam zaholowany przez transportowiec SS "RICHMOND HILL AND KIMBERLEY".
18.05.1900
Zakończono konwersję okrętu na pomocniczą jednostkę zajmująca się transportem węgla. Rozpoczął pełnienie tej funkcji w Simonstown i zmieniono mu nazwę na "YC.230".
1918
Okręt został sprzedany na Przylądek Dobrej Nadziei.
Znani dowódcy (przydziały)
12.05.1885 - 08.11.1885
Lieutenant & Commander George N. A. Pollard
Pincher
1878
Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard.
05.05.1879
Wodowanie okrętu.
1879
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1879
Okręt był raportowany w Pembroke, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy.
1890
Okręt był raportowany w Portsmouth, jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Excellent".
11.06.1905
Okręt został sprzedany w Portsmouth, najprawdopodobniej z przeznaczeniem do utylizacji.
Griper
1878
Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard.
15.09.1879
Wodowanie okrętu.
1879
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1885
Okręt był raportowany w Pembroke, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy.
04.1886
Okręt przeniesiono na Przylądek Dobrej Nadziei. Okręt przeniesiono na Przylądek Dobrej Nadziei. Okręt został tam zaholowany przez transportowiec SS "RICHMOND HILL AND KIMBERLEY".
1905
Okręt rozpoczął pełnienie pomocniczych funkcji portowych pod nazwą "YC.373".
15.06.1923
Zmieniono nazwę okrętu na "FLORA". Niektóre dane wskazują na datę 19 czerwca.
1933
Ponowne przemianowanie okrętu na "AFRIKANDER".
1951
Najprawdopodobniej okręt został utylizowany na Przylądku Dobrej Nadziei.
Znani dowódcy (przydziały)
14.05.1885 - 07.11.1885
Lieutenant & Commander Frank W. Wyley
01.12.1922 - 06.05.1925
Captain Gordon Campbell (Captain in Charge, Simonstown)
06.05.1925 - 02.05.1927
Captain John C. Hodgson (Captain in Charge, Simonstown)
25.03.1927 - 13.05.1929 (?)
Captain Basil G. Washington (Captain in Charge, Simonstown)
04.04.1929 - ?
Captain Edward McC. W. Lawrie (Captain in Charge, Simonstown)
14.05.1931 - ?
Captain Hector Boyes (Captain in Charge, Simonstown)
25.05.1933 - ?
Captain John H. Young (Captain in Charge, Simonstown)
21.05.1937 - ?
Captain Charles G. Stuart (Captain in Charge, Simonstown)
Tickler
1878
Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard.
15.09.1879
Wodowanie okrętu.
1879
Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Maszyny zamontowane na okręcie wyprodukowała firma John Penn & Sons.
1879
Okręt był raportowany w Pembroke, najprawdopodobniej jako tender dla ośrodka szkoleniowego Royal Navy.
1885
Okręt przeniesiono na Przylądek Dobrej Nadziei. Okręt został tam zaholowany przez transportowiec SS "RICHMOND HILL AND KIMBERLEY".
1902
Okręt przekształcono na pomocniczą jednostkę portową.
1919
Przemianowanie okrętu na HMS "AFRIKANDER".
1923
Okręt został przekazany dla Union of South African Seaward Defence Force jako HMSAS "AFRIKANDER".
12.1932
Okręt wrócił do składu Royal Navy. Okręt został przemianowany ponownie na HMS "AFRIKANDER II".
1937
Okręt został utylizowany w Simonstown. Według niektórych źródeł w ramach ćwiczeń został zatopiony ogniem HMS "DAFFODIL"
Znani dowódcy (przydziały)
12.05.1883 - ?
Lieutenant & Commander Douglas Hamond-Graeme
15.06.1923 - ?
Commander Norman H. Rankin (Officer Commanding South African Naval Service)
30.05.1934 - ?
Lieutenant-Commander Harold N. C. Webber
Galeria
Ant (1873)
HMS Ant
Kanonierki oczekujące w Portsmouth w 1902 r. na testy nowego uzbrojenia. Wśród oczekujących okrętów znajdują się nierozpoznane kanonierki typu "ANT".
HMS Ant
Zdjęcie okrętu podczas przewozu wizytujących na jednostki ośrodka szkoleniowego Royal Navy HMS "Vernon". Data nieznana.
HMS Arrow
Brytyjskie kanonierki HMS "ARROW", HMS "BONETTA" oraz HMS "MASTIFF" w 1868 r. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Arrow
Model kanonierki z zasobów Science Museum, Exhibition Road, Londyn.
HMS Badger
Zdjęcie modelu kanonierki z zasobów forums.airbase.ru. Autor nieznany.
HMS Badger
Zdjęcie modelu kanonierki z zasobów forums.airbase.ru. Autor najprawdopodobniej to Iwan Tirinow.
HMS Badger
Zdjęcie modelu kanonierki z zasobów forums.airbase.ru. Autor najprawdopodobniej to Iwan Tirinow.
HMS Badger
Zdjęcie modelu kanonierki z zasobów forums.airbase.ru. Autor najprawdopodobniej to Iwan Tirinow.
HMS Bonetta
Okręt już po konwersji na okręt rozbiórkowy i przemianowaniu na "DISPENSER". Data zdjęcia nieznana.
HMS Bonetta
Data zdjęcia nieznana, jednak jeszcze przed konwersją na okręt rozbiórkowy.
HMS Bustard
Zdjęcie z zasobów Imperial War Museums. Data nieznana.
HMS Bustard
Model kanonierki zbudowany od podstaw przez Alana Locksa w 1984 roku w skali 1:32 na podstawie oryginalnych planów z National Maritime Museum. Z zasobów Domu Aukcyjnego Bonhams.
HMS Comet
Obraz przedstawiający HMS "ENTERPRISE" oraz kanonierkę HMS "COMET", autorstwa Griffin & Co, z zasobów National Maritime Museum, Greenwich, Londyn.
HMS Comet
Zdjęcie kanonierki po przezbrojeniu na działo 9,2-cala 22 ton, podczas przejścia w Blockhouse, Spithead w drodze na ćwiczenia strzeleckie.
HMS Comet
Zdjęcie kanonierki podczas pobytu w porcie. Nie jest pewne, czy zdjęcie przedstawia właśnie HMS "COMET".
HMS Cuckoo
Zdjęcie z 1875 r. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Cuckoo
Zdjęcie okrętu z grudnia 1955 r. W tamtym czasie nosił on nazwę ""YC.37" i pełnił pomocnicze funkcje portowe w Devonport.
HMS Gadfly
Zdjęcie z 1885 r. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Gadfly
Data zdjęcia nieznana. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Kite
Zdjęcie modelu kanonierki z jednego z brytyjskich muzeów.
HMS Kite
Model kanonierki z zasobów Internationales Maritimes Museum Hamburg. Jest tam przedstawiany jako HMS "STAUNCH", jednakże szczegóły konstrukcyjne wskazują na kanoniekę typu "ANT", a w szczególności na HMS "KITE".
HMS Kite
Model kanonierki z zasobów Internationales Maritimes Museum Hamburg. Jest tam przedstawiany jako HMS "STAUNCH", jednakże szczegóły konstrukcyjne wskazują na kanoniekę typu "ANT", a w szczególności na HMS "KITE".
HMS Kite
Model kanonierki z zasobów Internationales Maritimes Museum Hamburg. Jest tam przedstawiany jako HMS "STAUNCH", jednakże szczegóły konstrukcyjne wskazują na kanoniekę typu "ANT", a w szczególności na HMS "KITE".
HMS Kite
Model kanonierki z zasobów Internationales Maritimes Museum Hamburg. Jest tam przedstawiany jako HMS "STAUNCH", jednakże szczegóły konstrukcyjne wskazują na kanoniekę typu "ANT", a w szczególności na HMS "KITE".
HMS Kite
Zdjęcie kanonierki po przezbrojeniu na szybkostrzelne działo 6-calowe. Data zdjęcia nieznana, jednak pochodzi najprawdopodobniej z okresu I wojny światowej.
HMS Kite
Zdjęcie kanonierki z 1903 r., po przezbrojeniu na szybkostrzelne działo 6-calowe.
HMS Kite
Zdjęcie modelu okrętu z zasobów Caledonian Maritime Research Trust.
HMS Kite
Zdjęcie modeli kanonierek projektu Rendela (bliżej HMS "KITE", dalej HMS "STAUNCH") wykonanych na podstawie zestawy firmy Paper Shipwright.
HMS Pike
Zdjęcie z 1875 r. Z zasobów Imperial War Museums.
HMS Snake
Blokowy model kadłuba znajdujący się w zasobach Caird Collection w National Maritime Museum, Greenwich, Londyn.