Swiftsure (1903)

Okręty typu "SWIFTSURE" zostały zaprojektowane przez Sir Reed'a dla floty Chile, jednak aby zapobiec prawdopodobnemu zakupowi przez Rosję zdecydowano się wcielić je do Royal Navy. Były to lekkie pancerniki II klasy, ze stosunkowo silną artylerią pomocniczą.

Kraj: Wielka Brytania
klasa: pancernik - predrednot II klasy

Specyfikacja

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
SWIFTSURE (ex. CONSTITUTION)	Armstrong, Elswick	26.02.1902	12.01.1903	?.06.1904	Sprzedany na złom w 1920 r.
TRIUMPH (ex. LIBERDAD)	Vickers, Barrow	26.02.1902	15.01.1903	?.06.1904	Zatopiony przez "U-21" w okolicach Dardaneli 25.05.1915 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność	11 800 t. ("TRIUMPH": 11 985 t.)
Długość między pionami	132,89 m (436 ft)
Długość całkowita	146,23 m (479 ft 9 in)
Szerokość	21,64 m (71 ft)
Zanurzenie	7,72 m (25 ft 4 in)

Napęd:

Maszyny	3-cylindrowa maszyna parowa typu TE, 12 kotłów Yarrow, 2 śruby
Moc normalna	12 500 ihp
Prędkość	19 węzłów
Paliwo	brak danych
Zasięg	brak danych

Opancerzenie:

Pas burtowy	179 mm - 76 mm (7 in - 3 in)
Górny pas burtowy	102 mm - 76 mm (4 in - 3 in)
Barbety	254 mm - 51 mm (10 in - 2 in)
Przegrody	152 mm - 51 mm (6 in - 2 in)
Cytadele działowe	254 mm - 203 mm (10 in - 8 in)
Bateria	179 mm (7 in)
Kazamaty	179 mm (7 in)
Stanowisko dowodzenia	279 mm (11 in)
Pokład	76 mm - 25 mm (3 in - 1 in)

Uzbrojenie:

Początkowe

4 działa 254 mm (10 in) RBL Mk. VI (4x1); 14 dział 190 mm (7,5 in) RBL Mk. III (14x1); 14 dział 14-funtowych (14 pdr) QF Mk. I (14x1); 2 działa 12-funtowych (12 pdr) QF (2x1); 4 działa 6-funtowe (6 pdr) Hotchkiss QF (4x1); 2 wyrzutnie torped 457 mm (18 in)

Ludzie:

Załoga

800 oficerów i marynarzy

Konstrukcja

Kadłub

Wyporność HMS "SWIFTSURE" wynosiła 11 800 t., natomiast wyporność HMS "TRIUMPH" wynosiła11 985 t. Długość między pionami wynosiła 132,89 m (436 ft), długość całkowita 146,23 m (479 ft 9 in), szerokość 21,64 m (71 ft), natomiast zanurzenie 7,72 m (25 ft 4 in). Zanurzenie i wymiary były przystosowane do urządzeń dokowych w Chile. Były stosunkowo długie, wyposażone w ster balansowy i konstrukcję kadłuba która pozwalała na sprawne manewrowanie.

Uzbrojenie

Uzbrojenie składało się z 4 dział 254 mm (10 in) Mk. VI RBL (4x1), 14 dział 190 mm (7,5 in) RBL Mk. III (14x1), 14 dział 14-funtowych (14 pdr) QF Mk. I (14x1), 2 dział 12-funtowych (12 pdr) QF (2x1), 4 działa 6-funtowych (6 pdr) Hotchkiss QF (4x1) oraz 2 wyrzutni torped 457 mm (18 in). Działa 254 mm były umieszczone w jednodziałowych barbetach. Barbety miały owalny kształt i były ochraniane pancerzem o grubości 254 mm (10 in). Grubość pancerza barbety za pasem pancernym wynosiła od 76 mm do 51 mm (3 in - 2 in). Cytadele działowe umieszczone na barbetach miały grubość 254 mm (10 in) od czoła i 203 mm (8 in) na bokach. Dziesięć dział 190 mm było zamontowanych w centralnej baterii na pokładzie głównym chronionym na burtach przez 179 mm (7 in) pancerz i zamkniętych przez 152 mm (6 in) przegrody. Boksy działowe były oddzielone przegrodami o grubości 25 mm (1 in). Pozostałe działa 190 mm były zamontowane w kazamatach po obu stronach masztów rufowego i dziobowego na pokładzie górnym.

Działa 14-funtowe zostały przystosowane do używania amunicji od dział QF 12-funtowych (12 pdr) 18 cwt. Działa 6-funtowe, pierwotnie zamontowane na platformach masztowych, zostały zdjęte w latach 1906 - 1908. Wyrzutnie torpedowe oprócz torped znajdujących się w wyrzutniach miały zapas dodatkowych 9 torped.

Opancerzenie

Główny pas pancerny miał wysokość 2,44 m (8 ft) oraz grubość na śródokręciu 179 mm (7 in) zmniejszając się stopniowo w kierunku dziobu do 152 mm (6 in), 76 mm (3 in) i 64 mm (2,5 in), natomiast w kierunku rufy do 152 mm (6 in) i 76 mm (3 in). Grubość przegrody zamykającej pas burtowy na rufie wynosiła na 76 mm (3 in). Pokłady miały grubość 76 mm - 25 mm (3 in - 1 in). Stanowisko dowodzenia było chronione 279 mm (11 in) pancerzem.

Napęd

Służba

HMS Swiftsure

26.02.1902	Po zamówieniu złożonym przez Chile w stoczni Armstrong Whitworth w Elswick położono stępkę pod pancernik.Wybrano dla niego nazwę "CONSTITUTION".
12.01.1903	Wodowanie okrętu.
03.12.1903	W obliczu problemów finansowych Chile i z obawy o to, iż okręt nabędzie Rosja, Wielka Brytania postanowiła zakupić oba okręty za sumę 2 432 000 funtów. Wraz z zakupem okrętu zmieniono jego nazwę na HMS "SWIFTSURE".
06.1904	Ukończenie budowy okrętu.
21.06.1904	Wcielenie okrętu do służby w Chatham Dockyard z przydziałem do Home Fleet.
01.1905	W związku z reorganizacją Royal Navy, Home Fleet stała się Channel Fleet.
03.06.1905	Okręt uległ zderzeniu z bliźniaczym HMS "TRIUMPH". Uszkodzenia objęły głównie rufową część kadłuba, stery i śruby napędowe.
06.1906 - 07.1907	Okręt został poddany remontowi w Chatham.
07.10.1908 - 06.04.1909	Okręt został umieszczony w rezerwie w Portsmouth Dockyard.
04.1909	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem na Morze Śródziemne.
08.05.1912	Pancernik ponownie został przydzielony do Channel Fleet.
09.1912 - 03.1913	Okręt przebywał w remoncie.
26.03.1913	Ponowne wcielenie okrętu do służby z przydziałem do East Indies Station jako okręt flagowy.
09.1914 - 11.1914	Od momentu rozpoczęcia I wojny światowej okręt brał udział w eskorcie konwojów z indyjskimi żołnierzami z Bombaju do Adenu. Zaprzestał pełnienia tej funkcji kiedy zniszczono niemiecki lekki krążownik SMS "EMDEN", który napadał na statki w tamtym rejonie.
01.12.1914	Okręt został przydzielony do Suez Canal Patrol, w celu wzmocnienia obrony Kanału, nadal jednak pełnił obowiązki okrętu flagowego East Indies Station.
27.01.1915 - 04.02.1915	Okręt brał udział w obronie Kanału w okolicach Kantara w czasie Pierwszej Ofensywy Sueskiej przeprowadzonej przez siły Imperium Ottomańskiego.
02.1915	Okręt został zwolniony z funkcji okrętu flagowego East Indies Station przez krążownik pancerny HMS "EURYALUS" i przeniesiony w rejon operacji dardanelskiej.
28.02.1915	Okręt dołączył do Dardanelles Squadron.
02.03.1915	Pancernik wziął udział w ostrzale tureckiego Fortu Dardanos.
05.03.1915 - 09.03.1915	Wraz z HMS "TRIUMPH" okręt został oddelegowany z Dardaneli aby wziąć udział w operacji przeciwko fortom w Smyrna. Później wrócił do Dardaneli.
18.03.1915	Okręt wziął udział w ostrzale fortów Narrow.
25.04.1915	Pancernik wspierał główne lądowanie na Zachodniej Plaży w Cape Helles, oraz w czasie kolejnych lądowań.
04.06.1915	Kolejne zadanie wsparcia artyleryjskiego, tym razem w Achi Baba.
18.09.1915	Nieudany atak niemieckiego okrętu podwodnego na pancernik w trakcie rejsu z Mudros do Suvla Bay.
18.01.1916	Okręt wziął udział w bombardowaniu Dedeagatch.
02.1916	Pancernik opuścił Dardanele, wypłynął z Kephale 7 lutego i udał się do Gibraltaru gdzie został przydzielony do 9. Cruiser Squadron z przydziałem do Atlantic Patrol i zadaniem eskorty konwojów na Atlantyku.
03.1917	Okręt opuścił skład 9. Cruiser Squadron, opuścił Sierra Leone 26 marca i dotarł do Plymouth 11 kwietnia.
26.04.1917	Okręt został wycofany ze służby Chatham, natomiast jego załoga została częściowo przydzielona do sił przeciwpodwodnych.
06.1917	Okręt będąc nadal w rezerwie przeszedł remont i przebudowę w Chatham.
02.1918	Okręt rozpoczął pełnienie funkcji okrętu zabezpieczenia socjalnego w Chatham.
07.1918	Okręt został rozbrojony i pozbawiony większości urządzeń w związku z zamiarem użycia go w charakterze blockship'a. Miał zostać zatopiony przy wejściu do portu w Ostend, jednak wojna skończyła się zanim przeprowadzono operację. Zamiast tego używany był od czasu do czasu jako okręt-cel.
03.1920	Okręt został umieszczony na liście okrętów do zbycia.
18.06.1920	Okręt został sprzedany Stanlee Shipbreaking Company z przeznaczeniem na złom.

ZNANI DOWÓDCY (PRZYDZIAŁY)

21.06.1904	Captain Ernest J. Fleet
22.09.1905 - 01.07.1906	Captain Arthur A. C. Galloway
17.07.1906 - 06.08.1908	Captain Christopher G. F. M. Cradock
05.08.1908 (?) - 14.02.1910	Captain Cecil F. Thursby
08.02.1910 (?)	Captain Cyril E. Tower
19.01.1912 - 14.05.1912	Captain Robert S. P. Hornby
02.07.1912	Captain Guy R. A. Gaunt
01.03.1913 - 17.03.1913	Commander Arthur B. S. Dutton (tymczasowo)
19.03.1913 - 04.1913	Commander Lionel G. Preston
25.03.1913 - 24.04.1913	Captain Herbert J. T. Marshall
25.04.1913 - 14.04.1914	Captain Raymond A. Nugent
14.04.1914 - 08.1915	Captain Cecil Maxwell-Lefroy
10.08.1915 - 26.04.1917	Captain Henry F. G. Talbot
09.11.1917	Commander R.N.R. Francis J. Stenson (oraz HMS "HIBERNIA")

HMS Triumph

26.02.1902	Po zamówieniu złożonym przez Chile w stoczni Vickers, Sons & Maxim w Barrow-in-Furness położono stępkę pod pancernik.Wybrano dla niego nazwę "LIBERTAD".
15.01.1903	Wodowanie okrętu.
03.12.1903	W obliczu problemów finansowych Chile i z obawy o to, iż okręt nabędzie Rosja, Wielka Brytania postanowiła zakupić oba okręty za sumę 2432000 funtów. Wraz z zakupem okrętu zmieniono jego nazwę na HMS "TRIUMPH".
06.1904	Ukończenie budowy okrętu.
21.06.1904	Okręt został wcielony do służby w Chatham Dockyard z przydziałem do służby w Home Fleet.
17.09.1904	Niegroźne zderzenie okrętu z SS "SIREN" w Pembroke Dock.
01.1905	W związku z reorganizacją Royal Navy, Home Fleet stała się Channel Fleet.
03.06.1905	Okręt uległ zderzeniu z bliźniaczym HMS "SWIFTSURE". Uszkodzenia objęły głównie dziobową część kadłuba.
10.1908	Okręt przeszedł remont w Chatham Dockyard.
26.04.1909	Zmiana przydziału okrętu na Morze Śródziemne.
05.1912	Powrót okrętu do służby w składzie Channel Fleet.
28.08.1913	Okręt został przydzielony do China Station. Po dotarciu na miejsce pełnienia służby został przeniesiony do czasowej rezerwy w Hongkongu.
06.08.1914	Po wybuchu I wojny światowej okręt został ponownie wcielony do służby. Załogę dla niego skompletowano ze zdemobilizowanych wcześniej załóg rzecznych kanonierek, wspartych przez żołnierzy piechoty - 2 oficerów, 100 żołnierzy i 6 sygnalistów z Duke of Cornwall's Light Infantry.
08.1914	Pierwszą akcją okrętu był udział w operacji przeciwko niemieckiej kolonii w Tsingtao. 21 sierpnia HMS "TRIUMPH" wraz z francuskim krążownikiem "DUPLEIX" przechwycił niemiecki statek "SENEGAMBIA", z ładunkiem węgla i bydła. Tego samego dnia wieczorem pancernik przechwycił kolejny niemiecki statek - "FRISIA" z podobnym ładunkiem. Brał również udział w pościgu i (prawdopodobnym) przechwyceniu niemieckiego statku "C. FERD LAEIZ".
23.08.1914	Pancernik został przydzielony do japońskiej 2. Floty i po wysadzeniu w Wei-hai-wei japońskich żołnierzy powrócił do blokowania Tsingtao.
09.1914	Wraz z niszczycielem "USK" eskortował konwój z brytyjskimi żołnierzami, którzy mieli zająć Tsingtao. Później pancernik brał udział w ostrzale niemieckich pozycji aż do momentu zajęcia Tsingtao przez wojska japońskie. W czasie ostrzału sam został trafiony 10 października. Niemiecki pocisk trafił w maszt, zabijając jednego marynarza i ranił dwóch innych.
19.11.1814 - 01.1915	Po zakończeniu operacji w Tsingtao, okręt rozpoczął remont w Hongkongu.
01.1915	Okręt został przydzielony do operacji dardanelskiej. 12 stycznia opuścił Hongkong,
07.02.1915 - 12.02.1915	Krótki przystanek w Suezie, przed dalszą droga do Dardaneli.
18.02.1915 - 19.02.1915	Pancernik wziął udział w otwierającym operację bombardowaniu fortów tureckich.
25.02.1915	Wraz z pancernikami HMS "ALBION" i HMS "CORNWALLIS" wziął udział w ostrzale baterii tureckich pod Sedd el Bahr.
26.02.1915	Pancernik wraz z HMS "ALBION" i HMS "MAJESTIC" jako jeden z pierwszych wszedł do tureckiej cieśniny, prowadząc ogień do dalej położonych fortów.
02.03.1915	Okręt wziął udział w ostrzale Fort Dardanos.
05.03.1915 - 09.03.1915	Wraz z HMS "SWIFTSURE" okręt został oddelegowany z Dardaneli aby wziąć udział w operacji przeciwko fortom w Smyrna. Później wrócił do Dardaneli.
18.03.1915	Okręt wziął udział w ostrzale fortów Narrow.
15.04.1915	Ostrzał tureckich umocnień i okopów pod Achi Baba.
18.04.1915	Jeden z kutrów z pancernika wraz z kolejnym z HMS "MAJESTIC" wzięły udział w dobiciu osadzonego na mieliźnie nieopodal Fort Dardanos brytyjskiego okrętu podwodnego "E-15".
25.04.1915	Okręt wspierał główne lądowanie sił ANZAC na plażach Gaba Tepe. Przez kolejne dni wspomagał walczące oddziały ogniem swojej artylerii.
25.05.1915	Okręt tego dnia po raz kolejny ostrzeliwał siły tureckie pod Gaba Tepe. Sieci torpedowe były założone, zaś na okręcie panowała dyscyplina przeciwpodwodna - obserwatorzy wypatrywali okrętów podwodnych, zaś wszystkie drzwi wodoszczelne były zamknięte. O 12.30 wypatrzono peryskop okrętu podwodnego w odległości 300 - 400 jardów, na sterburcie. Należał on do niemieckiego okrętu podwodnego "U-21", którym dowodził Lieutenant Otto Hersing. Okręt otworzył ogień do zauważonego peryskopu, jednak niemal natychmiast został trafiony torpedą, która z łatwością przeniknęła przez sieci i uderzyła w sterburtę. Nastąpiła potężna eksplozja i okręt niemal od razu nabrał 10-stopniowego przechyłu. Po 10 minutach przechył sięgał już 30 stopni. Niszczyciel "CHELMER" ewakuował niemal całą załogę zanim 10 minut później okręt przewrócił się do góry dnem. Pozostawał w tej pozycji jeszcze przez pół godziny, zanim powoli zatonął w wodzie o głębokości ok. 50 m.W ataku zginęło 3 oficerów i 75 marynarzy i podoficerów.