Okręty typu "CENTURION" były pancernikami II klasy zaprojektowanymi przez Sir Williama White'a do służby na Dalekim Wschodzie. Zasadniczo były mniejszymi kopiami okrętów typu "ROYAL SOVEREING".
Kraj: Wielka Brytania klasa: pancernik - predrednot II klasy |
Specyfikacja
Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
CENTURION | Portsmouth DYd | 30.03.1890 | 03.08.1892 | ?.02.1894 | Sprzedany na złom w 1910 r. |
BARFLEUR | Chatham DYd | 12.10.1890 | 10.08.1892 | ?.06.1889 | Sprzedany na złom w 1910 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
Wyporność | 10 500 t. |
Długość między pionami | 109,73 m (360 ft 0 in) |
Szerokość | 21,34 m (70 ft 0 in) |
Zanurzenie | 7,77 m (25 ft 6 in) |
Napęd:
Maszyny | Dwie 3-cylindrowe maszyny parowe typu Greenock Foundry TE, 8 kotłów cylindrycznych, 2 śruby |
Moc normalna | 9703 ihp ("BARFLEUR": 9934 ihp) |
Moc maksymalna | 13 214 ihp ("BARFLEUR":13 163 ihp) |
Prędkość normalna | 17,5 węzła ("BARFLEUR": 17,1 węzła) |
Prędkość maksymalna | 18,5 węzła |
Paliwo | 1125 t. węgla |
Zasięg | 6000 mil morskich przy 10 węzłach |
Opancerzenie:
Pas burtowy | 305 mm - 229 mm (12 in - 9 in) |
Górny pas burtowy | 102 mm (4 in) |
Barbety | 229 mm - 127 mm (9 in - 5 in) |
Przegrody | 203 mm (8 in) |
Cytadela działowa | 152 mm (6 in) |
Kazamaty | 152 mm (6 in) |
Stanowisko dowodzenia | 305 mm (12 in) |
Pokład | 64 mm - 51 mm (2,5 in - 2 in) |
Uzbrojenie:
Początkowe | 4 działa 254 mm (10 in) RBL (2x2); 10 dział 119 mm (4,7 in) QF (10x1); 8 dział 6-funtowych (6 pdr) QF (8x1); 12 dział 3-funtowych (3 pdr) QF (12x1); 7 wyrzutni torped 457 mm (18 in) |
Modernizacja w latach 1901-1904 | 4 działa 254 mm (10 in) RBL (2x2); 10 dział 152 mm (6 in) QF (10x1); 8 dział 6-funtowych (6 pdr) QF (8x1); 12 dział 3-funtowych (3 pdr) QF (12x1); 2 wyrzutnie torped 457 mm (18 in) |
Ludzie:
Załoga | 620 oficerów i marynarzy |
Projekt
Okręty tego typu zostały zaprojektowane do służby na Dalekim Wschodzie. Były mniejszymi wersjami okrętów typu "ROYAL SOVEREIGN". Zmniejszenie rozmiarów zostało raczej podyktowane względami ekonomicznymi. Obniżono zanurzenie okrętu tak aby mógł on wpływać do ujść rzek, zmniejszono potencjał bojowy i opancerzenie jednak zwiększono zasięg i prędkość. Były zbyt słabo opancerzone i uzbrojone by poradzić sobie z wrogimi pancernikami, jednak były na tyle szybkie by uniknąć walki. Natomiast na dalekich wodach China Station i Pacyfic Station w składzie których miały odbywać służbę spodziewano się raczej co najwyżej krążowników pancernych, a nad tymi górowały uzbrojeniem.
Konstrukcja
Kadłub
Wyporność wynosiła 10 500 t., długość między pionami wynosiła 109,73 m (360 ft 0 in), szerokość 21,34 m (70 ft 0 in), natomiast zanurzenie 7,77 m (25 ft 6 in). Projekt bazował na typie "ROYAL SOVEREIGN", jednakże w nieco mniejszej skali i o mniejszym zanurzeniu. Generalnie były dobrymi parowcami i miały dobrą dzielność morską, jednakże starano się nie używać trybu forsownego maszyn parowych z powodu niebezpieczeństwa uszkodzenia kotłów. W latach 1901-1904 okręty zostały poddane modernizacji i z powodu ograniczeń wagowych masz dziobowy został zastąpiony przez lekki maszt sygnałowy, zdemontowano część rufowych nadbudówej oraz ogólnie odchudzono okręt. Kadłuby okrętów zostały również wyposażone w drewniane i miedziane pokrycie kadłuba, tak aby mogły pełnić służbę dłużej bez przerw na dokowanie.
Typ "ROYAL SOVEREIGN" oraz wywodzący się z niego HMS "HOOD" dały Admiralicji możliwość porównania dwóch konstrukcji: wysoka wolna burta i spora dzielność morska okrętów typu "ROYAL SOVEREIGN" z jednej strony oraz niska wolna burta i problemy przy wzburzonym morzu jakie występowały w przypadku HMS "HOOD" przemawiały na korzyść pierwszego rozwiązania konstrukcyjnego. Jednakże ograniczenia wysoko położonych mas na okrętach, a co za tym idzie zastosowanie otwartych barbet działowych na okrętach typu "ROYAL SOVEREIGN" stwarzało zagrożenie dla artylerzystów i dla samych dział w przypadku ostrzału. Postanowiono w miarę możliwości połączyć zalety jednego i drugiego projektu: Wysokiej dzielności morskiej okrętów typu "ROYAL SOVEREIGN" oraz dobrej osłony dla dział i obsługi, które zapewniały wieże systemu Coles'a zastosowane na HMS "HOOD". Z racji sporej wagi wieże starego typu nie nadawały się w ich pierwotnej postaci do użytku, jednakże postanowiono zabezpieczyć działa i obsługę za pomocą pancernych osłon umieszczonych na barbetach nowego typu.
Okręty były wyposażone w urządzenia łącznościowe typu Jackson W/T.
Uzbrojenie
Uzbrojenie składało się z 4 dział 254 mm (10 in) RBL (2x2), 10 dział 119 mm (4,7 in) QF (10x1), 8 dział 6-funtowych (6 pdr) QF (8x1), 12 dział 3-funtowych (3 pdr) QF (12x1) oraz 7 wyrzutni torped 457 mm (18 in.). Działa 254 mm były umieszczone w nowo zaprojektowanych barbetach o owalnym przekroju, w odróżnieniu do tych zastosowanych w okrętach typu "ROYAL SOVEREIGN", które były gruszkowatego kształtu. Barbety nowego kształtu były znacznie lżejsze. Barbety zostały przykryte za pomocą pancernej osłony mającej możliwość składania na bok, tworzącej po zamknięciu rodzaj pancernej wieży, jednak zasadniczo nią nie będący, ponieważ dach nie tworzył całości ze ściankami, a stanowił jedynie rodzaj pancernej "czapki". Grubość opancerzenia barbet powyżej górnego pasa pancernego wynosiła 229 mm (9 in), natomiast poniżej od 203 do 127 mm (8 in - 5 in). Pancerna osłona nad barbetą była ochraniana pancerzem wykonanym ze stali NS o grubości 152 mm (6 in). Działa 10-calowe mogły być ładowane w każdym położeniu.
Działa 119 mm były umieszczone w kazamatach ochranianych pancerzem o grubości 152 mm (6 in). Sześć z nich umieszczonych było na pokładzie głównym, reszta na pokładzie górnym. Pięć wyrzutni torpedowych znajdowało się powyżej linii wodnej, pozostałe dwie poniżej.
HMS "CENTURION" w latach 1901-03 a HMS "BARFLEUR" w latach 1902-04 zostały poddane modernizacji uzbrojenia polegającego na wymianie dział 119 mm na 152 mm QF. Wzrost wagi uzbrojenia spowodował konieczność dokonania zabiegów polegających na ograniczeniu wagi. Zmniejszono więc opancerzenie kazamat do 127 mm (5 in) oraz dokonano kilku zmian konstrukcyjnych. Zdjęto również wszystkie 5 wyrzutni torped umieszczonych powyżej linii wodnej.
Wg. niektórych źródeł (Annual Report of the Torpedo School, 1891. pp. 38-9) okręty posiadały jedynie 5 wyrzutni torped. Cztery z nich umieszczone były powyżej linii wodnej, dwie na dziobie (z odchyleniem 42º), oraz dwie na rufie (z odchyleniem 50º). Ostatnia znajdowała się poniżej linii wodnej.
W 1906 r. planowano wyposażyć HMS "CENTURION" w urządzenia kontroli ognia Siemens Mark II, jednak w wykazach okrętów wyposażonych w to urządzenie pochodzących z 1914 r. okręt ten nie figuruje. Co do HMS "BARFLEUR" brak danych.
Opancerzenie
Rozplanowanie opancerzenia było prawie identyczne jak w typie "ROYAL SOVEREIGN". Główny pas pancerny miał długość 60,96 m (200 ft) i miał wysokość 2,29 m (7,5 ft), z czego poniżej linii wodnej 1,52 m (5 ft). Grubość pancerza burtowego wynosiła 305 mm (12 in) na śródokręciu zmniejszając się w kierunku dziobu i rufy do 254 mm (10 in), by na końcach osiągnąć 229 mm (9 in). Grubość przegród zamykających pas burtowy wynosiła 203 mm (8 in). Środkowy pokład miał grubość 51 mm (2 in). Pozostałe pokłady miały grubość 64 mm (2,5 in). Górny pas pancerny pomiędzy pokładem głównym a środkowym miał grubość 102 mm (4 in) i był wykonany ze stali NS. Był zamknięty 76 mm (3 in) przegrodami wykonanymi z tego samego materiału. Stanowisko dowodzenia było chronione 305 mm (12 in) pancerzem. Przestrzeń pomiędzy pokładem głównym a dolnym, na burtach była wykorzystana na ładownie węglowe i magazyny.
Napęd
Okręty zostały wyposażony w dwie 3-cylindrowe maszyny parowe typu Greenock Foundry TE oraz 8 kotłów cylindrycznych. Przy forsownym trybie pracy maszyny osiągały moc (średnio) 13 000 ihp oraz prędkość 18,5 węzła. Zastosowanie forsownego trybu pracy było szkodliwe dla kotłów i ograniczono użycie go tak aby przedłużyć żywotność maszynerii, co było ważne dla okrętów służących na akwenach dalekich od stoczni. Po modernizacji w latach 1901-1904 maszyny HMS "CENTURION" osiągały moc 9270 ihp natomiast jego bliźniaka 9137 ihp. Normalna prędkość HMS "CENTURION" wynosiła po modernizacji 16,8 węzła natomiast HMS "BARFLEUR" 16,75 węzła.
Służba
HMS Centurion
30.03.1890 | Położenie stępki w |
03.08.1892 | Wodowanie. |
19.09.1893 | Okręt został ukończony i skierowany na próby odbiorcze. |
02.1894 | Próby odbiorcze okrętu zostały zakończone. |
14.02.1894 | Okręt został wcielony do służby w Portsmouth. Został przeznaczony do służby w składzie China Station. |
02.03.1894 | Okręt opuścił Wielką Brytanię. |
15.03.1894 | Okręt zawija do Port Side w Egipcie. |
11.04.1894 | Okręt dociera do Singapuru. Tam spotyka się z krążownikiem pancernym HMS "IMPERIEUSE" i przejmuje od niego funkcję okrętu flagowego China Station. |
21.04.1894 | Okręt dociera do Hongkongu. |
06.1896 | Okręt wchodzi na mieliznę w okolicy Shimonoseki w Japonii, szczęśliwie obywając się bez uszkodzeń. |
01.04.1897 | Po drobnym remoncie okręt zostaje ponownie wcielony do służby w Hongkongu. Nadal pełni funkcję okrętu flagowego. |
12.1897 | Okręt pełni funkcję okrętu flagowego dla wiceadmirała Sir Edwarda Seymoura. |
1897 - 1900 | Okręt aktywnie uczestniczy w działaniach w trakcie Powstania Bokserów w północnych Chinach. |
10.04.1898 | Okręt jest raportowany w Chefoo. |
23.05.1898 | Okręt dociera do Wei Hai Wei. |
31.01.1899 - 01.02.1899 | Okręt cumuje w Manili. |
31.05.1900 | Oddział piechoty morskiej z okrętu uczestniczył w ataku na forty Taku oraz w operacji w Tientsin. |
11.09.1900 | Okręt jest raportowany w Wusung. |
10.04.1901 | Podczas pobytu w Szanghaju okręt zrywa cumy podczas sztormu. Dryfując bezwładnie okręt wpadł na dziób pancernika HMS "GLORY", który uszkadza burtę okrętu. Uszkodzenia okazują się niewielkie i napraw dokonano w Hongkongu. |
06.1901 | Okręt zakończył swoją służbę w China Station. |
10.06.1901 | Pancernik HMS "GLORY" przejmuje od HMS "CENTURION" funkcję okrętu flagowego. |
03.07.1901 | Okręt opuszcza Hongkong i kieruje się na wody ojczyste. |
19.08.1901 | Okręt dociera do Portsmouth. |
19.09.1901 | Okręt zostaje czasowo wycofany ze służby na czas remontu połączonego z przezbrojeniem w Portsmouth. |
19.09.1901 - 03.11.1903 | Okręt zostaje poddany remontowi, modernizacji i przezbrojeniu w Portsmouth. |
03.11.1903 | Okręt zostaje wcielony do służby, ponownie z przeznaczeniem do składu China Station. |
10.11.1903 | Okręt opuszcza Portsmouth i kieruje się na miejsce pełnienia służby. |
17.11.1903 | Okręt dociera na Maltę. |
25.11.1903 | Okręt dociera do Port Side. |
06.12.1903 | Okręt dociera do Aden. |
15.12.1903 | Okręt zawija do Colombo. |
27.12.1903 | Okręt dociera do Singapuru. |
31.12.1903 | Okręt zawija do Hongkongu. |
1905 | Wielka Brytania i Japonia ratyfikowały traktat sojuszniczy, zmniejszając potrzebę dużej obecności Royal Navy na China Station. Brytyjska eskadra zmniejszyła się, m.in. wszystkie jej pancerniki zostały wycofane. |
07.06.1905 | HMS "CENTURION" w towarzystwie pancernika HMS "OCEAN" opuszczają Hongkong. Na morzu spotykają się z pancernikami HMS "ALBION" i HMS "VENGEANCE". |
20.06.1905 | Wszystkie pancerniki opuszczają Singapur i w zespole udają się do Plymouth. |
02.08.1905 | Zespół dociera do Plymouth. |
25.08.1905 | Okręt zostaje wycofany ze służby i następnego dnia ponownie wcielony z nową załogą. Okręt rozpoczyna służbę w składzie Portsmouth Division Reserve Fleet. |
06.1906 | Wraz z innymi okrętami Reserve Fleet, Atlantic Fleet i Channel Fleet okręt uczestniczy w manewrach morskich. |
24.05.1907 | Okręt przetransferował swoją załogę na pancernik HMS "EXMOUTH". |
25.05.1907 | Okręt po zaokrętowaniu nowej załogi rozpoczyna służbę jako okręt specjalnego przeznaczenia w Portsmouth Division Home Fleet. |
04.1909 | Okręt staje się częścią 4th Division Home Fleet w Portsmouth. |
01.04.1909 | Okręt zostaje wycofany do rezerwy i umieszczony na liście do sprzedaży. |
06.1909 | Okręt zostaje przeholowany do Motherbank, gdzie oczekuje na dalsze dyspozycje. |
12.07.1910 | Okręt zostaje sprzedany na złom. |
04.09.1910 | Złomowanie okrętu rozpoczyna się w Morecambe. |
ZNANI DOWÓDCY (PRZYDZIAŁY)
14.02.1894 - 04.1904 | Captain Edmund S. Poë |
14.04.1894 - 21.03.1895 | Captain John M. McQuhae |
21.03.1895 - 12.1897 | Captain Spencer Henry Metcalfe Login |
31.12.1897 - 19.09.1901 | Captain John R. Jellicoe |
03.11.1903 - 26.08.1905 | Captain Frederick Fogarty Fegen |
26.08.1905 - 23.02.1906 | Captain Frederick St. George Rich |
19.02.1906 (?) - 12.03.1907 | Captain Reginald A. Allenby |
12.03.1907 - 15.09.1907 | Captain Hugh H. D. Tothill |
01.02.1908 | Commander Maurice H. H. Nelson |
HMS Barfleur
12.10.1890 | Położenie stępki. |
10.08.1892 | Wodowanie okrętu. |
14.03.1894 | Okręt wpłynął do Chatham i zacumował w Blackstakes. |
16.03.1894 | Okręt zacumował w The Nore. |
06.1894 | Ukończenie budowy. |
22.06.1894 | Wcielenie do służby w Chatham. Okręt został przydzielony do Fleet Reserve. |
07.1894 - 08.1894 | Okręt brał udział w manewrach morskich. |
01.09.1894 | Okręt czasowo został wycofany ze służby. |
26.02.1895 | Okręt ponownie został wcielony do służby z przeznaczeniem na Morze Śródziemne. |
09.03.1895 | Okręt cumuje w Spithead. Zostaje mu przydzielone zadanie eskorty "QUEEN VICTORIA" w rejsie do Cherbourg. |
13.03.1895 | Okręt wyrusza do Cherbourg. |
19.03.1895 | Okręt opuszcza Wielką Brytanię i udaje się na miejsce pełnienia służby. |
23.03.1895 | Okręt dociera do Gibraltaru. Wymienia w pełnieniu służby na Morzu Śródziemnym HMS "SANS PAREIL". |
26.05.1895 - 02.06.1895 | Okręt jest raportowany w Aleksandrii. |
27.07.1895 | Po okresowym pobycie w Gibraltarze, gdzie dokonano drobnych korekt i napraw okręt dociera na Maltę. |
13.01.1896 | Okręt udaje się do Salonik. |
14.01.1896 | Okręt powraca na Maltę. |
18.01.1897 | Okręt jest raportowany w Suda Bay. |
07.02.1897 | Okręt jest raportowany w Candea. |
15.02.1897 | Okręt brał udział w okupacji portu Candia na Krecie. Brał udział również w blokadzie Krety w składzie International Squadron w okresie konfliktu grecko - tureckiego. |
29.05.1897 | Okręt bierze udział w letnich manewrach. |
04.08.1897 | Okręt jest raportowany w Corfu. |
15.09.1897 | Okręt cumuje w Pirano. |
30.09.1897 | Okręt wraca na Maltę. |
13.10.1897 | Okręt wyrusza w rejs szkoleniowo - ćwiczebny. Odwiedza m.in. Aleksandrię, Beirut, Larnaca, Marmaris i Smyrna. |
21.11.1897 | Okręt jest raportowany w Aden. |
25.11.1897 | Okręt wraca na Maltę. |
06.02.1898 | Okręt czasowo został skierowany do China Station, opuszczając tego dnia Maltę. Czasowe oddelegowanie z czasem przekształciło się w pełne. |
12.02.1898 | Okręt przebywa Kanał Sueski. |
17.02.1898 | Okręt dociera do Aden. Tego samego dnia okręt rusza do Colombo. |
26.02.1898 | Okręt opuszcza Colombo i rusza w dalszą drogę. |
04.03.1898 | Okręt dociera do Singapuru. Z Singapuru okręt w eskorcie niszczycieli HMS "FAME" i HMS "WHITING" udał się do Hongkongu dzień później, gdzie został wcielony do China Station. |
11.03.1898 | Okręt dociera do Hongkongu. |
25.03.1898 | Okręt opuszcza Hongkong i udaje się do Chusan. |
10.04.1898 | Okręt jest raportowany w Chefoo. |
01.10.1898 | Po drobnych naprawach w Hongkongu okręt został ponownie wcielony do służby w charakterze okrętu flagowego zastępcy dowódcy China Station. |
1899 - 1900 | Okręt wziął udział w tłumieniu Powstania Bokserów w północnych Chinach. |
31.05.1900 - 09.1900 | Okręt brał udział w szturmowaniu fortów w Pekinie, oraz w operacji uwolnienia zagranicznych poselstw w Tientsin. Dowódca sił naziemnych Commander Earl Beatty został ranny podczas jednej z akcji. |
06.06.1900 | Okręt jest raportowany w Tien Tsin. |
11.06.1900 - 17.06.1900 | Okręt cumuje w Taku. |
09.1900 | Pancernik HMS "ALBION" wymienił HMS "BARFLEUR" w pełnieniu funkcji okrętu flagowego. |
01.02.1901 | Okręt opuścił Hongkong i skierował się do Wusung. Pełnił funkcję okrętu flagowego kontradmirała J. A. T. Bruce. |
11.11.1901 | Okręt zakończył swoją służbę w China Station i tego dnia opuścił Hongkong. |
31.12.1901 | Okręt dociera do Plymouth. |
22.01.1902 | Okręt został wycofany ze służby w Devonport i skierowany na modernizację oraz remont. |
1902 - 1905 | Okręt zostaje poddany modernizacji i przezbrojeniu. |
05.1904 | Okręt zostaje skierowany do rezerwy. |
18.07.1904 | Okręt czasowo został wcielony do służby i wziął udział w manewrach morskich. W trakcie ich trwania uległ kolizji z pancernikiem HMS "CANOPUS" w Mount's Bay doznając niewielkich uszkodzeń. |
09.08.1904 | Okręt jest raportowany w Carrickfergus Roads. |
08.09.1904 | Okręt powrócił do rezerwy w Devonport, gdzie dokończono modernizację. |
02.1905 | Na okręcie zostały zakończone prace modernizacyjne. |
21.02.1905 | Okręt po podjęciu nowej załogi został skierowany do China Station gdzie miał ją przekazać na pancernik HMS "VENGEANCE". |
30.03.1905 | Oba pancerniki spotykają się w Colombo na Cejlonie. Stara załoga z HMS "VENGEANCE" przejmuje HMS "BARFLEUR" i odprowadza go do Wielkiej Brytanii. |
07.05.1905 | Okręt dociera do Portsmouth. |
09.05.1905 | Okręt zostaje ponownie wycofany ze służby. |
10.05.1905 | Okręt zostaje wcielony do służby w Portsmouth z nową załogą. Objął funkcję okrętu flagowego Portsmouth Division Reserve Fleet. |
06.1905 | Okręt zabrał w rejs treningowy 6 oficerów i 105 marynarzy z londyńskiego oddziału Royal Naval Volunteer Reserve. |
28.11.1905 | Okręt przekazał swoją załogę na pancernik HMS "DUNCAN". Z nową załogą ponownie objął funkcję okrętu flagowego Portsmouth Division Reserve Fleet. |
1905 - 1906 | Okręt ponownie został zadokowany i poddany modernizacji. |
06.1906 | Okręt wziął udział w manewrach morskich. |
20.09.1906 | Po remoncie okręt powrócił do służby w Portsmouth Division Reserve Fleet. Kiedy Reserve Fleet została zlikwidowana i zastąpiona przez Home Fleet okręt objął funkcję okrętu flagowego Portsmouth Division Home Fleet. |
04.03.1907 | Pancernik HMS "PRINCE GEORGE" wymienił HMS "BARFLEUR" w pełnieniu służby okrętu flagowego, natomiast sam pancernik został wycofany ze służby. |
05.03.1907 | Okręt został wcielony ponownie do służby z nową załogą w charakterze macierzystego okrętu zespołu okrętów rezerwy specjalnej w składzie Portsmouth Division Home Fleet. |
03.1909 | Wszystkie okręty rezerwy specjalnej zostały przeniesione do nowo utworzonego 4th Division Home Fleet. |
04.1909 | Okręt przestał być okrętem macierzystym 4th Division. |
06.1909 | Okręt został ostatecznie wycofany ze służby. Został przeholowany do Motherbank, gdzie oczekiwał na swój dalszy los. |
12.07.1910 | Okręt został sprzedany na złom za 26 550 funtów. |
05.08.1910 | Okręt miał dosyć burzliwą podróż na miejsce złomowania. Zakleszczył się pomiędzy filarami mostu zwodzonego w Newcastle upon Tyne. Podczas holowania w górę rzeki Tyne okręt utkwił między filarami, blokując ruch do momentu aż udało się go uwolnić przez odcięcie kilku elementów kadłuba. Okręt ostatecznie został złomowany w Blyth. |
KOLEJNI DOWÓDCY (PRZYDZIAŁY)
07.1894 - 08.1894 | Captain Hugo L. Pearson |
26.02.1895 - 30.09.1898 | Captain Reginald Neville Custance |
09.09.1898 - 10.1899 | Captain Stanley Cecil James Colville |
26.10.1899 - 21.01.1902 | Captain Sir George J. S. Warrender, Bart. (kapitan flagowy) |
18.07.1904 - 08.09.1904 | Captain Herbert A. Warren |
03.01.1905 - 19.02.1905 | Captain Arthur David Ricardo |
18.02.1905 (?) - 04.1905 | Captain Charles Henry Adair |
04.04.1905 - 09.05.1905 | Captain Leslie Creery Stuart |
09.05.1905 - 15.11.1905 | Captain Edward Fitzherbert |
16.11.1905 - 01.1906 | Captain C. A. W. Hamilton |
19.03.1906 - 14.03.1907 | Captain Hugh Henry Darby Tothill |
03.1907 - 10.1907 | Captain Peyton Hoskyns |
15.09.1907 (?) - 01.10.1907 | Captain Hugh H. D. Tothill (tymczasowo), w dowództwie Okrętów Rezerwy Specjalnej w Portsmouth |
01.10.1907 - 01.06.1908 | Captain Alfred Ernest Albert Grant, w dowództwie Okrętów Rezerwy Specjalnej w Portsmouth |
01.06.1908 - 31.03.1909 | Captain Hugh T. Hibbert, w dowództwie Okrętów Rezerwy Specjalnej w Portsmouth |
Źródła:
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.