Express (1897)

Kadłub

Wyporność pełna okrętu liczyła 540 t.  długość całkowita 72,92 m (239 ft 3 in), szerokość 7,16 m (23 ft 6 in) natomiast zanurzenie wynosiło od od 2,13 m (7 ft 0 in) do 3,05 m (10 ft 0 in). Co do wymiarów, to w dostępnych mi źródłach występują niewielkie różnice. Są zawarte w tabeli danych taktyczno - technicznych. Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Zastosowano układ czterokominowy, kominy były romieszczone w miarę równomiernie. Jak większość wczesnych niszczycieli miał zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy. Charakterystyczną cechą tego niszczyciela było takie ukształtowanie górnego pokładu, iż był on wyższy na śródokręciu niż na obu końcach. Widać to wyraźnie na planach stoczni.

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia.

Uzbrojenie

Okręty były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. 

Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedynczych stanowiskach,. Jedno stanowisko znajdowało się pomiędzy środkowymi kominami, drugie natomiast za ostatnim kominem. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.

Napęd

Okręt został wyposażony w dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu VTE (potrójnego rozprężania), umieszczone pomiędzy dwoma kotłowniami, napędzające każda po jednej śrubie. Maszyny te miały dwa cylindry niskiego ciśnienia, co generowało mniejsze drgania całego urządzenia. Parę zapewniały cztery kotły wyprodukowane przez francuską firmę Normand, które były umieszczone w dwóch oddzielnych kotłowniach. Okręty posiadały cztery równomiernie rozmieszczone kominy, każdy z nich odprowadzał parę z jednego z kotłów. Kotły generowały parę o ciśnieniu 240 psi. Założenia kotraktowe obliczone na 33 węzły mimo zastosowania maszyn o znacznie większej mocy niż te użyte na niszczycielach 30-węzłowych, okazały się zbyt optymistyczne. Problemem okazała się technologia. W kotłach opalanych węglem wzrost parametrów pary był ograniczony przez zdolność (wydajność) człowieka do zasilania palnika pieca w paliwo, a ta była ograniczona. Tak więc, w przypadku palników węglowych, większa moc oznaczała więcej kotłów. Sytuacja radykalnie zmieniła się po przyjęciu paliwa olejowego, nie tylko dlatego, że ropa produkuje więcej ciepła na funt, ale ponieważ ilość paliwa podawanego do każdego kotła może wzrosnąć bez ograniczeń jakimi podlegały kotły opalane węglem. Zapas paliwa mimo dostosowania ładowni do zabierania aż 140 t. w trakcie służby został ograniczony do 100 t. Na okręcie w związku z użyciem większej liczby palenisk musiano zaokrętować więcej palaczy, tak więc liczba załogi wzrosła do 74 osób. Według danych najlepszy wynik jaki udało się osiągnąć to 30,97 węzła (największą moc jaką zanotowano podczas prób wynosiła 10 012 ihp), zaś próby osiągnięcia zakładanej prędkości spowodowały iż okręt został dopuszczony do służby dopiero w lutym 1902 r. 

W opracowaniu "Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953" również można znaleźć informacje na temat osiągów tego niszczyciela podczas prób. Według danych okręt przy mocy 9882 ihp, 379 obrotach na minutę i wyporności 430 t. osiągnął prędkość 31,000 węzła.