Niszczyciel HMS "KANGAROO" został rozpoczęty jako prywatna inwestycja w stoczni Palmers Shipbuilding and Iron Company, Jarrow-on-Tyne. Konstrukcyjnie stanowił niewielką modyfikację wcześniejszego typu "MYRMIDON". Został zakupiony przez Admiralicję w maju 1900 r.
Kraj: Wielka Brytania klasa: niszczyciele |
Specyfikacja
Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
KANGAROO | Palmers DYd | 29.12.1899 | 08.09.1900 | ?.07.1901 | Złomowany w 1920 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
Wyporność pełna | 420 t. |
Wyporność normalna | 390 t. |
Długość całkowita | 66,98 m (219 ft 9 in) |
Długość pomiędzy pionami | 65,53 m (215 ft 0 in) |
Szerokość | 6,32 m (20 ft 9 in) |
Głębokość | 4,71 m (15 ft 5½ in) |
Zanurzenie | 2,72 m (8 ft 11 in) |
Napęd:
Maszyny | Dwie maszyny parowe typu VTE; 4 kotły wodnorurkowe firmy Reed; 2 śruby |
Moc indykowana | 6200 ihp |
Prędkość | 30 węzłów (kontraktowa 30 węzłów) |
Paliwo | od 45 t. do 95 t. węgla |
Zasięg | 1635 mil morskich przy prędkości 11 węzłów |
Opancerzenie:
Brak |
Uzbrojenie:
Początkowe | 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF; 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowych (6 pdr) 8 cwt QF; 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in) |
Ludzie:
Załoga | 63 oficerów i marynarzy |
Projekt
W ramach programu rozbudowy floty 1900 - 1901 Programme zaplanowano zwiększyć liczebność floty o cztery niszczyciele 30-węzłowe (3 ze stoczni Clydebank (Brown, nie Thomson) oraz jeden ze stoczni Palmers). Wszystkie te okęty miały jedną współną cechę - nie zostały zamówione w stoczniach, a zakupione w nich już po rozpoczęciu budowy. Obie stocznie przewidując koniunkturę w zakresie zakupów kolejnych jednostek, rozpoczęły budowę z własnej inicjatywy licząc na przychylność Admiralicji. Po okresie negocjacyjnym zakupiono 9 maja 1900 r. w stoczni Palmers Shipbuilding and Iron Company, Jarrow-on-Tyne rozpoczęty już niszczyciel. Konstruktorzy stoczni projektując ten okręt bazowali na wcześniejszych niszczycielach z tej stoczni, jednostkach typu "MYRMIDON", a w szczególności na HMS "SYREN".
30 sierpnia 1912 r. dokonano klasyfikacji niszczycieli. Jeżeli chodzi o serię 30-węzłową, to wydzielono 3 typy. Niszczyciele czterokominowe zaklasyfikowano do typu "B", trzykominowe do typu "C", natomiast dwukominowe do typu "D". Do typu "B" należał właśnie niszczyciel HMS "KANGAROO".
Konstrukcja
Kadłub
HMS "KANGAROO" konstrukcyjnie był niemal identyczny z ostatnim niszczycielem zbudowanym w stoczni Palmers, HMS "SYREN". Wyporność pełna liczyła 420 t. długość całkowita wynosiła 66,98 m (219 ft 9 in), szerokość 6,32 m (20 ft 9 in) natomiast zanurzenie 2,72 m (8 ft 11 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Podobnie jak w typie "MYRMIDON" zastosowano układ czterokominowy, z dwoma środkowymi kominami umieszczonymi bardzo blisko siebie. Jak większość wczesnych niszczycieli miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy.
Uzbrojenie
Okręty były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione.
Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Oba stanowiska znajdowały się w części rufowej, za kominami. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.
Napęd
Okręty zostały wyposażone w dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu VTE (potrójnego rozprężania). Maszyny te miały dwa cylindry niskiego ciśnienia, co generowało mniejsze drgania całego urządzenia. Parę zapewniały cztery kotły wyprodukowane przez Reed, które były umieszczone w dwóch oddzielnych kotłowniach. Okręty posiadały cztery kominy, każdy odprowadzał spaliny z jednego z kotłów. Oba środkowe znajdowały się bardzo blisko siebie. Zgodnie z zaleceniami Admiralicji były przystosowane do opalania zarówno ropą jak i węglem. Kotły generowały parę o ciśnieniu 250 psi.
W opracowaniu "Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953"można znaleźć informacje na temat osiągów tych niszczycieli podczas prób na których HMS "KANGAROO" osiągnął prędkość 30,184 węzła.
Służba
29.12.1899 | Rozpoczęcie budowy okrętu w stoczni Palmers Shipbuilding and Iron Company, Jarrow-on-Tyne pod numerem stoczniowym 787 jako prywatna inwestycja stoczni. |
09.05.1900 | Zakupienie okrętu przez Royal Navy. |
08.09.1900 | Wodowanie okrętu. |
07.1901 | Ukończenie budowy okrętu. |
08.1901 | Okręt został wcielony do służby i przydzielony do Mediterranean Station. |
08.1902 | Okrę wraz z innymi okrętami Mediterranean Fleet odwiedził Lemnos. W następnym miesiącu okręty odwiedziły Nauplia i Souda Bay na Krecie. |
1905 | Okręt wrócił do Wielkiej Brytanii. |
1906 | Okręt przydzielono do 1. Destroyer Division. |
1910 - 1912 | Okręt został przydzielony do 4. Destroyer Flotilla z bazą w Portsmouth. |
30.08.1912 | Dokonano klasyfikacji niszczycieli. Jeżeli chodzi o serię 30-węzłową, to wydzielono 3 typy. Niszczyciele czterokominowe zaklasyfikowano do typu "B", trzykominowe do typu "C", natomiast dwukominowe do typu "D". Do typu "C" należał właśnie niszczyciel HMS "KANGAROO". Od 30 września 1913 r. na okrętach tego typu malowano literę "C" na kadłubie oraz na jednym z kominów. |
1913 | Okręt przydzielono do 6. Destroyer Flotilla. |
08.1914 | Flotylla została przeniesiona do Dover po rozpoczęciu wojny. W trakcie wojny wraz z flotyllą uczestniczył w działaniach przeciwminowych i przeciwko okrętom podwodnym. Od 6 grudnia 1914 r. okręt nosił numer "P02", od 1 września 1915 r. numer "D82", natomiast od 1 stycznia 1918 r. numer "D48". |
1919 | Okręt został zdjęty ze służby i umieszczony na liście okrętów do zbycia. |
23.02.1920 | Okręt został sprzedany dla M. Yates, jednak został odsprzedany dla Thos W Ward i złomowany w Milford Haven. |
Znani dowódcy (przydziały)
16.07.1901 - 14.08.1901 | Lieutenant Arthur J. Davies (na czas manewrów) |
14.08.1901 - 20.10.1903 | Lieutenant in Command Charles E. W. Pyddoke |
20.10.1903 - 01.02.1905 | Lieutenant & Commander Rowland H. Bather |
01.02.1905 - 18.09.1905 | Commander John Luce |
10.1905 - 28.05.1906 | Lieutenant & Commander William G. Howard |
28.05.1906 - 01.01.1907 | Lieutenant & Commander William S. F. Forbes |
01.01.1907 - 24.01.1908 | Lieutenant & Commander Hugh T. Prichard |
29.01.1908 - 18.08.1908 | Commander Hubert S. Cardale |
18.08.1908 - 29.06.1910 | Commander Henry C. R. Brocklebank |
15.08.1910 - 1911 | Lieutenant & Commander Anthony L. H. D. Coke |
09.08.1911 - 23.05.1912 | Lieutenant & Commander Charles L. Fox |
29.07.1912 - 06.01.1915 | Lieutenant-Commander Montague R. Bernard |
06.01.1915 - ? | Lieutenant & Commander Henry Forrester |
26.04.1916 - ? | Lieutenant R.N.R. in Command Donald Mansfield |
01.01.1917 - ? | Acting Lieutenant-Commander R.N.R. (emerytowany) Donald Mansfield |
03.11.1918 - ? | Lieutenant R.N.R. in Command William G. Busk-Wood |
Źródła:
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Norman Friedman (2009). British Destroyer - From Earliest Days to the Second World War. Seaforth Publishing
- Эдгар Дж.Марч. Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953. Часть 1. — "Галея Принт", 2012
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.