Kangaroo (1900)

Kadłub

HMS "KANGAROO" konstrukcyjnie był niemal identyczny z ostatnim niszczycielem zbudowanym w stoczni Palmers, HMS "SYREN". Wyporność pełna liczyła 420 t.  długość całkowita wynosiła 66,98 m (219 ft 9 in), szerokość 6,32 m (20 ft 9 in) natomiast zanurzenie 2,72 m (8 ft 11 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Podobnie jak w typie "MYRMIDON" zastosowano układ czterokominowy, z dwoma środkowymi kominami umieszczonymi bardzo blisko siebie.  Jak większość wczesnych niszczycieli miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy.

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia.

Uzbrojenie

Okręty były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. 

Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Oba stanowiska znajdowały się w części rufowej, za kominami. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.

Napęd

Okręty zostały wyposażone w dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu VTE (potrójnego rozprężania). Maszyny te miały dwa cylindry niskiego ciśnienia, co generowało mniejsze drgania całego urządzenia. Parę zapewniały cztery kotły wyprodukowane przez Reed, które były umieszczone w dwóch oddzielnych kotłowniach. Okręty posiadały cztery kominy, każdy odprowadzał spaliny z jednego z kotłów. Oba środkowe znajdowały się bardzo blisko siebie. Zgodnie z zaleceniami Admiralicji były przystosowane do opalania zarówno ropą jak i węglem. Kotły generowały parę o ciśnieniu 250 psi.

W opracowaniu "Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953"można znaleźć informacje na temat osiągów tych niszczycieli podczas prób na których HMS "KANGAROO" osiągnął prędkość 30,184 węzła.