Orwell (1898)

Kadłub

Wyporność pełna liczyła 410 t. Długość całkowita wynosiła 65,91 m (216 ft 3 in), szerokość 6,55 m (21 ft 6 in) natomiast zanurzenie 2,92 m (9 ft 7 in). Kadłub okrętu był wykonany ze stali. Konstrukcyjnie ten okręt bazował na typie "EARNEST", jedynie zanurzenie było mniejsze o kilka cali, podobnie jak długość całkowita. Charakteryzował się zastosowaniem czterech kominów, rozmieszczonych stosunkowo równomiernie. Podobnie jak większość wczesnych niszczycieli miał zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy.

Poprzednie niszczyciele z tej stoczni typu "QUAIL" i "EARNEST" pod względem manewrowości i dzielności morskiej wykazały się solidną budową, jednak były krytykowane za zbyt duży promień skrętu, przez co były mało zwrotne. Przy dużej prędkości kształt podwodnej części kadłuba powodował znaczne osiadanie w wodzie rufy. Przy projektowaniu HMS "ORWELL" starano się zaradzić tym problemom, jednak z niejednoznacznym skutkiem.

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia.

Uzbrojenie

Okręt był uzbrojony 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. 

Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Oba stanowiska znajdowały się w części rufowej, za kominami. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.

Po kwietniu 1918 r. na niektórych okrętach tego typu zamontowano dwie zrzutnie bomb głębinowych wraz z 18 ładunkami. Aby zrekompensować wzrost wagi zdemontowano najprawdopodobniej część uzbrojenia artyleryjskiego i torpedowego. Zmiana uzbrojenia objęła również HMS "ORWELL".

Napęd

Okręty te, podobnie jak w typie "EARNEST" zostały wyposażone w dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania). Maszyny te miały dwa cylindry niskiego ciśnienia, co generowało mniejsze drgania całego urządzenia. Parę zapewniały cztery kotły wyprodukowane przez Normand były umieszczone w czterech oddzielnych kotłowniach, z każdego z nich spaliny były odprowadzane przez jeden komin. Kotły te wypracowywały ciśnienie 230 psi. 

W opracowaniu "Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953"można znaleźć informacje na temat osiągów tych niszczycieli podczas prób. HMS "ORWELL" przy mocy 6712 ihp osiągnął prędkość 30,613 węzła przy 364,9 obrotach na minutę.