Mające spore kłoport finansowe stocznia Earle’s Shipbuilding and Engineering Company Limited, Hull, Yorkshire była kolejną firmą zaangażowaną w rozbudowę floty niszczycieli w ramach 1896 – 1897 Naval Estimates. Problemy finansowe stoczni spowodowały że niszczyciele typu "BULLFINCH" został oddane stosunkowo późno do służby.
Kraj: Wielka Brytania klasa: niszczyciele |
Specyfikacja
Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
BULLFINCH | Earle | 17.09.1896 | 10.02.1898 | ?.06.1901 | Złomowany w 1919 r. |
DOVE | Earle | 17.09.1896 | 21.03.1898 | ?.07.1901 | Złomowany w 1920 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
Wyporność pełna | 390 t. |
Wyporność normalna | 345 t. |
Długość całkowita | 65,38 m (214 ft 6 in) |
Długość pomiędzy pionami | 64,01 m (210 ft 0 in) |
Szerokość | 6,25 m (20 ft 6 in) |
Głębokość | 3,70 m (12 ft 1½ in) |
Zanurzenie | 2,39 m (7 ft 10 in) |
Napęd:
Maszyny | Dwie maszyny parowe typu TE; 4 kotły wodnorurkowe firmy Thornycroft; 2 śruby |
Moc indykowana | 5800 ihp |
Prędkość | 30 węzłów (kontraktowa 30 węzłów) |
Paliwo | od 40 t. do 80 t. węgla |
Zasięg | 1490 mil morskich przy prędkości 11 węzłów |
Opancerzenie:
Brak |
Uzbrojenie:
Początkowe | 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF; 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowych (6 pdr) 8 cwt QF; 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in) |
Ludzie:
Załoga | 63 oficerów i marynarzy |
Projekt
Niszczyciele typu "BULLFINCH" zostały zbudowane w stoczni Earle’s Shipbuilding and Engineering Company Limited, Hull, Yorkshire w ramach 1896 – 1897 Naval Estimates. Stocznia rozpoczynając budowę tych okrętów postanowiła wzorować się na swoich wcześniejszych okrętach, niszczycielach 27-węzłowych typu "SALMON" jedynie częściowo. Przebudowano układ napędowy, zastosowano system odprowadzania spalin opierający się na trzech kominach, zamiast jak we wcześniejszym typie na czterech. Okręty zostały zamówione 21 kwietnia 1896 r., jednak pod koniec lat 90-tych firma popadła w poważne problemy finansowe jak również zaczęło brakować rąk do pracy. W sporej mierze przyczyniły się do tego również oficjalne testy prędkościowe obu niszczycieli, które nie osiągnęły zakładanych 30 węzłów i nie zostały one przejęte przez Royal Navy w zakładanym czasie. W 1900 r. prominentny brytyjski stoczniowiec Charles Wilson zakupił firmę za 170 000 funtów, zachowując jej nazwę jednak czyniąc z niej filię będącą w całości własnością Wilson Line. Perturbacje finansowe spowodowały iż oba niszczyciele typu "BULLFINCH" zostały wykończone i oddane do służby wyjątkowo późno.
30 sierpnia 1912 r. dokonano klasyfikacji niszczycieli. Jeżeli chodzi o serię 30-węzłową, to wydzielono 3 typy. Niszczyciele czterokominowe zaklasyfikowano do typu "B", trzykominowe do typu "C", natomiast dwukominowe do typu "D". Do typu "C" należały właśnie niszczyciele typu "BULLFINCH".
Konstrukcja
Kadłub
Okręty typu "BULLFINCH" miały wyporność pełną wynoszącą 390 t. Długość całkowita wynosiła 65,38 m (214 ft 6 in), szerokość 6,25 m (20 ft 6 in) natomiast zanurzenie 2,39 m (7 ft 10 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Okręty te charakteryzowały się zastosowaniem trzech kominów. Środkowy komin odprowadzał spaliny z dwóch kotłów (spośród czterech). Podobnie jak większość wczesnych niszczycieli miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy.
Uzbrojenie
Okręty były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione.
Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Oba stanowiska znajdowały się w części rufowej, za kominami. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.
Napęd
Okręty te, podobnie jak w innych typach niszczycieli z tej stoczni, zostały wyposażone w dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania). Maszyny te miały dwa cylindry niskiego ciśnienia, co generowało mniejsze drgania całego urządzenia. Parę zapewniały cztery kotły wyprodukowane przez Thornycroft były umieszczone w dwóch oddzielnych kotłowniach. Okręty posiadały trzy kominy, z których środkowy odprowadzał spaliny z dwóch kotłów. Kotły wypracowywały parę o ciśnieniu 220 - 250 psi.
W opracowaniu "Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953"można znaleźć informacje na temat osiągów tych niszczycieli podczas prób. HMS "BULLFINCH" osiągnął prędkość 29,460 węzła przy 394 obrotach na minutę, natomiast HMS "DOVE" osiągnął prędkość 29,398 węzła. Okręty miały więc problemy z osiągnięciem zakontraktowanej prędkości, co spowodowało iż stocznia nie została wzięta pod uwagę podczas składania zamówień na następny rok.
Służba
HMS Bullfinch
21.04.1896 | Złożenie zamówienia przez Admiralicję. |
17.09.1896 | Położenie stępki okrętu w stoczni Earle’s Shipbuilding and Engineering Company Limited, Hull, Yorkshire. |
10.02.1898 | Wodowanie okrętu. |
1899 | Okręt podczas prób prędkości doznał poważnej awarii. Doszło do rozszczelnienia połączenia korbowodu z cylindrem wysokiego ciśnienia, co spowodowało uwolnienie pary w dziobowej maszynowni. Zginęło 8 członków załogi, a 6 został poważnie rannych. Co więcej, zerwany z mocowań korbowód wybił dziurę w kadłubie i tylko przytomność umysłu członków załogi zapobiegło zatopieniu okrętu. |
06.1901 | Ukończenie budowy okrętu. Po zakończeniu budowy okręt przydzielono do Channel Fleet. |
24.02.1902 | Okręt został przydzielony do Portsmouth Instructional Flotilla. W późniejszym okresie okręt został przydzielony do Devonport Flotilla. |
05.1902 | Okręt zaholował do Queenstown swojego bliźniaka HMS "DOVE", który wpadł na skały nieopodal Kildorney. |
1905 | Pod koniec roku okręt został wcielony do służby w składzie Portsmouth Reserve Division. |
1910 | Na początku roku okręt przydzielono do Nore Reserve Flotilla, 3. Division, Home Fleet. |
20.08.1912 | 30 sierpnia 1912 r. dokonano klasyfikacji niszczycieli. Jeżeli chodzi o serię 30-węzłową, to wydzielono 3 typy. Niszczyciele czterokominowe zaklasyfikowano do typu "B", trzykominowe do typu "C", natomiast dwukominowe do typu "D". Do typu "C" należały właśnie oba niszczyciele typu "BULLFINCH". Po 30 września 1913 r. wszystkie niszczyciele typu "C" oznaczono taką właśnie literą namalowaną na kadłubie. |
1913 | Okręt przydzielono do 7. Destroyer Flotilla z bazą w Devonport, jako tender dla HMS "LEANDER", który pełnił funkcję okrętu - bazy. |
15.08.1914 | Okręt uległ kolizji. W wypadku zginęło 4 marynarzy z niszczyciela. |
09.1914 | Flotylla została przeniesiona do Humber River. Zadania flotylli obejmowały patrole przeciwminowe i przeciwko okrętom podwodnym. Od 6 grudnia 1914 r. okręt nosił numer "D17", od 1 września 1915 r. numer "D48", od 1 stycznia 1918 r. numer "D15", natomiast od 1 kwietnia 1918 r. aż do zakończenia służby numer "H04". W okresie wojny okręt chwilowo był przydzielony do Methil Convoy Flotilla. Wrócił do składu 7. Destroyer Flotilla w kwietniu 1918 r. |
1919 | Okręt został zdjęty ze służby i umieszczony na liście okrętów do zbycia. |
10.06.1919 | Okręt został sprzedany dla Young of Sunderland w celu złomowania. |
Znani dowódcy (przydziały)
1901 - ? | Commander Francis G. Dineley (na czas prób) |
16.07.1901 - 08.1901 | Lieutenant in Command John A. Duncan (na czas manewrów) |
24.02.1902 - 01.08.1902 | Commander Brian H. F. Barttelot |
21.07.1903 - 30.08.1903 | Lieutenant & Commander Alexander R. Palmer (na czas manewrów) |
14.07.1904 - 20.03.1905 (?) | Lieutenant in Command Ambrose M. Peck (na czas manewrów) |
03.01.1905 - 02.01.1906 | Commander William F. Blunt |
02.01.1906 - 17.04.1906 | Lieutenant & Commander Hubert S. Cardale |
28.05.1906 - 09.08.1907 | Lieutenant & Commander Philip S. R. Conron |
09.08.1907 - 06.1908 | Lieutenant & Commander Morris E. Cochrane |
11.06.1908 - 08.1910 | Lieutenant & Commander Gerald C. Wynter |
08.1910 - 07.12.1910 | Lieutenant & Commander Henry V. Hudson |
11.04.1911 - 1912 | Commander Frank Powell |
09.01.1913 - 20.10.1915 | Lieutenant in Command Joseph M. Kenworthy |
20.10.1915 - 09.08.1916 | Lieutenant in Command Herbert M. Hughes |
09.08.1916 - 04.04.1917 | Lieutenant R.N.R. in Command Lionel M. Kelly |
03.06.1917 - ? | Lieutenant R.N.R. in Command Ronald J. Mortimer |
30.04.1918 - ? | Lieutenant R.N.R. in Command Francis Tweedie |
HMS Dove
21.04.1896 | Złożenie zamówienia przez Admiralicję. |
17.09.1896 | Położenie stępki okrętu w stoczni Earle’s Shipbuilding and Engineering Company Limited, Hull, Yorkshire. |
21.03.1898 | Wodowanie okrętu. |
07.1901 | Ukończenie budowy okrętu. Po zakończeniu budowy okręt przydzielono do Channel Fleet. |
24.02.1902 | Okręt został wcielony do służby z przydziałem do Portsmouth Instructional Flotilla. |
05.1902 | Okręt wpadł na skały nieopodal Kildorney i został po ściągnięciu z mielizny zaholowany do Queenstown przez swojego bliźniaka. Następnego dnia po naprawieniu najpoważniejszych przecieków okręt został przeholowany przez jednostkę serwisową "SEAHORSE" do Portsmouth, gdzie okręt został zadokowany i poddany gruntownej naprawie. |
1910 | Okręt został przydzielony do 5. Destroyer Flotilla z bazą w Devonport. |
30.08.1912 | 30 sierpnia 1912 r. dokonano klasyfikacji niszczycieli. Jeżeli chodzi o serię 30-węzłową, to wydzielono 3 typy. Niszczyciele czterokominowe zaklasyfikowano do typu "B", trzykominowe do typu "C", natomiast dwukominowe do typu "D". Do typu "C" należały właśnie oba niszczyciele typu "BULLFINCH". Po 30 września 1913 r. wszystkie niszczyciele typu "C" oznaczono taką właśnie literą namalowaną na kadłubie. |
1913 | Okręt przydzielono do 7. Destroyer Flotilla z bazą w Devonport, jako tender dla HMS "LEANDER", który pełnił funkcję okrętu - bazy. |
11.1914 | Okręt przeniesiono do Scapa Flow, gdzie jako jeden z 29 niszczycieli ochraniał bazę główną Grand Fleet. Od 6 grudnia 1914 r. okręt nosił numer "D34", od 1 września 1915 r. numer "D51", natomiast od 1 stycznia 1918 r. numer "D28". |
03.1915 | Okręt został przeniesiony do North Channel Patrol Flotilla, bazująej w Larne, Irlandia Północna. |
05.1916 | Niszczyciel osłaniał transportowce z wojskiem wysłanym przez rząd brytyjski w celu stłumienia zamieszek w Irlandii. |
11.1918 | Okręt przeniesiono do Devonport Local Flotilla z bazą w Liverpool. |
1919 | Okręt został zdjęty ze służby i umieszczony na liście okrętów do zbycia. |
27.01.1920 | Okręt został sprzedany dla Maden and McKee, Porthcawl z przeznaczeniem na złom. |
Znani dowódcy (przydziały)
16.07.1901 - 15.08.1901 | Lieutenant & Commander Geoffrey T. Bowles (na czas manewrów) |
14.02.1902 - 10.06.1902 | Commander Douglas R. M. Nicholson |
21.07.1903 - 08.1903 | Lieutenant & Commander Archibald C. Goolden |
03.11.1903 - 26.11.1903 | Lieutenant in Command Osmond J. Prentis |
27.11.1903 - 03.09.1904 | Lieutenant in Command Anselan J. B. Stirling |
06.04.1905 - 07.04.1906 | Commander Alan C. Bruce |
07.04.1906 - 28.05.1906 | Lieutenant & Commander Duncan H. Carmichael |
28.05.1906 - 01.08.1909 | Lieutenant & Commander Claude P. Champion de Crespigny |
01.09.1909 - 04.01.1910 | Lieutenant & Commander Colin E. M. Law |
08.1910 - 27.01.1911 | Lieutenant & Commander Godfray Bruce Cargill |
27.01.1911 - 01.03.1911 | Lieutenant & Commander Thomas K. Maxwell |
01.03.1911 - 24.01.1912 | Lieutenant & Commander Frederic A. H. Russel |
02.07.1912 - 08.1912 | Lieutenant-Commander Richard B. England (na czas manewrów) |
15.09.1913 - 10.05.1915 | Lieutenant in Command Delorest J. D. Noble |
08.05.1915 - 01.01.1916 | Lieutenant in Command George H. Creswell |
01.01.1916 - ? | Acting Commander R.N.R. Cyril Edwards |
Źródła:
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Norman Friedman (2009). British Destroyer - From Earliest Days to the Second World War. Seaforth Publishing
- Эдгар Дж.Марч. Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953. Часть 1. — "Галея Принт", 2012
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.