Sunfish (1895)

Kadłub

Wyporność pełna okrętów liczyła 350 t. Istnieją spore rozbieżności co do wyporności tych okrętów. Spotyka się również wartość 340 t., natomiast w Steam Ships of England (styczeń1907) widnieje 320 t.. Długość całkowita 62,18 m (204 ft 0 in), szerokość wynosiła 5,79 m (19 ft 0 in) natomiast zanurzenie od 1,65 m (5 ft 5 in) do 2,57 m (8 ft 5 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Pod względem wyglądu okręty tego typu charakteryzowały się zastosowaniem trzech kominów, z których środkowy odprowadzał spaliny z dwóch kotłowni i był nieco grubszy. Podobnie jak większość wczesnych niszczycieli miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy. 

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia.

Uzbrojenie

Okręty podobnie jak niszczyciele poprzednich typów z zamówień uzupełniających były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. 

Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Jedno z nich znajdowało się pomiędzy kominami, drugie za ostatnim kominem w stronę rufy. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.

W kilku dostępnych opracowaniach znalazło się twierdzenie że po 1902 r. większość "27-węzłowców" została przezbrojona, zdjęto z nich dwa stanowiska dział 6-funtowych ze śródokręcia i jedną wyrzutnie torped. W pewnym stopniu potwierdzają to dostępne fotografie.

Napęd

Okręty zostały wyposażone w dwie, maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania). Parę zapewniało 8 kotłów wodnorurkowych firmy Yarrow, które generowały parę o ciśnieniu 185 psi. Były one umieszczone parami w czterech kotłowniach. Z racji tego okręty posiadały trzy kominy, komin odprowadzający spaliny ze środkowej kotłowni był nieco grubszy gdyż musiał obsłużyć dwie kotłownie. Moc generowana przez maszyny została określona konstrukcyjnie na 4000 ihp, natomiast prędkość konstrukcyjną tradycyjnie dla niszczycieli typu "A" zakontraktowano na 27 węzłów. Na próbach podczas trzygodzinnego przebiegu testowego HMS "OPOSSUM" osiągnął średnio przy mocy 4187 ihp prędkość 27,131 węzła przy 359,7 obrotów na minutę. HMS "RANGER" osiągnął 27,130 węzła, natomiast HMS "SUNFISH" przy mocy 4174 ihp osiągnął średnią prędkość 27,581 węzła przy 361,1 obrotów na minutę. 

HMS Opossum

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Ranger

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Sunfish

Znani dowódcy (przydziały)