Handy (1895)

Kadłub

Wyporność pełna okrętów liczyła 310 t., długość całkowita 60,12 m (197 ft 3 in), szerokość wynosiła 5,92 m (19 ft 5 in) natomiast zanurzenie 2,29 m (7 ft 6 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Pod względem wyglądu okręty tego typu charakteryzowały się zastosowaniem dwóch kominów, z których ten bliżej dziobu był nieco grubszy, gdyż musiał odprowadzać spaliny z dwóch kotłów. Podobnie jak większość wczesnych niszczycieli miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), miał on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W części dziobowej znajdowało się odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia). Powodowało to pewne problemy (głównie dlatego, iż dla wygody oficerowie używali platformy działa jako mostka, zamiast używac stanowiska pod nią) i w późniejszych, większych konstrukcjach odseparowano te dwa elementy. Generalnie okręty tego typu mimo początkowych problemów z wibracjami (zostały rozwiązane już po wcieleniu do służby) wykazały się dobrymi właściwościami morskimi co między innymi wpłynęło na to, iż niektóre zostały skierowane na dalekie wody brytyjskich kolonii.

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia.

Uzbrojenie

Okręty podobnie jak niszczyciele poprzednich typów z zamówień uzupełniających były uzbrojone 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowe (6 pdr) 8 cwt QF i 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach na śródokręciu natomiast ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. 

Okręty były wyposażone w dwie wyrzutnie torped umieszczone na obrotowych pojedyńczych stanowiskach. Jedno z nich znajdowało się pomiędzy kominami, drugie za drugim kominem w stronę rufy. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm.

W kilku dostępnych opracowaniach znalazło się twierdzenie że po 1902 r. większość "27-węzłowców" została przezbrojona, zdjęto z nich dwa stanowiska dział 6-funtowych ze śródokręcia i jedną wyrzutnie torped. W pewnym stopniu potwierdzają to dostępne fotografie.

Napęd

Okręty zostały wyposażone w dwie, 3-cylindrowe maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania). Parę zapewniały 3 kotły wodnorurkowe firmy Thornycroft. Były one umieszczone w dwóch kotłowniach, w tej bliżej dziobu znajdowały się dwa kotły, w rufowej natomiast jeden. Z racji tego okręty posiadały dwa kominy, komin odprowadzający spaliny z dziobowej kotłowni był nieco grubszy gdyż musiał obsłużyć dwa kotły. Moc generowana przez maszyny została określona konstrukcyjnie na 4000 ihp, natomiast prędkość konstrukcyjną tradycyjnie dla niszczycieli typu "A" zakontraktowano na 27 węzłów. Na próbach, podczas trzygodzinnego testu HMS "HANDY" przy mocy 4200 ihp rozwinął średnią prędkość 27,040 węzła przy 398,6 obrotach na minutę. HMS "HART" również podczas trzygodzinnego testu przy mocy 4141 ihp rozwinął 27,057 węzła przy 374,6 obrotach na minutę. HMS "HUNTER" podczas testu prędkościowego na mili pomiarowej rozwinął 27,020 węzła. Jeżeli chodzi o zapas paliwa to producent deklarował 90 t. węgla, jednakże nigdy nie przekraczano 65 t. węgla.

HMS Handy

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Hart

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Hunter

Znani dowódcy (przydziały)