Charger (1894)

Kadłub

Wyporność pełna okrętów liczyła 295 t., długość całkowita 59,44 m (195 ft 0 in), natomiast długość pomiędzy pionami 59,74 m (196 ft 0 in). Szerokość wynosiła 5,64 m (18 ft 6 in) natomiast zanurzenie 2,21 m (7 ft 3 in). Kadłub okrętów był wykonany ze stali. Konstrukcyjnie okręty te były bardzo podobne do prototypowego typu "HAVOCK". Okręty posiadały również dwa blisko siebie położone kominy, z racji zastosowania podobnie jak w prototypie dwóch kotłów cylindrycznych typu lokomotywowego. Okręty miały zakryty dziób, ukształtowany na podobieństwo skorupy żółwia (ang. "turtleback"), oraz pochyłą rufę. Dziób on ułatwić omywanie kadłuba przez fale przy dużej prędkości. W prototypowych konstrukcjach na dziobie znajdowała się wyrzutnia torped, co również stanowiło charakterystyczny element wczesnych niszczycieli. W typie "CHARGER" zrezygnowano z niej, gdyż zaburzała ona przepływ wody przy wysokiej fali i powodowały zalewanie dziobowej części okrętu. W części dziobowej znajdowało się również odkryte stanowisko działa 12-funtowego, które w dużym stopniu było zintegrowane z niewielkim mostkiem (stanowiskiem dowodzenia), który w porówaniu z poprzednimi konstrukcjami nieznacznie powiększono. Po modernizacji w latach 1899 - 1900, kiedy to zamontowano 4 kotły wodnorurkowe firmy Earle, okręty otzymały trzy kominy, z czego środkowy był nieco szerszy od pozostałych.

Opancerzenie

Okręty nie posiadały opancerzenia. Jedyną ochroną były zasobnie węglowe umieszczone na burtach.

Uzbrojenie

Uzbrojenie okrętów było identyczne jak w typie "ARDENT". Okręty były uzbrojone w 1 działo 76 mm (3 in) 12-funtowe (12 pdr) 12 cwt QF, 5 dział 57 mm (2,24 in) 6-funtowych (6 pdr) 8 cwt QF oraz 2 wyrzutnie torped 450 mm (17,72 in). Działo 12-funtowe znajdowało się na odsłoniętym stanowisku w części dziobowej. Dwa stanowiska szybkostrzelnych dział 6-funtowych znajdowały się zaraz za stanowiskiem dowodzenia, dwa kolejne na burtach w rejonie śródokręcia oraz ostatnie z nich na rufie. Zarówno działo 12-funtowe jak i działa 6-funtowe były wyposażone w osłony przeciwodłamkowe, jednak mogły być one demontowane i często na zdjęciach nie są one uwidocznione. W porównaniu do typu "HAVOCK" zwiększono o dwa liczbę dział 6-funtowych.

Dwie wyrzutnie torped znajdowały się na dwóch pojedyńczych obrotowych podstawach. Jednak z nich znajdowała się w pobliżu kominów, druga w części rufowej, tuż przed działem 6-funtowym. Wyrzutnie torped w nomenklaturze brytyjskiej określane jako 18-calowe w rzeczywistości miały 17,72 cala, co dawało w przeliczeniu 450 mm. 

Napęd

Okręty zostały wyposażone w dwie maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania). Firma Yarrow postanowiła powtórzyć rozwiązanie zastosowane w prototypowym HMS "HAVOCK", montując dwa kotły cylindryczne typu lokomotywowego i umieszczając je w podobny sposób, w dwóch przylegających do siebie kotłowniach. Dwa kominy odprowadzające spaliny zajdowały się w bliskiej odlegości od siebie na śródokręciu. W latach 1899 - 1900 w stoczni Earle dokonano modernizacji i wymieniono kotły cylindryczne na cztery kotły wodnorurkowe. Spaliny były odprowadzane przez trzy kominy, z czego do środkowego były podpięte dwa kotły, dlatego był nieco szerszy. Pierwotnie okręty miały osiągać 3800 ihp, a zakontraktowana prędkość miała być nie mniejsza niż 27 węzłów. 

HMS Charger

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Dasher

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Hasty

Znani dowódcy (przydziały)