Krążowniki III klasy (krążowniki torpedowe) typu "BARRACOUTA" zostały zaprojektowane do pełnienia służby na dalekich wodach brytyjskich kolonii, gdzie miejsca możliwego dokowania są mocno ograniczone. Z racji hipotetycznej służby na ciepłych morzach wszystkie okręty były wyposażone w pokrycie kadłuba wykonane z drewna i miedzi.
| Kraj: Wielka Brytania klasa: krążownik torpedowy / krążownik pancernopokładowy |
Specyfikacja
| Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
| BARRACOUTA | Sheerness DYd | 02.07.1888 | 16.05.1889 | ?.03.1891 | Sprzedany w 1905 r. |
| BARROSA | Portsmouth DYd | 14.05.1888 | 16.04.1889 | ?.06.1890 | Sprzedany w 1905 r. |
| BLANCHE | Pembroke DYd | 01.05.1888 | 06.09.1889 | ?.02.1891 | Sprzedany w 1905 r. |
| BLONDE | Pembroke DYd | 01.05.1888 | 22.10.1889 | ?.07.1891 | Sprzedany w 1905 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
| Wyporność pełna | 1580 t. |
| Długość między pionami | 67,06 m (220 ft 0 in) |
| Długość całkowita | 71,02 m (233 ft 0 in) |
| Szerokość | 10,67 m (35 ft 0 in) |
| Zanurzenie średnie | 4,60 m (15 ft 0 in) |
Napęd:
| Maszyny | Dwie 3-cylindrowe maszyny parowe typu TE; 4 dwupłaszczowe kotły cylindryczne, 2 śruby |
| Moc indykowana | 1750 ihp ("BLANCHE", "BLONDE" 1900 ihp) (w trybie forsownym 3000 ihp) |
| Prędkość projektowana | 15 węzłów (w trybie forsownym 16,5 węzła) |
| Paliwo | 160 t. węgla |
| Zasięg | 3400 mil morskich przy prędkości 10 węzłów |
Opancerzenie:
| Pokład | 51 mm - 25 mm (2 in - 1 in) |
| Osłony dział | 51 mm (2 in) |
Uzbrojenie:
| Początkowe | 6 dział 119 mm (4,7 in) 47 cwt QF; 4 działa 3-funtowe (3 pdr) QF; 2 karabiny maszynowe; 2 wyrzutnie torped 356 mm (14 in) |
Ludzie:
| Załoga | 160 oficerów i marynarzy |
Projekt
Zostały zamówione w ramach Programu Rozbudowy Floty na lata 1887 - 1888. Okręty tego typu zostały zaprojektowane przez Williama White'a w 1887 r. do służby na dalekich wodach gdzie doki w których możn dokonać remontów są niezbyt liczne i mocno oddalone od siebie. Okręty w związku ze służbą na wodach tropikalnych pokryto warstwą drewna i miedzi. Zachowały ogólną budowę i aranżację wnętrza wcześniejszych krążowników torpedowych, jednak z racji postępu techniki były pierwszymi krążownikami w Royal Navy wyposażonymi w nowe maszyny parowe typu TE (potrójnego rozprężania) oraz nowe działa szybkostrzelne. Były to również pierwsze małe krążowniki w których zastosowano prawdziwy, pełny pokład pancerny.
Konstrukcja
Kadłub
Wyporność pełna nowych okrętów wynosiła 1580 t., długość pomiędzy pionami wynosiła 67,06 m (220 ft 0 in), długość całkowita 71,02 m (233 ft 0 in), szerokość okrętów liczyła 10,67 m (35 ft 0 in) natomiast zanurzenie średnie wynosiło 4,60 m (15 ft 0 in). Generalnie okręty były podobnie zaprojektowane jak krążowniki torpedowe typu "ARCHER", z podobnym rozmieszczeniem pomieszczeń i kształtem kadłuba, jednak obniżono nieco wolną burtę na śródokręciu, co spowodowało iż w porównaniu do poprzednich typów właśnie w tym odcinku kadłuba okręty te były bardzo "mokre". Obniżenie burty na śródokręciu spowodowało również optyczne uwydatnienie części dziobowe i rufowej kadłuba. Kadłuby okrętów zostały pokryte warstwą drewna i miedzi, gdyź planowan je wykorzystywać głównie w gorących klimatach. Cechą charakterystyczną tych okrętów było wyposażenie ich w dwa kominy umieszczone obok siebie, bardzo często i z różnych kątów wyglądających jak jeden.
Uzbrojenie
Początkowo były wyposażone w 6 dział 119 mm (4,7 in) 47 cwt QF, 4 działa 3-funtowe (3 pdr) QF, 2 karabiny maszynowe i 2 wyrzutnie torped 356 mm (14 in). Działa 4,7-calowe zastosowane po raz pierwszy na krążownikach, była to nowa konstrukcja o zwiększonej szybkostrzelności. Zostały rozmieszczone podobnie jak działa 6-calowe na krążownikach typu "ARCHER", po dwa na dziobowych i rufowych stanowiskach oraz na platformach na śródokręciu (na burtach jednak na niższym pokładzie). Działa 3-funtowe znajdowały się na pokładzie gónym, po dwa na dziobie i na rufie. Były umieszczone w taki sposób iż mogły prowadzić ogień przez ambrazury.
Opancerzenie
Z racji oszczędności wagowych związanych z zastosowaniem nowego typu maszyn parowych na okrętach tego typu mimo zdecydowanie mniejszych rozmiarów zdecydowano się zastosować pełny pokład pancerny, podobny do tego który zastosowano w typie "MEDEA". Pokład pancerny ciągnął się przez całą długość kadłuba, w części płaskiej mając grubość 25 mm (1 in) i 51 mm (2 in) na skosach, w kierunku rufy jednolicąc grubość skosów i pokładu do 25 mm (1 in). Na burtach tradycyjnie zamontowano zasobnie węglowe stanowiące dodatkową ochronę.
Napęd
Krążowniki tego typu były po raz pierwszy w Royal Navy wyposażono w nowe, 3-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozpręzania. Były one znacznie lżejsze niż wcześniej stosowane przy zachowaniu podobnego poziomu generowanej mocy. W trybie normalnym maszyny powinny osiągać 1750 ihp (dla pierwszych dwóch 1900 ihp), natomiast w trybie forsownym 3000 ihp. Przekładało się to na projektową prędkość 15 i 16,5 węzła. Problemem na dwóch pierwszych okrętach okazały się początkowo kotły wyprodukowane przez Earle, które sprawiały problemy więc w latach 1898 - 1902 na "BLONDE" i "BLANCHE" dokonano ich wymiany na nowe wyprodukowane przez stocznię Laird. W związku z wymianą kotłów, na HMS "BLONDIE" dokonano również zamiany dwóch kominów na pojedyńczy. Na HMS "BARROSA" i HMS "BARRACOUTA" zamontowano maszyny i kotły firmy Palmers, które nie sprawiały podobnych problemów i nie wymieniono ich aż do końca służby tych dwóch okrętów.
Służba
HMS Barracouta
| 02.07.1888 | Położenie stępki pod okręt w stoczni Sheerness Dockyard. |
| 16.05.1889 | Wodowanie okrętu. |
| 03.1891 | Ukończenie budowy. W lutym 1900 r. na okręcie doszło do wypadku podczas prób, wybuchł jeden z kotłów zabijając 10 ludzi i raniąc wielu innych. Remont i zbadanie sprawy przedłużyły termin zakończenia budowy , jak i oddanie okrętu do służby. |
| 1891 - 1893 | Po ukończeniu budowy okręt pozostawał w rezerwie, w Sheerness. |
| 1893 - 1896 | Okręt został wysłany do South East Coast of America Station. |
| 1897 | Okręt wrócił do Sheerness. 26 czerwca 1897 okręt brał udział w Przeglądzie Floty w Spithead z okazji Diamentowego Jubileuszu. |
| 1897 - 1903 | Okręt został skierowany do Cape of Good Hope Station. Pomiędzy październikiem 1899 r., a czerwcem 1902 r. okręt brał udział w działaniach wojennych związanych z wojną z Burami. |
| 1903 - 1904 | Okręt przebywał w Sheerness i Chatham. |
| 04.04.1905 | Okręt został sprzedany dla firmy McLean. Potem firma odsprzedała go do Bo'ness z przeznaczeniem do zezłomowania. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 11.07.1893 - 22.08.1893 | Commander Philip F. Tillard (na czas manewrów) | ||
| 07.11.1893 - 01.1896 | Commander Francis J. Foley | ||
| 10.01.1896 - 08.06.1897 | Commander Henry J. Keane (inwalidztwo) | ||
| 10.08.1898 - 23.10.1900 | Captain Richard H. Peirse | ||
| 24.10.1900 - 03.1901 | Commander Hugh Cotesworth | ||
| 01.04.1901 - 04.1903 | Commander Selby H. B. Ash | ||
| 17.04.1903 | Commander Francis E. Travers | ||
HMS Barrosa
| 14.05.1888 | Położenie stępki pod okręt w stoczni Portsmouth Dockyard. |
| 16.04.1889 | Wodowanie okrętu. Matką chrzestną okrętu została panna Gorst, córka Sir John'a Gorsta. |
| 06.1890 | Ukończenie budowy. |
| 1890 - 1894 | Po zakończeniu budowy okręt został odstawiony do rezerwy w Portsmouth. |
| 1894 - 1901 | Okręt został skierowany do Cape of Good Hope Station. W tym czasie został trzykrotnie oddelegowany do wykonywania zadań na innych akwenach: w 1895 r. do Brass River, na przełomie lat 1895/96 do M'Wele oraz w 1897 r. do Benin. Pomiędzy paźdzernikiem 1899 r. a marcem 1901 r. okręt brał udział w działaniach związanych z wojną burską. |
| 1902 - 1903 | Okręt przeszedł remont w Haulbowline. W 1902 r. przejściowo okręt znajdował się w składzie Irish Squadron Queenstown. |
| 1903 - 1905 | Okręt wrócił do Cape Station. |
| 11.07.1905 | Okręt został sprzedany do Ward, Preston z przeznaczeniem na złom. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 21.07.1892 - 06.09.1892 | Commander Arthur W. E. Prothero (na czas manewrów) | ||
| 02.06.1894 - 28.08.1894 | Commander Henry M. T. Tudor (na czas manewrów) | ||
| 02.09.1895 - 06.1897 | Commander James Startin (niektóre źródła podają datę 21 sierpnia 1897 r. jako zakończenie kadencji) | ||
| 07.06.1897 - 24.05.1901 | Commander William F. Tunnard | ||
| 21.12.1903 - ? | Commander Francis E. Travers | ||
HMS Blanche
| 01.05.1888 | Położenie stępki pod okręt w stoczni Pembroke Dockyard. |
| 06.09.1889 | Wodowanie okrętu. |
| 02.1891 | Ukończenie budowy. |
| 1891 | Okręt po zakończeniu budowy (wg niektórych źródeł jeszcze w 1890 r.) został wysłany do East Indies Station. |
| 1891 - 1894 | Okręt został skierowany do Cape Station. W tym czasie był oddelegowany do służby na innych akwenach, m.in. w 1893 r. do Witu, natomiast rok później do Juba River. |
| 1894 - 1896 | Okręt po powrocie do Wielkej Brytanii został skierowany do rezerwy w Devonport. |
| 1896 - 1897 | Okręt po ponownym wcieleniu do służby został skierowany na Morze Śródziemne. |
| 1898 - 1900 | Okręt został poddany remontowi i modernizacji układu napędowego. |
| 1900 - 1903 | Okręt wrócił do służby w Cape Station. |
| 1903 - 1904 | Okręt został skierowany do South Atlantic Station. |
| 1904 - 1905 | Okręt wrócił do metropolii i został odstawiony do rezerwy w Devonport. |
| 11.07.1905 | Okręt został sprzedany do Ward, Preston w celu złomowania. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 30.12.1890 - 08.1893 | Commander George R. Lindley (spotyka się również datę 30 czerwca 1893 r. jako zakończenie kadencji) | ||
| 15.08.1893 - 28.08.1894 | Commander John L. Marx | ||
| 20.11.1900 - 17.04.1902 | Commander Murray T. Parks (inwalidztwo) | ||
| 18.07.1902 - 04.08.1902 | Acting Captain Cunningham R. de C. Foot | ||
| 04.08.1902 - ? | Commander Henry J. L. Clarke | ||
HMS Blonde
| 01.05.1888 | Położenie stępki pod okręt w stoczni Pembroke Dockyard. |
| 22.10.1889 | Wodowanie okrętu. |
| 07.1891 | Ukończenie budowy. |
| 1891 - 1892 | Okręt bu zbudowaniu został odstawiony do rezerwy w Devonport. |
| 1892 - 1895 | Okręt został skierowany do Cape Station. |
| 1895 - 1896 | Okręt został skierowany do M'Wele. |
| 1896 - 1898 | Okręt wrócił do Cape Station. |
| 1898 - 1899 | Okręt został wysłany do Sierra Leone. |
| 1899 - 1901 | Okręt wrócił do Wielkiej Brytanii i został skierowany do rezerwy w Devonport. |
| 1901 - 1902 | Okręt przeszedł remont i modernizację systemów napędowych. |
| 1902 - 1905 | Okręt ponownie został skierowany do rezerwy w Devonport. |
| 11.07.1905 | Okręt został sprzedany do Ward, Preston w celu złomowania. Ostatecznie złomowany w Bo'ness. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 29.06.1892 - 09.1895 | Commander Henry M. C. Festing | ||
| 10.09.1895 - ? | Commander Peyton Hoskyns | ||
Źródła:
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.