Medea (1888)

Krążowniki pancernopokładowe typu "MEDEA" zostały zbudowane do służby na dalekich wodach. Trzy z nich miały kadłuby pokryte warstwą drewna i miedzi, aby ochronic kadłub przed porastaniem. Początkowo były w Royal Navy klasyfikowane jako krążowniki II klasy, jednak w trakcie budowy zostały przeklasyfiokowane na krążowniki klasy III.

Kraj: Wielka Brytania
klasa: krążownik pancernopokładowy

Specyfikacja

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
MEDEA	Chatham DYd	25.04.1887	09.06.1888	?.05.1889	Sprzedany w 1914 r.
MEDUSA	Chatham DYd	25.08.1887	11.08.1888	?.06.1889	Sprzedany w 1921 r.
MAGICIENNE	Fairfield, Govan	10.08.1887	12.05.1888	11.02.1889	Sprzedany w 1905 r.
MARATHON	Fairfield, Govan	10.08.1887	23.08.1888	?.07.1889	Sprzedany w 1905 r.
MELPOMENE	Portsmouth DYd	10.10.1887	20.09.1888	?.07.1889	Sprzedany w 1905 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność pełna	"MEDEA", "MEDUSA": 2800 t.; "MAGICIENNE", "MARATHON", "MELPOMENE": 1950 t.
Długość między pionami	80,77 m (265 ft 0 in)
Szerokość	"MEDEA", "MEDUSA": 12,50 m (41 ft 0 in); "MAGICIENNE", "MARATHON", "MELPOMENE": 12,80 m (42 ft 0 in)
Zanurzenie średnie	5,03 m (16 ft 6 in)

Napęd:

Maszyny	Dwie 2-cylindrowe maszyny parowe typu VCE ("MEDEA", "MEDUSA": Humphrys, Tennant & Co.) lub HDAC ("MAGICIENNE", "MARATHON": Hawthorn Leslie; "MELPOMENE": Palmers), 6 kotłów cylindrycznych, 2 śruby
Moc indykowana	9000 ihp w trybie forsownym
Prędkość projektowana	"MEDEA", "MEDUSA": 20 węzłów; "MAGICIENNE", "MARATHON", "MELPOMENE": 19,75 węzła
Paliwo	400 t. węgla
Zasięg	8000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów

Opancerzenie:

Pokład	51 mm - 25 mm (2 in - 1 in)
Osłony dział	114 mm (4½ in)
Stanowisko dowodzenia	76 mm (3 in)

Uzbrojenie:

Początkowe	6 dział 152 mm (6 in) 5-tonowych L/26 RBL; 9 dział 6-funtowych (6 pdr) QF; 1 działo 3-funtowe (3 pdr) QF; 1 lekkie działo; 3 karabiny maszynowe; 2 wyrzutnie torped 356 mm (14 in) i 2 zrzutnie torped 356 mm (14 in)
Modernizacja	6 dział 152 mm (6 in) QF; 9 dział 6-funtowych (6 pdr) QF; 1 działo 3-funtowe (3 pdr) QF; 1 lekkie działo; 3 karabiny maszynowe; 2 wyrzutnie torped 356 mm (14 in) i 2 zrzutnie torped 356 mm (14 in)

Ludzie:

Załoga

218 oficerów i marynarzy

Projekt

Krążowniki pancernopokładowe typu "MEDEA" zostały zamówione w Programie Rozbudowy Floty na lata 1886 - 1887 i były początkowo klasyfikowane jako krążowniki II klasy, jednak jeszcze w trakcie budowy zostały przeklasyfikowane na krążowniki III klasy. Konstrukcyjnie stanowiły pomniejszoną wersję krążowników typu "MERSEY", będąc od nich słabszymi w każdym aspekcie. Trzy z nich: "MAGICIENNE", "MARATHON" i "MELPOMENE" zostały wyposażone w pokrycie stalowego kadłuba wykonane z drewna i miedzi.

Konstrukcja

Kadłub

Wyporność pełna okrętów wynosiła dla "MEDEA" i "MEDUSA": 2800 t., natomiast dla "MAGICIENNE", "MARATHON" i "MELPOMENE": 1950 t. Długość pomiędzy pionami wynosiła 80,77 m (265 ft 0 in). Szerokość okrętów liczyła dla "MEDEA" i "MEDUSA": 12,50 m (41 ft 0 in), natomiast dla "MAGICIENNE", "MARATHON" i "MELPOMENE": 12,80 m (42 ft 0 in). Zanurzenie średnie wynosiło 5,03 m (16 ft 6 in). Na trzech okrętach: "MAGICIENNE", "MARATHON" i "MELPOMENE" zastosowano pokrycie kadłuba warstwą drewna i miedzi. Miało to chronić kadłub przed niszczącym wpływem wody w ciepłych morzach. Spowodowało to zwiększenie wyporności, szerokości i spadek prędkości o jedną czwartą węzła. Okręty były krytykowane za słabą dzielność morską, były bardzo "mokre". Krytyka dotyczyła również słabego zaplecza socjalnego oraz źle zaprojektowanych i ciasnych kotłowni, zaś przyczyn wszystkich tych bolączek upatrywano w niewielkich rozmiarach jednostek.

Uzbrojenie

Okręty były uzbrojone w 6 dział 152 mm (6 in) 5-tonowych RBL, 9 dział 6-funtowych (6 pdr) QF, 1 działo 3-funtowe (3 pdr) QF, 1 lekkie działo, 3 karabiny maszynowe, 2 wyrzutnie torped 356 mm (14 in) i 2 zrzutnie torped 356 mm (14 in). Działa 6 calowe znajdowały się na sponsonach, po trzy na każdą burtę. Osiem z dział 6-funtowych było umieszczonych na górnym pokładzie, cztery na śródokręciu, i po dwa na dziobie i na rufie. W latach 90-tych XIX wieku działa 6-calowe zostały wymienione na wersje QF.

Opancerzenie

Okręty były wyposażone w pokład pancerny ciągnący się przez całą długość okrętu o grubości 25 mm (1 in). Pokład te miał skosy o grubości 51 mm (2 in) w kierunku burt na całej swojej długości zabezpieczając częściowo przed ogniem bocznym. Pokład pancerny w częśći płaskiej znajdował się około 0,30 m (1 ft) powyżej linii zanurzenia przy pełnym obciążeniu natomiast skosy schodziły aż do głębokości 1,52 m (5 ft) poniżej niej. Dodatkowo na burtach znajdowały się bunkry węglowe, które stanowiły ekwiwalent opancerzenia burtowego na obszarze maszynowni i kotłowni. Tarcze przeciwodłamkowe dla dział 6-calowych miały grubość 114 mm (4½ in). Stanowisko dowodzenia było chronione pancerzem o grubości 76 mm (3 in).

Napęd

Okręty były napędzane przez Dwie 2-cylindrowe maszyny parowe typu VCE ("MEDEA" i "MEDUSA" miały maszyny firmy Humphrys, Tennant & Co.) lub HDAC ("MAGICIENNE", "MARATHON": Hawthorn Leslie; "MELPOMENE": Palmers). Niestety na próbach żaden okręt nie osiągnął projektowanej prędkości 20 węzłów. Dodatkowo trzy okręty pokryte dodatkową warstwą drewna i miedzi miały prędkość mniejszą około ¼ węzła. W 1901 r. zakupiła w Niemczech 8 kotłów parowych firmy Dürr. W ramach przetestowania ich zostały one zamontowane na HMS "MEDUSA".