Cressy (1899)

Rankiem tego dnia HMS "ABOUKIR" wraz z dwoma bliźniakami: HMS "CRESSY" i HMS "HOGUE" znajdowały się na patrolu, przemieszczając się z prędkością 10 węzłów. Odległości między okrętami wynosiły ok. 1800 m (2000 yards). Okręty były pozbawione eskorty niszczycieli, jednakże obserwatorzy wypatrywali wrogich okrętów podwodnych a ponadto na każdej z burt znajdowały się obsadzone działa, które miały otworzyć ogień w przypadku wykrycia wroga. Brak osłony niszczycieli był spowodowany złą pogodą, jednak następowała poprawa i w niezbyt długim czasie do zespołu miało dołączyć 8 niszczycieli.

Niemiecki okręt podwodny "U-9" dowodzony przez Kapitänleutnant Otto Weddigen'a znajdował się na patrolu bojowym w tej samej okolicy. Jego zadaniem było atakowanie transportów w Ostenda, jednak był zmuszony zanurzyć się aby uniknąć szalejącego sztormu. Po wynurzeniu się zauważył brytyjski zespół i ruszył do ataku. O 6.20 wystrzelił jedną torpedę w kierunku HMS "ABOUKIR" trafiając go w prawą burtę. Kapitan okrętu, Captain John Drummond myśląc że okręt wszedł na minę polecił pozostałym krążownikom podejść blisko okrętu, aby rozpocząć akcję ratowniczą. Krążownik szybko zaczął nabierać wody i mimo zalewania komór po przeciwnej stronie okrętu o 6.55 przewrócił się do góry dnem i zatonął. W momencie ogłoszenia rozkazu o opuszczeniu okrętu tylko jedna łódź była dostępna - pozostałe albo zostały zniszczone, albo dźwigi parowe które miały je spuścić na wodę były bez pary.

HMS "HOGUE" nadal zbliżał się do tonącego krążownika. Kapitan okrętu, Captain Wilmot Nicholson zorientował się, że atak wykonał okręt podwodny, nadał więc informację na HMS "CRESSY" polecenie o szukaniu peryskopu na powierzchni morza. Marynarze z "HOGUE" wyrzucali za burtę wszystko co tylko mogło pomóc ich kolegom w wodzie. W końcu krążownik zastopował i rozpoczął spuszczanie łodzi okrętowych na wodę. Jednak ok. 6.55 sam otrzymał dwa trafienia torpedami z "U-9". Nagła utrata wagi spowodowana wystrzeleniem torped spowodowała iż okręt podwodny wyskoczył na powierzchnię i artylerzyści z HMS "HOGUE" otworzyli do niego ogień, jednak bezskutecznie. Natomiast sama sytuacja okrętu była tragiczna, a to głównie dlatego iż wszystkie drzwi wodoszczelne na okręcie były otwarte. O godzinie 7.15 krążownik "HOGUE" wywrócił się i zatonął.

Rankiem tego dnia HMS "CRESSY" wraz z dwoma bliźniakami: HMS "ABOUKIR" i HMS "HOGUE" znajdowały się na patrolu, przemieszczając się z prędkością 10 węzłów. Odległości między okrętami wynosiły ok. 1800 m (2000 yards). Okręty były pozbawione eskorty niszczycieli, jednakże obserwatorzy wypatrywali wrogich okrętów podwodnych a ponadto na każdej z burt znajdowały się obsadzone działa, które miały otworzyć ogień w przypadku wykrycia wroga. Brak osłony niszczycieli był spowodowany złą pogodą, jednak następowała poprawa i w niezbyt długim czasie do zespołu miało dołączyć 8 niszczycieli.

Niemiecki okręt podwodny "U-9" dowodzony przez Kapitänleutnant Otto Weddigen'a znajdował się na patrolu bojowym w tej samej okolicy. Jego zadaniem było atakowanie transportów w Ostenda, jednak był zmuszony zanurzyć się aby uniknąć szalejącego sztormu. Po wynurzeniu się zauważył brytyjski zespół i ruszył do ataku. O 6.20 wystrzelił jedną torpedę w kierunku HMS "ABOUKIR" trafiając go w prawą burtę. Kapitan okrętu, Captain John Drummond myśląc że okręt wszedł na minę polecił pozostałym krążownikom podejść blisko okrętu, aby rozpocząć akcję ratowniczą. Krążownik szybko zaczął nabierać wody i mimo zalewania komór po przeciwnej stronie okrętu o 6.55 przewrócił się do góry dnem i zatonął. W momencie ogłoszenia rozkazu o opuszczeniu okrętu tylko jedna łódź była dostępna - pozostałe albo zostały zniszczone, albo dźwigi parowe które miały je spuścić na wodę były bez pary.

HMS "HOGUE" nadal zbliżał się do tonącego krążownika. Kapitan okrętu, Captain Wilmot Nicholson zorientował się, że atak wykonał okręt podwodny, nadał więc informację na HMS "CRESSY" polecenie o szukaniu peryskopu na powierzchni morza. Marynarze z "HOGUE" wyrzucali za burtę wszystko co tylko mogło pomóc ich kolegom w wodzie. W końcu krążownik zastopował i rozpoczął spuszczanie łodzi okrętowych na wodę. Jednak ok. 6.55 sam otrzymał dwa trafienia torpedami z "U 9". Nagła utrata wagi spowodowana wystrzeleniem torped spowodowała iż okręt podwodny wyskoczył na powierzchnię i artylerzyści z HMS "HOGUE" otworzyli do niego ogień, jednak bezskutecznie. Natomiast sama sytuacja okrętu była tragiczna, a to głównie dlatego iż wszystkie drzwi wodoszczelne na okręcie były otwarte. O godzinie 7.15 krążownik "HOGUE" wywrócił się i zatonął.

Rankiem tego dnia krążownik wraz ze swoimi bliźniakami: HMS "CRESSY" i HMS "ABOUKIR" znajdował się na patrolu pozbawiony osłony niszczycieli. Panowała bardzo zła pogoda. Okręty poruszały się w szyku liniowym w odległości ok. 1800 m (2000 yards) od siebie z prędkością ok 10 węzłów. Okręty nie spodziewały się ataku ze strony okrętów podwodnych jednak obserwatorzy znajdowali się na stanowiskach i na każdej burcie jedno z dział miało pełną obsadę na wypadek podjęcia szybkiej akcji. Pogoda zaczęła się poprawiać i zespół oczekiwał na nadejście niszczycieli osłony.

W tym samym czasie niemiecki okręt podwodny "U-9", którego dowódcą był Kapitänleutnant Otto Weddigen znajdował się na patrolu z misją atakowania transportu w okolicach Ostendy, jednak ze względu na złą pogodę musiał zejść pod wodę. Po zauważeniu brytyjskiej eskadry wystrzelił pierwszą torpedę o godz. 06.20 w kierunku HMS "ABOUKIR", trafiając krążownik w prawą burtę. Kapitan okrętu sądząc iż okręt wpadł na minę wezwał pozostałe dwa okręty na pomoc. O godz. 06.55 HMS "ABOUKIR" przewrócił się na burtę i zatonął. W momencie kiedy HMS "HOGUE" zbliżał się do tonącego bliźniaka, jego dowódca Captain Wilmot Nicholson zaczął zdawać sobie sprawę iż w pobliżu może czaić się wrogi okręt podwodny, nakazał więc powiadomić HMS "CRESSY" o tym fakcie i polecił wypatrywanie peryskopu na powierzchni morza. W tym samym czasie HMS "HOGUE" nadal zbliżał się do tonącego okrętu, a marynarze wyrzucali za burtę wszystko co pozwalałoby utrzymać się załodze HMS "ABOUKIR" na powierzchni. W momencie kiedy okręt zastopował i rozpoczęto opuszczanie łodzi okrętowych, o godz. 06.55 HMS "HOGUE" został trafiony dwukrotnie torpedami wystrzelonymi z "U-9".

W momencie wystrzelenia obu torped z wyrzutni dziobowych "U-9" z racji nagłej utraty wagi wyskoczył na powierzchnię co nie umknęło załodze trafionego okrętu. Ogień z armat HMS "HOGUE" zmusił niemiecki okręt podwodny do ponownego zanurzenia. Tymczasem na krążowniku sytuacja była tragiczna. Z racji tego iż wszystkie drzwi i grodzie wodoszczelne były otwarte już 10 minut po trafieniach okręt nabrał tyle wody że stracił stateczność i wywrócił się do góry dnem, tonąc ostatecznie o 07.15.