Kanonierki torpedowe typu "DRYAD" (czasami spotyka się też nazwę "HALCYON" jako określenie typu) były ostatnimi kanonierkami torpedowymi wcielonymi do Royal Navy. Nieco większe i lepiej uzbrojone od swoich poprzedników, kanonierek typu "ALARM",  powielały niestety również wszystkie ich wady, ze szczególnym naciskiem na zbyt małą prędkość. Zbudowane w tym samym czasie co pierwsze niszczyciele, szybko zostały zdeklasowane przez swoich mniejszych i szybszych kuzynów.

Kanonierki torpedowe typu "ALARM" były zbudowane na podstawie zmodyfikowanych planów swoich poprzedników, kanonierek torpedowych typu "SHARPSHOOTER". Były od nich nieco większe i na niektórych z nich zmieniono uzbrojenie. Zostały zaprojektowane przez Williama White'a. 

Kanonierki torpedowe typu "SHARPSHOOTER" zostały zbudowane według zmodyfikowanych planów kanonierek typu "GRASSHOPPER". Zostały zaprojektowane przez Williama White'a w 1888 r. Pod względem konstrukcyjnym odbiegały od swoich poprzedników głównie rozmiarami i uzbrojeniem artyleryjskim. W literaturze bywają czasami określane typem "ASSAYE" lub "GOSSAMER".

Kanonierki torpedowe typu "GRASSHOPPER" były to okręty niemal identyczne jak prototypowa jednostka HMS "RATTLESNAKE". Były jedynie nieco mniejsze - uzbrojenie, budowa i ogólny wygląd były niemal takie same, jednak z racji nieco odmiennej budowy podwodnej części kadłuba oraz maszyn parowych innego producenta okręty te miały nieco mniejszą dzielność morską oraz zasięg.

HMS "RATTLESNAKE" była to brytyjska kanonierka torpedowa będąca rozwinięciem wcześniejszego eksperymentalnego HMS "SWIFT”. Okręt należał do budowanej jedynie przez krótki czas klasy kanonierek torpedowych (ang. torpedo gunboats), jednego z ostatnich ogniw postępu techniki wojskowej prowadzących do powstania późniejszych, nowoczesnych niszczycieli.