Banterer (1880)

Zaprojektowane w 1878 r. przez Nathaniela Barnaby'ego kanonierki kompozytowe typu "BARTENER" stanowiły kontynuację wcześniejszego typu "FORESTER". Były do swoich poprzedników bardzo podobne pod względem konstrukcji, różnił je kształt dziobu i nieco większa wyporność.

Kraj: Wielka Brytania
klasa: kanonierka śrubowa (kompozytowa kanonierka śrubowa)

Specyfikacja

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
REDWING (ex. ESPOIR)	Pembroke DYd	?.?.1879	25.05.1880	?.?.1880	Sprzedany w 1905 r.
GRAPPLER	Barrow DYd	?.?.1880	05.10.1880	?.?.1881	Sprzedany w 1907 r.
WRANGLER	Barrow DYd	?.?.1880	05.10.1880	?.10.1881	Sprzedany w 1919 r.
WASP	Barrow DYd	?.?.1880	05.10.1880	?.12.1881	Rozbity w 1884 r.
BANTERER	Barrow DYd	?.?.1880	02.11.1880	?.10.1882	Sprzedany w 1907 r.
ESPOIR	Barrow DYd	?.?.1880	02.11.1880	?.01.1883	Sprzedany w 1904 r.
BULLFROG	Pembroke DYd	?.?.1880	03.02.1881	?.?.1885	Sprzedany w 1933 r.
COCKCHAFER	Pembroke DYd	?.?.1880	19.02.1881	?.01.1883	Sprzedany w 1905 r.
STARLING	Samuda DYd	?.?.1881	19.04.1882	?.08.1882	Sprzedany w 1905 r.
STORK	Samuda DYd	?.?.1881	18.05.1882	?.01.1883	Utylizowany w 1950 r.
RAVEN	Samuda DYd	?.?.1881	18.05.1882	?.04.1883	Sprzedany w 1925 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność	465 t.
Długość pomiędzy pionami	38,10 m (125 ft 0 in)
Szerokość	7,16 m (23 ft 6 in)
Zanurzenie	3.05 m (10 ft 0 in)

Napęd:

Maszyny	2-cylindrowa maszyna parowa typu HCE; 2 kotły parowe; 1 śruba
Ożaglowanie	typu barkentyna o nieznanej powierzchni; 3 maszty
Moc indykowana (projektowa)	440 ihp
Prędkość (maszyna parowa)	9,5 węzłów
Prędkość (żagle)	brak danych
Paliwo	40 t. węgla
Zasięg	brak danych

Uzbrojenie:

Początkowe	2 działa 160 mm (6,3 in) L/16 64-funtowe (64 pdr) 56 cwt MLR; 2 działa 95 mm (3,75 in) L/21 20-funtowe (20 pdr) 16 cwt Armstrong BL; 2 karabiny maszynowe (kartaczownice)
Modernizacja	2 działa 127 mm (5 in) L/25 40 cwt BL; 2 działa 102 mm (4 in) Vavasseur BL (?)

Ludzie:

Załoga

60 oficerów i marynarzy

Konstrukcja

Kadłub

Kadłub tych okrętów był wykonany częściowo z drewna (poszycie) jaki i z żelaza (wewnętrzna struktura, kil, dziób i rufa). Wyporność wynosiła 465 t. długość pomiędzy pionami 38,10 m (125 ft 0 in), szerokość 7,16 m (23 ft 6 in), natomiast zanurzenie wynosiło. W porównaniu do poprzedniego typu "FORESTER" okręty typu "BARTENER" były niemal identyczne, jednakże zmodyfikowano kształt dziobnicy na bardziej pionowy. Kadłub był wyposażony w przedziały wodoszczelne. Ożaglowanie było typu barkentyna o nieznanej powierzchni na trzech masztach. Przy tej samej długości i szerokości zmiana dziobnicy i nieco zmodyfikowany kształt kadłuba spowodowały wzrost wyporności o kilkanaście ton oraz niewielki wzrost zanurzenia.

Uzbrojenie

Podobnie jak kanonierki typu "FORESTER" okręty uzbrojono w 2 działa 152 mm (6 in) 64-funtowe (64 pdr) 56 cwt MLR i 2 działa 95 mm (3,75 in) 20-funtowe (20 pdr) Armstrong RBL. Wszystkie działa znajdowały się na lawetach typu trawersowego. Niektóre z tych kanonierek w latach po roku 1880 poddano modernizacji uzbrojenia, takiej samej jak na kanonierkach typu "FORESTER", montując zamiast dotychczasowego uzbrojenia 2 działa 127 mm (5 in) L/25 40 cwt BL oraz 2 działa 102 mm (4 in) Vavasseur BL. Jeżeli chodzi o działa 102 mm nie ma pewności, że były to właśnie działa Vavasseur, jednakże takie modyfikacje wprowadzono w typie "FORESTER", więc jest więcej niż prawdopodobne, że tego tyu uzbrojenie zamontowano również na okrętach typu "BARTENER"

Napęd

Okręty te otrzymały 2-cylindrowe maszyny parowe typu HCE różnych firm, które zostały wyszczególnione w opisie służby poszczególnych jednostek, podobnie jak moce osiągane przez maszyny parowe podczas prób. Cylinder wysokiego ciśnienia w tych maszynach miał średnicę 71,12 cm (28 in), cylinder niskiego ciśnienia miał średnicę 121,92 cm (48 in), natomiast skok wynosił 45,72 cm (18 in). Maszyny te były niemal identyczne jak na okrętach typu "FORESTER" (przynajmniej niektórych). Moc projektową określono na 440 ihp. Zakładano osiągnięcie prędkości 9,5 węzła. Zapas paliwa, podobnie jak w kanonierkach typu "FORESTER" wynosił 40 ton węgla. Okręty były wyposażone w pomocnicze ożaglowanie typu barkentyna, na trzech masztach.

Służba

HMS Redwing

1879	Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard z numerem stoczniowym 200, jako HMS "ESPOIR".
03.06.1879	Zmieniono nazwę okrętu na "REDWING".
25.05.1880	Wodowanie okrętu.
1880	Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Koszt okrętu wyniósł 16 400 funtów za kadłub i 5800 funtów za napęd. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Maudslay, Sons & Field i na próbach osiągnął moc 440 ihp i prędkość 9,69 węzła. Po wcieleniu do służby okręt wg niektórych danych był przygotowywany do przekazania dla Coast Guard Service.
1890	Okręt był raportowany w Portland, jako tender dla HMS "HERCULES".
04.04.1905	Okręt został sprzedany w Chatham z przeznaczeniem do utylizacji.

HMS Grappler

1880	Położenie stępki okrętu w stoczni Barrow Iron Shipbuilding z numerem stoczniowym 69.
05.10.1880	Wodowanie okrętu.
1881	Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Koszt okrętu wyniósł 15 600 funtów za kadłub i 5250 funtów za napęd. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Barrow Iron Shipbuilding i na próbach osiągnął moc 440 ihp.
08.10.1881	Pierwsze wcielenie okrętu do służby w Devonport.
18.02.1885	Okręt po remoncie został ponownie wcielony do służby w Gibraltarze.
04.1886	Okręt był raportowany na Malcie.
20.06.1886	Okręt dotarł do portu w Port Side.
1890	Okręt był raportowany w Southampton Warter jako tender dla HMS "INVINCIBLE".
1904	Okręt został przeklasyfikowany na jednostkę do stawiania zagród sieciowych.
14.05.1907	Okręt został sprzedany dla King, Garston z przeznaczeniem do utylizacji.