Kanonierki typu "CORMORANT" (czasami nazywany również typem "ECLIPSE") obejmował kanonierki I klasy zbudowane w latach 1860 - 1867. Konstrukcyjnie były próbą budowy okrętów o silniejszym uzbrojeniu, co wymagało zwiększenia rozmiarów i zamontowania silników o lepszych parametrach.
| Kraj: Wielka Brytania klasa: kanonierka śrubowa (drewnianokadłubowa kanonierka śrubowa) |
Specyfikacja
| Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
| CORMORANT | Wigram DYd | 20.06.1859 | 09.02.1860 | ?.03.1862 | Sprzedany w 1870 r. |
| RACEHORSE | Wigram DYd | 20.06.1859 | 19.03.1860 | ?.?.1862 | Rozbity w 1864 r. |
| SERPENT | C. J. Mare DYd | 27.06.1859 | 23.06.1860 | ?.?.1865 | Sprzedany w 1875 r. |
| STAR | C. J. Mare DYd | 27.06.1859 | 15.12.1860 | ?.?.1865 | Utylizowany w 1877 r. |
| ECLIPSE | J. Scott Russell DYd | 08.08.1859 | 18.09.1860 | ?.?.1861 | Utylizowany w 1867 r. |
| LILY | J. Scott Russell DYd | 08.08.1859 | 27.02.1861 | ?.?.1862 | Utylizowany w 1867 r. |
| SYLVIA | Woolwich DYd | 07.05.1860 | 20.03.1866 | ?.10.1866 | Sprzedany w 1889 r. |
| NASSAU | Pembroke DYd | 20.06.1860 | 20.02.1866 | ?.07.1866 | Utylizowany w 1880 r. |
| MYRMIDON | Chatham DYd | 24.07.1860 | 05.06.1867 | ?.10.1867 | Sprzedany w 1889 r. |
| TARTARUS | Pembroke DYd | 25.10.1860 | Budowa anulowana 16.12.1864 r. Kadłub został utylizowany 04.11.1865 r. Koszt przed anulowaniem 6268 funtów. | ||
| PEGASUS | Woolwich DYd | 13.01.1862 | Budowa anulowana 12.12.1863 r. | ||
| ALBATROSS | Chatham DYd | ?.?.1862 | Budowa anulowana 12.12.1863 r. | ||
| GUERNSEY | Pembroke DYd | Nie rozpoczęto budowy. Projekt anulowano 12.12.1863 r. | |||
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
| Wyporność | 877 t. |
| Tonaż | 694 66/94 bm |
| Długość pokładu działowego | 56,39 m (185 ft 0 in) |
| Długość stępki dla obliczeń tonażu | 50,48 m (165 ft 7¼ in) |
| Szerokość całkowita | 8,64 m (28 ft 4 in) |
| Szerokość do obliczeń tonażu | 8,60 m (28 ft 1 in) |
| Głębokość | 4,27 m (14 ft 0 in) |
| Zanurzenie | od 3,35 m (11 ft) do 3,66 m (12 ft) |
Napęd:
| Maszyny | 2-cylindrowa maszyna parowa typu HSE; nieznana liczba kotłów; 1 śruba |
| Ożaglowanie | typu bark o nieznanej powierzchni; 3 maszty |
| Moc nominalna | 200 nhp ("SYLVIA", "NASSAU": 150 nhp) |
| Moc indykowana | od 689 ihp do 892 ihp |
| Prędkość (maszyna parowa) | od 10,5 do 11,5 węzła |
| Prędkość (żagle) | brak danych |
| Paliwo | brak danych |
| Zasięg | brak danych |
Uzbrojenie:
| Projektowane | 2 działa 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML; 2 działa 32-funtowe (32 pdr) SBML |
| Początkowe | 1 działo 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowe (110 pdr) 82 cwt RBL; 1 działo 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML; 2 działa 20-funtowe (20 pdr) Armstrong RBL |
| Modernizacja | 1 działo 178 mm (7 in) 6½ ton MLR; 2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR |
Ludzie:
| Załoga | 90 oficerów i marynarzy |
Projekt
Bazując na doświadczeniach z kanonierkami I klasy typu "INTERPID", które były większe od innych okrętów klasy "gunvessel" budowanych w tamtych czasach, Admiralicja stwierdziła iż Royal Navy potrzebny jest podobny typ kanonierki, wzorowany na typie "PHILOMEL", jednak silniej uzbrojony, a co za tym idzie większy i wyposażony w silniejsze maszyny. Zwiększenie rozmiarów niosło oczywiście zagrożenie w zwiększeniu zanurzenia, jednak zdecydowano się na poświęcenie możliwości operowania na bardzo płytkich wodach otrzymując w zamian okręt o zdecydowanie lepszych właściwościach morskich, silniej uzbrojony i szybki. Co najważniejsze, konstruktorzy stanęli na wysokości zadania, gdyż gotowe okręty miały niemal takie samo zanurzenie jak znacznie od nich mniejsze kanonierki typu "PHILOMEL", nie straciły więc możliwości działania na płytkich wodach.
Pierwszych sześć okrętów zostało zamówionych w ramach programu rozbudowy floty 1859 Programme. Zbudowane okręty miały zostać wyposażone w uzbrojenie w stoczniach państwowych: w Woolwich Dockyard ("SERPENT", "STAR", "ECLIPSE", "LILY") i w Chatham Dockyard ("CORMORANT", "RACEHORSE"). Nazwy dla pierwszej szóstki zostały zatwierdzone 24 września 1859 r. Kolejne cztery jednostki zostały zaplanowane do budowy w ramach 1860 Programme. Nazwy dla nich zostały zatwierdzone 4 października 1860 r. Budowa trzech z nich ("SYLVIA", "NASSAU", "MYRMIDON") została zawieszona na przełomie 1862 i 1863 roku, jednak później została wznowiona. HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU" zostały ostatecznie ukończone jako okręty badawcze, zostały również wyposażone w słabsze maszyny i pozbawione uzbrojenia (najprawdopodobniej). Ostatnie trzy okręty zostały zamówione w ramach 1861 Programme, zaśnazwy dla nich zostały przydzielone 21 marca 1861 r., ostatecznie jednak zostały anulowane.
Konstrukcja
Kadłub
K
adłub tych okrętów był wykonany z drewna. Wyporność wynosiła 877 t. natomiast tonaż liczył 694 66/94 bm. Długość pokładu działowego wynosiła 56,39 m (185 ft 0 in), długość stępki do obliczeń tonażu 50,48 m (165 ft 7¼ in), natomiast szerokość 8,64 m (28 ft 4 in). Zanurzenie wynosiło od 3,35 m (11 ft) do 3,66 m (12 ft). Nie ma danych na temat ożaglowania tych kanonierek, jednak najprawdopodobniej powtórzono rozwiązanie z kanonierek typu "PHILOMEL", czyli zamontowano ożaglowanie typu bark. Na okrętach "bojowych" znajdowały się po dwa kominy, natomiast na HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU", w związku z tym, iż ukończono te okręty jako jednostki badawcze z innymi, słabszymi siłowniami znajdowały się jedynie pojedyncze kominy.
Uzbrojenie
Zgodnie z założeniami projektowymi okręty miały byc uzbrojone w 2 działa 203 mm (8 in) 68-funtowe (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML oraz 2 działa 32-funtowe (32 pdr) SBML. Ostatecznie jednak zostały ukończone z zestawem uzbrojenia składającym się z 1 działa 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowego (110 pdr) 82 cwt RBL, 1 działa 203 mm (8 in) 68-funtowego (68 pdr) 87 cwt / 9½ ft SBML oraz 2 dział 20-funtowych (20 pdr) Armstrong RBL. W trakcie służby okręty przeszły modernizację uzbrojenia. W jej wyniku okręty uzbrojone zostały w 1 działo 178 mm (7 in) 6½ ton MLR i 2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR. Nie ma pewności co do dział 20-funtowych Armstronga, czy zostały pozostawione czy je zdemontowano, jednakże w związku z informacjami o zawodności tych dział (a raczej o zawodności całej serii dział Armstronga ładowanych odtylcowo, w tym 110-funtowych), raczej zostały zdemontowane.
Napęd
Okręty były napędzane pojedynczą śrubą. Moc wynoszącą 200 nhp wytwarzała 2-cylindrowa maszyna typu HSE. Poszczególne okręty podczas testów osiągały inne prędkości, jak i wysokości mocy indykowanej. Są one umieszczone w dziale dotyczącym służby poszczególnych okrętów typu, podobnie jak producenci maszyn parowych, którzy byli różni w zależności od jednostki. Moc indykowana wahała się od 689 ihp do 892 ihp, natomiast prędkość od 10,5 do 11,5 węzła. W pierwszych sześciu okrętach zamontowano maszynę parową firmy Napier o średnicy cylindrów 114 cm (45 in) i skoku 61 cm (24 in). Ostatnie z trzech ukończonych okrętów miały nieco inne maszyny parowe, z racji innego przeznaczenia (jako okręty badawcze). Ukończony jako tradycyjna kanonierka HMS "MYRMIDON" miał maszynę parową o podobnej mocy nominalnej (200 nhp) i podobnych wymiarach cylindrów. Okręty badawcze HMS "SYLVIA" i HMS "NASSAU" miały nieco słabsze maszyny (150 nhp) o średnicy cylindrów 107 cm (42 in) i skoku 66 cm (26 in). Nie ma żadnych danych na temat ożaglowania tych jednostek, jednak bazując na materiałach zdjęciowych można założyć, że podobnie jak kanonierki typu "PHILOMEL", miały ożaglowanie typu bark.
Służba
HMS Cormorant
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 20.06.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni Wigram & Son, Blackwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 09.02.1860 | Wodowanie okrętu. |
| 14.01.1862 | Wcielenie okrętu do służby w Chatham. |
| 03.1862 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 727 ihp osiągnął 11,155 węzła. |
| 16.05.1863 | Ponowne wcielenie okrętu do służby z przydziałem do East Indies and China Station. |
| 07.06.1870 | Okręt został sprzedany w Hongkongu. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 14.01.1862 - 16.05.1863 | Master William S. Bourchier |
| 16.05.1863 - 1866 | Commander Charles Matthew Buckle (East Indies and China Station) |
| 1866 - 22.06.1869 | Commander George Doherty Broad (East Indies and China Station) |
| 22.06.1869 - 1970 | Commander Albert Denison Somerville Denison (East Indies and China Station) |
HMS Racehorse
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 20.06.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni Wigram & Son, Blackwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 19.03.1860 | Wodowanie okrętu. |
| 1862 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 732 ihp osiągnął 10,937 węzła. |
| 16.05.1862 | Wcielenie okrętu do służby w Sheerness z przydziałem do China Station. |
| 02.06.1862 | Okręt wyruszył do miejsca pełnienia służby w Chinach, jednak już następnego dnia zawinął z powrotem do portu w Portsmouth w celu napraw usterek maszyny parowej, które ujawniły się po wyjściu w morze. |
| 17.07.1862 | Okręt opuścił port w celu przetestowania naprawionej maszyny, jednak po wykryciu kolejnych defektów okręt wrócił tego samego dnia do portu. Kolejna, już bardziej udana próba miała miejsce 29 lipca 1862 r. |
| 04.08.1862 | Okręt wyruszył po raz drugi na miejsce pełnienia służby, i po raz kolejny dnia następnego wrócił do portu w celu naprawy kolejnych uszkodzeń. |
| 10.08.1862 | Okręt wyruszył w końcu do China Station, docierając po drodze na Maderę 20 sierpnia. Na okręcie znajdowało się 108 członków załogi. |
| 18.10.1862 | Okręt dotarł do Simon’s Bay. |
| 08.12.1862 | Okręt dotarł do Singapuru, opuszczając port 15 grudnia. |
| 25.02.1863 | Okręt w związku z przyjęciem zadania przewożenia poczty pomiędzy Japonią a Szanghajem wypłynął z Hongkongu do Jeddo w Japonii. |
| 15.08.1863 | Okręt wziął udział w bombardowaniu Kagoshimy. |
| 01.11.1864 | Okręt wypłynął z Szanghaju do Chefoo w celu dokonania napraw. |
| 04.11.1864 | Okręt rozbił się na przylądku Cheu, Yen-t’ai, Chiny. Okręt uderzył w skały w spokojnych, ale mglistych warunkach. Tuż po uderzeniu w skałę zerwała się wichura i nie było możliwości wodowania łodzi na wielkich falach. Zginęło łącznie 99 osób, uratowano 9, w tym kapitana. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 16.05.1862 - 04.11.1864 | Commander Charles Richard Fox Boxer (East Indies and China Station, stracił okręt) |
HMS Serpent
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 27.06.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Millwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 23.06.1860 | Wodowanie okrętu. |
| 1865 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 774 ihp osiągnął 10,042 węzła. |
| 17.04.1865 | Okręt został wcielony z przeznaczeniem do China Station. Miał się zająć służbą badawczą. |
| 10.08.1869 | Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth. |
| 13.04.1875 | Okręt został sprzedany dla Castle i został utylizowany w Charlton. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 17.04.1865 - 10.08.1869 | Commander Charles James Bullock (East Indies and China Station) |
HMS Star
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 27.06.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Millwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 15.12.1860 | Wodowanie okrętu. |
| 1865 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 892 ihp osiągnął 11,1 węzła. |
| 05.1865 | Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przeznaczeniem do East Indies and China Station. |
| 04.08.1870 | Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth. |
| 14.03.1877 | Zakończono utylizacje okrętu w Plymouth. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 05.1865 - 07.1865 | Commander George Patterson (East Indies and China Station) |
| 07.1865 - 06.1868 | Commander C. Wooton (East Indies and China Station) |
| 06.1868 - 04.08.1870 | Commander Walter Sidney de Kantzow (East Indies and China Station) |
HMS Eclipse
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 08.08.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni J. Scott Russell, Millwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 18.09.1860 | Wodowanie okrętu. |
| 1861 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 838 ihp osiągnął 11 węzłów. |
| 10.1861 | Okręt został przekazany do Steam Reserve w Sheerness. |
| 24.09.1862 | Okręt został wcielony w Sheerness do służby czynnej z przydziałem do Australia Station. |
| 06.1863 | Podczas drugiej wojny w Taranaki uczestniczył w ataku, który dokonał garnizon New Plymouth na pozycji Maorysów u ujścia rzeki Katikara 4 czerwca 1864 r., ostrzeliwując pozycje Maorysów z odległości około 1,5 km od brzegu. |
| 09.1863 | Okręt holował po Morzu Tasmańskim nowozelandzki parowiec bocznokołowy "PIONEER". Obie jednostki wypłynęły z Sydney 22 września i dotarły do Onehunga w Nowej Zelandii 3 października 1863 roku. W trakcie holowania doszło do kolizji, która spowodowała uszkodzenia dziobu na brytyjskiej kanonierce. |
| 10.1863 | Dowódca okrętu, Commander Mayne dowodząc oddziałem liczącym około 200 marynarzy zajął Merrimi, a później zajął się fortyfikacją miasta. |
| 20.11.1863 | Oddział dowodzony przez Commander Mayne liczący 400 ludzi wziął udział w bitwie pod Rangiriri podczas inwazji na Waikato, w której zginęło pięciu marynarzy, a 10 zostało rannych, w tym sam Mayne, który został odesłany do kraju. |
| 01.1864 | Po objęciu dowództwa przez Commandera Edmunda Roberta Fremantle wyżej wspomniany oddział wziął udział w zajęciu Waikato. Nieco później doszło do zwycięskiego dla Brytyjczyków starcia z Maorysami w Rangiawahia. |
| 29.04.1864 | Marynarze z okrętu wzięli udział w ataku na twierdzę Maorysów w Gate Pā. |
| 09.1865 | Okręt wziął udział w transport członków milicji Whanganui do Opotiki w ramach Wojny o Przylądek Wschodni i w odpowiedzi na incydent Völkner (zabójstwo urodzonego w Niemczech protestanckiego misjonarza Carla Sylviusa Völknera w Nowej Zelandii w 1865 r. i wynikająca z tego pomyłka sądowa rządu Nowej Zelandii). |
| 09.02.1867 | Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness. |
| 07.1867 | Okręt został utylizowany w Sheerness. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 16.02.1861 - 10.1861 | Commander Edmund Robert Fremantle |
| 24.09.1862 - 02.1864 | Commander Richard Charles Mayne (Australia Station) |
| 02.1864 - 09.02.1867 | Commander Edmund Robert Fremantle (Australia Station) |
HMS Lily
| 14.06.1859 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 08.08.1859 | Położenie stępki okrętu w stoczni J. Scott Russell, Millwall. |
| 24.09.1859 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 27.02.1861 | Wodowanie okrętu. |
| 1862 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Robert Napier & Sons i na próbach przy mocy 799 ihp osiągnął 11,48 węzła. |
| 10.11.1862 | Wcielenie okrętu do służby w Sheerness z przeznaczeniem do North America and the West Indies Station. |
| 07.11.1866 | Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness. |
| 10.1867 | Okręt został utylizowany w Sheerness. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 10.11.1862 - 14.12.1863 | Commander Henry Harvey (North America and the West Indies Station) |
| 14.12.1863 - 07.11.1866 | Commander Algernon Charles Fieschi Heneage (North America and the West Indies Station) |
HMS Sylvia
| 05.03.1860 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 07.05.1860 | Położenie stępki okrętu w stoczni Woolwich Dockyard. |
| 04.10.1860 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 1862 | Budowa okrętu została zawieszona. |
| 20.03.1866 | Wodowanie okrętu. |
| 10.1866 | Ukończenie budowy jako jednostka badawcza i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 689 ihp osiągnął 10,343 węzła. |
| 12.10.1866 | Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przydziałem do China Station. |
| 07.10.1869 | Okręt przekierowano do wybrzeży Japonii w celu dalszego prowadzenia prac badawczych. |
| 09.04.1873 | Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness. |
| 18.11.1873 | Po remoncie okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do China Station. |
| 1877 | Okręt został zdjęty ze służby w Hongkongu i skierowany do remontu. |
| 09.05.1877 | Ponowne wcielenie do służby z przydziałem do prac badawczych u brzegów Japonii. |
| 17.11.1880 | Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness. |
| 27.03.1882 | Ponowne wcielenie okrętu do służby, z przydziałem do prac badawczych w Cieśninie Magellana. |
| 08.04.1884 | Okręt został skierowany do prac badawczych w okolicach Przylądka Dobrej Nadziei. Później skierował się do Gibraltaru. |
| 28.10.1885 | Okręt rozpoczął prace badawcze na Morzu Śródziemnym. |
| 12.1885 | Okręt został ponownie wcielony do służby po remoncie na Malcie, nadal z tym samym dowódcą. |
| 22.02.1889 | Zdjęcie okrętu ze służby w Sheerness. |
| 08.1889 | Okręt został sprzedany dla George Cohen z przeznaczeniem do utylizacji. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 12.10.1866 - 07.10.1869 | Commander Edward Wolfe Brooker (East Indies and China Station) - inwalidztwo |
| 07.10.1869 - 09.04.1873 | Commander Henry Craven St John (East Indies and China Station) |
| 18.11.1873 - 1877 | Captain Henry Craven St John (East Indies and China Station) |
| 09.05.1877 - 15.07.1877 | Captain Bonham Ward Bax (East Indies and China Station) - zmarł na dezynterię w Hongkongu |
| 07.1877 - 27.11.1877 | Commander (acting) Pelham Aldrich (East Indies and China Station) |
| 27.11.1877 - 17.11.1880 | Commander Pelham Aldrich (East Indies and China Station) |
| 27.03.1882 - 08.04.1884 | Captain William James Lloyd Wharton |
| 08.04.1884 - 28.10.1885 | Captain Pelham Aldrich |
| 28.10.1885 - 12.1885 | Commander Llewellyn S. Dawson |
| 12.1885 - 22.02.1889 | Commander Llewellyn S. Dawson |
HMS Nassau
| 05.03.1860 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 20.06.1860 | Położenie stępki okrętu w stoczni Pembroke Dockyard. |
| 04.10.1860 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 1862 | Zawieszenie budowy okrętu. |
| 20.02.1866 | Wodowanie okrętu. |
| 07.1866 | Ukończenie budowy jako okręt badawczy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 735 ihp osiągnął 10,585 węzła. |
| 06.07.1866 | Wcielenie okrętu do służby w Woolwich z przydziałem do South America Station, ze szczególnym uwzględnieniem badań Cieśniny Magellana. |
| 12.08.1869 | Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth i skierowany do remontu. |
| 22.04.1870 | Ponowne wcielenie okrętu do służby i skierowanie go do prac badawczych na Morzu Chińskim. |
| 11.05.1872 | Okręt wziął udział akcji przeciwko piratem nieopodal Sulu. |
| 17.03.1873 | Okręt został zdjęty ze służby na Malcie. Tam też został skierowany do remontu. |
| 05.10.1873 | Okręt został ponownie wcielony do służby i skierowany do East India Station. |
| 19.01.1875 | Okręt wziął udział w ataku na Mombasę wraz z kanonierką HMS "RIFLEMAN". |
| 03.1876 | Okręt został wcielony ponownie do służby po remoncie w Cape Town, z przeznaczeniem do China Station. |
| 15.04.1879 | Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness. |
| 04.1880 | Okręt został utylizowany w Sheerness. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 06.07.1866 - 12.08.1869 | Commander Richard Charles Mayne (South America Station) |
| 22.04.1870 - 17.03.1873 | Commander William Chimmo (East India and China Station) |
| 05.10.1873 - 12.12.1875 | Lieutenant Francis John Gray (East India and China Station) - zmarł |
| 22.01.1876 - 15.04.1879 | Commander Richard Henry Napier (East India and China Station) |
HMS Myrmidon
| 05.03.1860 | Złożenie zamówienia do stoczni. |
| 24.07.1860 | Położenie stępki okrętu w stoczni Chatham Dockyard. |
| 04.10.1860 | Zatwierdzenie nazwy dla okrętu. |
| 1862 | Budowa okrętu została zawieszona. |
| 05.06.1867 | Wodowanie okrętu. |
| 10.1867 | Ukończenie budowy i wyposażanie okrętu. Okręt został wyposażony w maszynę parową firmy Humphrys & Tennant i na próbach przy mocy 782 ihp osiągnął 10,838 węzła. |
| 29.10.1867 | Wcielenie okrętu do służby z przeznaczeniem do West Coast of Africa Station. |
| 08.1869 | Okręt został przekierowany do North America and the West Indies Station. |
| 02.12.1871 | Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness. |
| 24.10.1872 | Ponowne wcielenie okrętu do służby i skierowanie go do służby na Pacific Station. |
| 10.05.1877 | Wycofanie okrętu ze służby w Sheerness. Okręt został wstawiony do doku w celu remontu. |
| 06.1883 - 12.1883 | Okręt został przebudowany na okręt badawczy. Koszt przebudowy wyniósł 14750 funtów. Wymieniono między innymi kotły oraz część drewnianych elementów okrętu, które okazało się mocno zużyte. |
| 10.01.1884 | Ponowne wcielenie okrętu do służby i sierowany do prac badawczych na Morzu Śródziemnym i Morzu Czerwonym. |
| 05.1885 | Okręt został przetransferowany do Australia Station. |
| 25.06.1887 | Okręt uległ kolizji z transportowcem HMS "TYNE" w cieśninie Bass, nieopodal Sydney. Dowódca kanonierki został ukarany reprymendą. Okręt został naprawiony w Sydney. |
| 31.01.1889 | Okręt został wycofany ze służby w Hongkongu. |
| 04.1889 | Okręt został sprzedany w Hongkongu za 3000 funtów. |
Znani dowódcy (przydziały)
| 29.10.1867 - 08.1869 | Commander Henry Boys Johnstone (West Coast of Africa Station Station) |
| 08.1869 - 02.12.1871 | Commander Henry Lowe Holder (North America and the West Indies Station) |
| 24.10.1872 - 10.05.1877 | Commander Richard Hare (Pacific Station) |
| 10.01.1884 - 30.08.1884 | Commander Alfred Carpenter (Mediterranean Station) |
| 30.08.1884 - 01.11.1887 | Commander Richard Frazer Hoskyn (Mediterranean Station, od maja 1885 r. Australia Station) |
| 01.11.1887 - 31.01.1889 | Commander F. P. Vereker (Australia Station) |
Źródła:
- Rif Winfield (2014). British Warship of the Age of Sail 1817 - 1863. Seaforth Publishing.
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.