Arrow (1854)

Drewnianokadłubowe kanonierki śrubowe II klasy typu "ARROW" (początkowo klasyfikowane jako okręty łącznikowe), zostały zaprojekotwane w Surveyor Department i zbudowane w stoczniach C. J. Mare & Co., Leamouth i R. & H. Green, Blackwall.

Kraj: Wielka Brytania
klasa: kanonierka śrubowa (drewnianokadłubowa kanonierka śrubowa)

Specyfikacja

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
ARROW	C. J. Mare & Co.	15.04.1854	26.06.1854	17.08.1854	Sprzedany w 1862 r.
BEAGLE	C. J. Mare & Co.	15.04.1854	20.07.1854	03.09.1854	Sprzedany w 1863 r.
LYNX	C. J. Mare & Co.	15.04.1854	22.07.1854	14.09.1854	Sprzedany w 1862 r.
SNAKE	C. J. Mare & Co.	09.05.1854	06.09.1854	04.11.1854	Sprzedany w 1865 r.
VIPER	R. & H. Green	12.04.1854	23.07.1854	25.09.1854	Sprzedany w 1862 r.
WRANGLER	R. & H. Green	19.04.1854	19.06.1854	02.09.1854	Utylizowany w 1866 r.

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność	586 t.
Tonaż	476 68/94 bm
Długość pokładu działowego	48,77 m (160 ft 0 in)
Długość stępki dla obliczeń tonażu	43,71 m (143 ft 4¾ in)
Szerokość całkowita	7,72 m (25 ft 4 in)
Szerokość do obliczeń tonażu	7,62 m (25 ft 0 in)
Głębokość	4,04 m (13 ft 3 in)
Zanurzenie konstrukcyjne - dziób	3,05 m (10 ft 0 in)
Zanurzenie konstrukcyjne - rufa	3,56 m (11 ft 8 in)

Napęd:

Maszyny	2-cylindrowa maszyna parowa typu HSE; nieznana liczba kotłów; 1 śruba
Ożaglowanie	typu bark o nieznanej powierzchni; 3 maszty
Moc nominalna	160 nhp
Moc indykowana	od 460 ihp do 673 ihp
Prędkość (maszyna parowa)	10 - 11 węzłów
Prędkość (żagle)	brak danych
Paliwo	brak danych
Zasięg	brak danych

Uzbrojenie:

Początkowe

2 działa 68-funtowe (68 pdr) 95 cwt / 10 ft Lancaster MLR (pivot); 4 działa 32-funtowe (32 pdr) 25 cwt / 6 ft SBML

Ludzie:

Załoga

65 oficerów i marynarzy

Projekt

Doświadczenia Wojny Krymskiej wykazały nagłą potrzebę posiadania przez Royal Navy niedużych okrętów o niewielkim zanurzeniu, które mogłyby swobodnie działać w strefach przybrzeżnych na akwenach Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Sześć małych kanonierek śrubowych o drewnianym kadłubie typu "ARROW", które zostały zaprojektowane Surveyor Department w 1854 r. już z uwzględnieniem początkowych doświadczeń wojennych było pierwszą przymiarką do stworzenia takich jednostek. Do zbudowania tych konkretnych jednostek zaproszono dwie komercyjne stocznie z Thames, R & H Green, Blackwall Yard i C J Mare & Company, Leamouth. Zbudowane okręty początkowo były klasyfikowane jako okręty łącznikowe, jednak w 1856 r. zostały przeklasyfikowane na kanonierki II klasy ("second Class Gunvessels"). Okręty te zostały autoryzowane 28 marca 1854 r. zaś zamówienie spłynęło 10 lub 11 kwietnia 1854 r. Nazwy zostały zatwierdzone 2 maja 1854 r. W 1655 r. zamówiono kolejne 20 okrętów których projekty bazowały na doświadczeniach wojennych. Były to kanonierki I klasy typu "INTERPID" i 14 kanonierek II klasy typu "VIGILANT".

Konstrukcja

Kadłub

Kadłub tych niewielkich kanonierek był wykonany z drewna. Wyporność wynosiła 586 t. natomiast tonaż liczył 476 68/94 bm. Długość pokładu działowego wynosiła 48,77 m (160 ft 0 in), długość stępki 43,71 m (143 ft 4¾ in), szerokość 7,72 m (25 ft 4 in), natomiast zanurzenie na dziobie 3,05 m (10 ft 0 in) i na rufie 3,56 m (11 ft 8 in). Okręty posiadały trzy maszty i ożaglowanie typu bark. Miały również niewielki komin.

Uzbrojenie

2 działa 68-funtowe (68 pdr) 95 cwt / 10 ft Lancaster MLR (pivot) i 4 działa 32-funtowe (32 pdr) 25 cwt / 6 ft SBML. Działa 68-funtowe były umieszczone na lawetach typu pivot i mogły być przemieszczane na obie burty. Działa 32-funtowe były umieszczone parami na burtach. Problemy z działami Lancaster spowodowały, iż względnie szybko wszystkie okręty zostały ich pozbawione, zaś same okręty przeklasyfikowano ponownie na okręty łącznikowe.

Napęd

Okręty były napędzane pojedynczą śrubą. Moc wynoszącą 160 nhp wytwarzała 2-cylindrowa maszyna typu HSE. Cylindry tej maszyny parowej miały średnicę 1,26 m (49½ in) i skok 0,53 m (21 in). Poszczególne okręty podczas testów osiągały inne prędkości, jak i wysokości mocy indykowanej. Są one umieszczone w dziale dotyczącym służby poszczególnych okrętów typu, podobnie jak producenci maszyn parowych, którzy byli różni w zależności od jednostki. Po roku 1860 r. moc nominalna spadła do 80 nhp, w związku ze zużyciem maszyn. Okręty były również wyposażone w ożaglowanie typu bark o nieznanej powierzchni umieszczone na trzech masztach.

Pierwotne maszyny napędowe z kanonierki HMS "LYNX" według niektórych źródeł zostały zdemontowane w 1854 r. i użyte w kanonierce HMS "SHARPSHOOTER".

Służba

HMS Arrow

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
15.04.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Blackwall (Leamouth).
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
26.06.1854	Wodowanie okrętu.
13.07.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Czarne i Morze Azowskie.
17.08.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę Humphrys, Tennant & Dykes. Na próbach osiągnięto moc 594 ihp i prędkość 11 węzłów przy wykorzystaniu maszyny parowej. Koszt budowy wyniósł 21 234 funty (w tym 8307 funtów za kadłub i 9724 funty na maszynę parową).
22.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych.
10.05.1856	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do Mediterranean Station.
29.08.1857	Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth.
19.05.1862	Kadłub okrętu został sprzedany dla Marshall za 482 funtów. Maszyny z okrętu zostały zakonserwowane i zmagazynowane.

Znani dowódcy (przydziały)

13.07.1854 - 10.05.1856	Lieutenant William Kynaston Jolliffe
10.05.1856 - 29.08.1857	Commander Samuel Hood Henderson

HMS Beagle

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
15.04.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Blackwall (Leamouth).
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
20.07.1854	Wodowanie okrętu.
07.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Czarne.
03.09.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę Humphrys, Tennant & Dykes. Brak danych co do mocy i prędkości na próbach. Koszt budowy wyniósł 23 091 funtów (w tym 8302 funtów za kadłub i 9725 funtów na maszynę parową).
11.10.1854	W trakcie działań nieopodal Sewastopolu łodzie okrętowe z fregat bocznokołowych HMS "SAMSON" i HMS "FIREBRAND", oraz kanonierki HMS "BEAGLE" oraz okrętów francuskich odholowały statek transportowy w bezpieczne miejce.
25.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych.
15.12.1854	Po ponownym wcieleniu do służby z nowym dowódcą okręt został skierowany na Morze Azowskie.
20.09.1859	Ponowna zmiana przydziału. Tym razem okręt został wysłany do East Indies and China Station.
23.05.1860	Okręt był raportowany w Hongkongu. 8 lipca 1860 r. okręt znajdował się na patrolu u północnych wybrzeży Chin.
26.07.1860	Okręt znajdował się w Zatoce Pechili (Pecheli).
16.11.1860	Okręt ponownie znajdował się na patrolu u północnych wybrzeży Chin.
31.12.1860	Okręt był raportowany w Hongkongu.
16.01.1861	Okręt znajdował się w Amoy.
02.03.1861	Okręt w tamtym okresie ponownie znajdował się w Hongkongu.
11.09.1862	Okręt znajdował się w Kantonie.
13.01.1863	Okręt został zdjęty ze służby.
16.07.1863	Okręt został sprzedany w Hongkongu dla Japonii, gdzie rozpoczął służbę w 1865 r. pod nazwą "KANKO". Nie jest pewne czy został wcielony do Marynarki Wojennej, czy też został kupiony prywatnie.
1889	Okręt został zutylizowany.

Znani dowódcy (przydziały)

07.1854 - 15.12.1854	Lieutenant Edward George Hore
15.12.1854 - ?	(acting) Lieutenant William Nathan Wrighte Hewett
20.09.1859 - 13.01.1863	Commander Edward Hay

HMS Lynx

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
15.04.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Blackwall (Leamouth).
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
22.07.1854	Wodowanie okrętu.
07.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Czarne i Morze Azowskie.
14.09.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę John Penn & Son. Brak danych co do mocy i prędkości na próbach. Koszt budowy wyniósł 23 443 funtów (w tym 8364 funtów za kadłub i 10 745 funtów na maszynę parową).
17.10.1854	Okręt wziął udział w bombardowaniu Sewastopolu.
12.11.1854	Fregaty HMS "TRIBUNE" i HMS "HIGHFLYER" oraz HMS "LYNX" wsparły oddziały lądujące na brzegu, które zniszczyły wieżę Martello w Djemetil, niedaleko Anapa.
25.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych.
12.11.1857	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do Cape of Good Hope Station. Później również West Coast of Africa Station.
03.08.1859	Okręt opuścił opuścił Mauritius udając się do Majunga, Bembalooka Bay (17 sierpnia), zawijając pod drodze do Johanna.
29.08.1859	Okręt opuścił Madagaskar udając się do Mozambiku.
01.09.1859	Okręt przybył do Quillimane, gdzie uzgodniono z gubernatorem spotkanie z dr. Livingstonem.
04.09.1859	Okręt opuścił Quillimane i udał się w kierunku Anxoza. Przybył na miejsce 18 sierpnia.
19.09.1859	Okręt zajął i zniszczył dhow, w pełni wyposażony do transportu niewolników.
22.09.1859	Okręt przybył do Mozambiku, opuścił port 26 września, udając się do Johanna. Dotarł na miejsce 29 września.
02.10.1859	Okręt opuścił Johanna, udając się do Cape Delgado, Revooma Bay i Moyamba River.
09.10.1859	Nieopodal Kisoohara zatrzymano niewolniczy dhow (125 t.), z załogą 22 mężczyzn, którzy zostali wyładowani na Zanzibarze, przekazani sułtanowi i osadzeni w więzieniu za udział w handlu niewolnikami. Niewolnicy pozostający na pokładzie zostali przeniesieni na pokład HMS "LYNX", dhow będąc nieprzydatnym zmierzono i zniszczono, a pozostałych przy życiu 67 niewolników zabrano do Przylądka Dobrej Nadziei.
13.10.1859	Okręt przybył do Zanzibaru. Niedługo później okręt wyruszył do Pomony, gdzie przybył 7 listopada.
14.11.1859	Okręt wyruszył wraz ze slupami HMS "BRISK" i HMS "LYRA" mając na pokładzie rozbitków z brytyjskiego barku "BARRETTO JUNIOR", rozbitego na rafie nieopodal Mayotta oraz 68 Murzynów uratowanych z niewolniczego dhow.
18.11.1859	Okręty zostały wysłane na Przylądek Dobrej Nadziei, po drodze miały spróbować porozumieć się z panem Livingstonem. HMS "BRISK" zostawił butelkę z wiadomością na Kongone w sprawie spotkania w dniu 24 listopada.
19.12.1859	Otrzymawszy pozwolenie od sułtana Angoxa na zatrzymanie niewolniczego dhow'a, leżącego na kotwicy w rzece Angoxa, na którym znajdowało się pełno niewolników i który był gotowy do wypłynięcia. Zanim jednak Lieutenant Buckley zebrał zespół abordażowy, załoga i niewolnicy uciekli z dhow, (nazwa nieznana, 180 t.). Okręt został zbadany, a później zniszczony, zaś rozprawa dotycząca tego okrętu odbyła się w Kapsztadzie przez Vice-Admiralty Court 19 stycznia 1860 roku.
05.1860	Okręt został przeniesiony do West Coast of Africa Station.
10.12.1860	Okręt wrócił do Wielkiej Brytanii.
12.1860	Okręt został zdjęty ze służby.
19.05.1862	Okręt został sprzedany dla Marshall za 482 funty i utylizowany w Plymouth.

Znani dowódcy (przydziały)

07.1854 - 23.11.1854	Lieutenant John Proctor Luce
23.11.1854 - 10.05.1856	Lieutenant Charles Murray Aynsley
10.05.1856 - 12.11.1857	Commander Radolphus Bryce Oldfield
12.11.1857 - 12.1860	Lieutenant Henry Berkeley

HMS Snake

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
09.05.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni C. J. Mare & Co., Blackwall (Leamouth).
06.09.1854	Wodowanie okrętu.
14.09.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Czarne i Morze Azowskie.
04.11.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę John Penn & Son. Na próbach osiągnięto moc 460 ihp i prędkość 10,302 węzła przy wykorzystaniu maszyny parowej. Koszt budowy wyniósł 24 075 funtów (w tym 8459 funtów za kadłub i 10 747 funty na maszynę parową).
25.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych.
22.07.1857	Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
20.09.1859	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do East Indies and China Station.
23.05.1860	Okręt jest raportowany w Hongkongu.
26.07.1860	Okręt dociera do Zatoki Pechili.
26.08.1860	Okręt zawija do Szanghaju.
16.11.1860	Okręt jest raportowany podczas rejsu u północnych wybrzeży Chin, zawija 2 marca 1861 r. z powrotem do Szanghaju.
16.03.1861	Okręt znajduje się w owym czasie na rzece Jangcy. Przebywa tam co najmniej do 15 kwietnia przebywając okresowo w Hankow.
15.10.1861	Okręt jest ponownie raportowany podczas rejsu u północnych wybrzeży Chin. Równo miesiąc później 15 listopada okręt zawija do Szangaju.
01.12.1861	Okrę kolejny raz jest raportowany podczas rejsu u północnych wybrzeży Chin. 15 grudnia okręt zawija do Szangaju. Ponowny wypad w kierunku północnego wybrzeża Chin okrę odbywa 15 stycznia 1862 r. powracając do Szanghaju 1 kwietnia 1862 r.
27.04.1862	Okręt dociera do Hongkongu.
11.05.1862	Okręt zawija do Canton River.
11.06.1862	Okręt wraca do Hongkongu.
27.09.1862	Okręt zawija do Canton. 15 października powraca do Hongkongu.
15.11.1862	Okręt zawija do Formosy (Tamsin).
06.1863	Okręt został zdjęty ze służby.
1864	Okręt został sprzedany dla Marshall, Plymouth.
01.1865	Okręt został utylizowany w Keyham.

Znani dowódcy (przydziały)

14.09.1854 - 15.06.1855	Lieutenant Henry Frederick McKillop
15.06.1855 - 27.02.1856	Lieutenant Cecil William Buckley
27.02.1856 - 22.07.1857	Commander John Edmund Commerell
20.09.1859 - 01.12.1861	Commander Henry Harvey (inwalidztwo)
04.12.1861 - 06.1863	Commander John Moresby

HMS Viper

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
12.04.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni R. & H. Green, Blackwall.
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
23.07.1854	Wodowanie okrętu.
05.08.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Czarne i Morze Azowskie.
25.09.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę Maudslay, Sons & Field. Na próbach osiągnięto moc 673 ihp i prędkość 11,86 węzłów przy wykorzystaniu maszyny parowej. Koszt budowy wyniósł 23 927 funtów (w tym 9081 funtów za kadłub i 10 070 funtów na maszynę parową).
25.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych. Dzień później okręt zdobył węgiel z rosyjskiego statku w Morzu Azowskim.
12.11.1857	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do West Coast of Africa Station.
11.01.1858	Okręt opuścił Wielką Brytanię i udał się na miejsce pełnienia służby.
05.1858	Okręt został wyznaczony do obserwowania ujścia rzeki Kongo. Wszystkie okręty stacjonowały w niedużej odległości od wybrzeża, aby uniemożliwić statkom niewolniczym ucieczkę, rozmieszczono również łodzie okrętowe z załogami w strategicznych lokacjach.
06.1858	Okręt znajdował się w w Point Padrone, przy ujściu rzeki Kongo wraz ze slupem HMS "CONFLICT", kanonierką HMS "TEAZER" i slupem bocznokołowym HMS "VESUVIUS".
20.06.1858	Okręt zatrzymał u brzegów rzeki Kongo brygantynę niewolniczą "ST. ANDREW", został on wysłany do St. Helena i skazany na rekwirację 16 lipca 1858 r. decyzją Vice-Admiralty Court. Okręt przybył do Cabendy 6 lipca wraz z zajętym statkiem.
03.09.1858	Okręt obserwował francuski bark "SUMATRA" , oficjanie przeworzący "emigrantów", transportujący na pokład Murzynów z baraku w Loango, aż od czasu opuszczenia przez statek rzeki. Naoczni świadkowie twierdzą, że większość "emigrantów" przybywa do stacji w taki sam sposób, jak niewolnicy, zabezpieczeni linami i rozwidlonym końcem drewnianego słupa otaczającego ich szyje. Aby zapobiec ich wielu próbom ucieczki, 2 lub 3 z nich zakuci razem w kajdany. Pirate's Creek nosi teraz nazwę French Creek, a panowie Regis prowadzą tu magazyn, sprowadzając niewolników z targu niewolników w Punta da Lenha i Embomma, choć są podejrzenia iż to się zmieni, gdy Francuzi rozwiną French Creek i rozpoczną sprowadzanie niewolników rzeką w łodziach.
15.09.1858	Okręt zatrzymał nieopodal Calonga Bay, na pozycji Lat. 3° 40' S., long. 11° 37' E. statek niewolniczy, najprawdopodobniej "KATE HELEN". Został wysłany do Sierra Leone gdzie wyrokiem Vice-Admiralty Court z 21 października 1858 r. został zarekwirowany.
11.10.1858	Kolejny zająty statek niewolniczy, tym razem najprawdopodobniej był to bryg "RUFUS SOULÉ" (C. A. Johnson, mistrz). Nakazano przejść statkowi do Banda Point, niedaleko Calongo. Po obserwacji, jak dokumenty statku i amerykańska flaga są wyrzucane za burtę, oraz po odkryciu, że jest przystosowany do handlu niewolnikami, uznano go za stary i nie nadający się do żeglugi. Statek został zakotwiczony i zatopiony jako cel, natomiast sprawa została wysłana do orzekania do Vice-Admiralty Court at St. Helena, gdzie 15 grudnia 1858 r. została podjęta decyzja skazująca. Kilka interesujących informacji ujawniło się po aresztowaniu "RUFUS SOULÉ". Po pierwsze, że dla wszystkich intencji i celów był on statkiem hiszpańskim, a jego prawdziwy kapitan i załoga byli Hiszpanami, nominalny kapitan (Johnson) był Amerykaninem, podobnie jak inny człowiek, który zmarł z powodu złego traktowania, jakie otrzymał od hiszpańskiej załogi. Kapitan amerykański, zzgodnie z zeznaniami jakie złożył, był jedynie narzędziem w rękach Hiszpanów. Powodem takiego zachowania były sprawienie wrażenia, że jest legalnym amerykańskim przedsiębiorcą. To, że rejestracja statku była prawidłowa, zostało udowodnione dwukrotnie przy wejściu na pokład HMS "VIPER". Kapitan wielokrotnie powtarzał, że jej rejestr jest poprawny, ale w końcu dobrowolnie zniszczył dokumenty statku, i oddał go bez narodowości, aby uciec przed zamordowaniem przez Hiszpanów; ponieważ, aby użyć jego własnych słów, "od czasu, kiedy wyjechał z Matanzas na Kubie, jego życie nie było warte 50 centów". Jednakże, jako dopisek w dokumentach zanotowano, że trzech członków załogi statku zostało zabranych do Fernando Po i przekazanych rządowi hiszpańskiemu, który zatrzymał ich jako więźniów oczekujących na przewiezienie na Wyspę Kanaryjską, gdzie mieli odbyć karę za udział w handlu niewolnikami.
17.11.1858	Okręt był raportowany nieopodal Cabenda.
09.12.1858	Okręt został uderzony przez piorun, jednak nie odniósł żadnych szkód. W owym czasie okręt odbywał rejs pomiędzy Mayumba i rzeką Killoo.
13.12.1858	Po otrzymaniu informacji wywiadowczych, że statek niewolniczy może być spodziewany w najbliższej przyszłości nieopodal Killongo, zostawiono tam dwie łodzie okrętowe z załogami z zadaniem obserwacji z brzegu, natomiast sam okręt udał się do Banda Point, gdzie spodziewano się również innego statku niewolniczego.
15.12.1858	Okręt był zakotwiczony w Banda Point, powrócił 20 grudnia do Killongo, gdzie pozostał do 27 grudnia, rzekomym statkiem niewolniczym okazał się francuski bryg "MERLE", zmierzający do Gabonu.
21.03.1859	21 marca, po południu, w rzece Kongo, oddział z okrętu wszedł na pokład amerykańskiego barku "J.J. COBB", stojącego na kotwicy nieopodal Moandy, a kierującego się według kapitana do Punta da Lenha. Pomimo faktu, że dokumentacja statku okazała się prawidłowa, nie było wątpliwości, że jest on w rzece wyłącznie po to, by załadować ładunek niewolników dla Kuby, którą kilka tygodni później potwierdził porucznik Burton z slupa bocznokołowego HMS "TRITON", informując iż jakiś statek uciekł z rzeki podczas wizyty slupa w Fernando Po.
18.04.1859	Okręt był raportowany w Shark's Point.
13.06.1859	Okręt jest raportowany na pozycji lat. 0° 50' S., long. 4° 30' E. podążając pod parą do Annobon, minął tę wyspę w nocy 14 czerwca.
15.06.1859	Okręt o 6 rano dostrzegł statek i po godzinie podszedł do niego około godziny 8.40. Po trzykrotnym wystrzeleniu z dział, (w tym dwóch ślepych), na okręcie wywieszono banderę wojenną, na którą statek odpowiedział wywieszając flagę Francji. Po wejściu na pokład dokonano sprawdzenia statku, nie znajdując dokumentów, które najprawdopodobniej zostaływyrzucone do morza. Zatrzymana brygantyna, najprawdopodobniej "Rosa", została ostatecznie zatrzymana na pozycji 1° 46' S., long. 6° 29' E. Statek okazał się przystosowany do handlu niewolnikami, był stary i nieszczelny. Został zbadany i uznany za nienadający się do dalszego użytku - został zniszczony przez pożar, okręt natomiast zabrał załogę na pokład i odpłynął do Mayumby, a sprawa została skierowana do orzekania, i 1 grudnia 1859 r. został wydany wyrok skazujący.
19.09.1859	Okręt udał się do Punta da Lenha zatrzymując za pomoca załogi abordażowej w łodzi amerykański statek "REBECCA", by sprawdzić jej dokumenty, które uznano za poprawne.
29.09.1859	Zatrzymano statek niewolniczy, który został skierowany do osądzenia i 1 grudnia sąd wydał wyrok skazujący.
12.10.1859	Okręt o 21:00 zatrzymał na rzece Congo portugalski szkuner, z dokumentami przeterminowanymi, mającą załogę 2 Portugalczyków i 6 mężczyzn z Kabindy, ale bez ładunku. Statek nazywał się "BARBOLETA" i zaopatrzony w paszport od gubernatora generalnego Angoli z 17 kwietnia 1858 r. Dzień później o 6 rano załoga statku przeszła na łódź i udała się do Ponta da Lenha, Portugalczycy udali się natomiast do Loanda. 16 października o 5 rano pan Joseph Southwick (Master's Assistant), z załogą składającą się z 7 mężczyzn, z zaopatrzeniem na 14 dni, przejął dowództwo nad szkunerem, z poleceniem udania się do Loandy, a potem do Bahia Fonda.
27.10.1859	Okręt wraz z "BARBOLETA" dotarł do Loanda. Kapitan Portu, w towarzystwie porucznika Sztabu, przybył wraz z nim i objął dowództwo nad szkunerem.
04.11.1859	Okręt zatrzymał bryg o nieznanej nazwie (najprawdopodobnie "TAVERNIER" z Nowego Jorku) nieopodal Macula, kilka mil na północ od Ambrizette, z 518 Murzynami wtłoczonymi do 150-tonowego statku. 100 zostało przeniesionych na HMS "VIPER", aby złagodzić przeludnienie, a statek został wysłany do St. Helena w celu wydania wyroku, który zapadł 1 grudnia 1859 r. jako skazujący. Stwierdzono, że duża liczba z 518 niewolników bez wątpienia zmarłaby przed przybyciem statku na Kubę, gdyby statek nie został zatrzymany.
21/22.12.1859	Okręt wraz ze slupem bocznokołowym HMS "TRITON" ścigał nierozpoznany statek niewolniczy, najprawdopodobniej bryg "DOS HERMANOS", jednak bez rezultatu.
03.07.1860	Okręt wrócił do Wielkiej Brytanii.
14.07.1860	Okręt został zdjęty ze służby w Plymouth.
19.05.1862	Okręt został sprzedany dla Marshall za 482 funtów i złomowany w Plymouth.

Znani dowódcy (przydziały)

05.08.1854 - 03.1854	Lieutenant Charles Arthur Lodder
03.1854 - 16.05.1855	Lieutenant William Armytage
16.05.1855 - 12.11.1857	Lieutenant Henry Wandesford Comber
12.11.1857 - 01.1859	Lieutenant Arthur Bissell Hodgkinson
01.1859 - 14.07.1860	Commander William Nathan Wrighte Hewett

HMS Wrangler

28.03.1854	Autoryzowanie budowy okrętu.
10.04.1854	Złożenie zamówienia do stoczni
19.04.1854	Położenie stępki okrętu w stoczni R. & H. Green, Blackwall.
02.05.1854	Zatwierdzenie nazwy dla okrętu.
19.06.1854	Wodowanie okrętu.
18.07.1854	Okręt został wcielony do służby z przydziałem na Morze Bałtyckie.
02.09.1854	Ukończenie budowy okrętu. Maszyny napędowe dla tego okrętu zostały wyprodukowane przez firmę Maudslay, Sons & Field. Na próbach osiągnięto moc 551 ihp i prędkość 10,101 węzła przy wykorzystaniu maszyny parowej. Koszt budowy wyniósł 24 860 funtów (w tym 8610 funtów za kadłub i 9920 funtów na maszynę parową).
1855	Okręt został przeniesiony na Morze Czarne i Morze Azowskie.
22.05.1855	Zajęto Kertch i Yenikale. Okręt brał udział w tych operacjach wspierając działania oddziałów lądowych.
28.05.1855	Okręt wraz ze slupem HMS "SWALLOW" zatrzymał i zajął rosyjski bark "CLIO", bryg "EROS" oraz żąglowiec "ALKU".
15.05.1860	Okręt został ponownie wcielony do służby z przydziałem do West Coast of Africa Station.
25.06.1860	Okręt opuścił Wielką Brytanię i udał się na miejsce pełnienia służby.
12.11.1860	Okręt po odbyciu patrolu w poszukiwaniu statków niewolniczych dotarł do Loango Bay. Dzień później rusza w dalszy rejs.
16.11.1860	Okręt dociera do Mayemba Bay. 19 listopada rusza w dalszą drogę.
27.11.1860	Okręt zawija do Fernando Po. 29 listopada wyrusza z portu i udaje się do Cape Lopez, gdzie miał pobrać pocztę i spotkać się ze slupem HMS "ARCHER".
02.12.1860	Okręt udał się na wyspę St Thomas na zachodnim wybrzeżu Afryki, by pomóc angielskiemu statkowi handlowemu w niebezpieczeństwie. Dociera na miejsce dzień później.
05.12.1860	Okręt opuścił St Thomas i udał się w kierunku Fernando Po, z angielskim statkiem "TREMONT" na holu. Dociera na miejsce 7 grudnia.
11.12.1860	Okręt opuścił Fernando Po. Wyruszył w patrol w poszukiwaniu statków niewolniczych.
01.01.1861	Okręt zawija do Loango Bay. Dwa dni później okręt opuścił Loango Bay udając się do Cabenda, patrolując jednocześnie wybrzeże.
05.01.1861	Okręt dociera do Cabenda. 7 stycznia opuszcza port i udaje się do Cape Padron, gdzie dociera 13 stycznia.
16.01.1861	Okręt opuszcza Cape Padron i udaje się do St Paul de Loanda w celu pobrania węgla. Dociera na miejsce następnego dnia.
20.01.1861	Okręt opuszcza St Paul de Loanda i udaje się w kierunku północnym, gdzie ma się spotkać ze slupem HMS "ARCHER".
27.0.1861	Okręt zawija do Fernando Po. 30 stycznia okręt udaje się na południe, mając na pokładzie pocztę.
08.02.1861	Okręt dociera do Ambrizette. Dzień później udaje się w dalszy rejs. 10 stycznia zawija do St Paul de Loanda.
13.02.1861	Okręt opuszcza St Paul de Loanda i wyrusza na północ na spotkanie z HMS "ARCHER".
15.02.1861	Okręt dociera do Shark's Point, gdzie chroni brytyjskie interesy na rzece Kongo. Przebywa tam co najmniej do 26 lutego.
02.03.1861	Okręt zawija do Cape Deceit. Dwa dni później opuszcza port i udaje się na północ.
06.03.1861	Okręt zawija do Ambrizette. 8 marca opuszcza port i udaje się w kierunku rzeki Kongo, gdzie ma się spotkać z HMS "ARCHER".
09.03.1861	Okręt dociera do Shark's Point. Przebywa tam i patroluje okolicę co najmniej do 17 marca.
19.03.1861	Okręt zawija do St Paul de Loanda. 24 marca wyrusza na północ na patrol.
27.03.1861	Okręt dociera do rzeki Kongo. Dwa dni później okręt wyrusza na patrol i na spotkanie z HMS "BUFFALO", zkąd pobiera zaopatrzenie.
11.05.1861	Okręt zatrzymuje nieopodal Lagos brygantynę "SYLPHIDE", płynącą pod flagą Hamburga. Okręt zostaje puszczony po kontroli, jednak zostaje oznaczony w dokumentach jako podejrzany.
23.05.1861	Okręt zatrzymał na pozycji lat 6° 37' S., long. 11° 48' E. statek niewolniczy, bark o nieznanej nazwie (najprawdopodobniej "ARDENNES") 231 t. z 593 niewolnikami na pokładzie. Statek wyruszył dzień wcześniej z Mangue Grande i udawał się na Kubę. Początkowo podczas pościgu nie podniesiono na nim żadnej flagi, później jednak wyrzycono za burtę hiszpańską flagę, a na maszcie wciągnięto flagę amerykańską. Po wejści na pokład nie znaleziono jednak dokumentów potwierdzających przynależność państwową. Człowiek nazywający siebie Vegarti podawał się za kapitana jednostki (mastera). Statek został zajęty i wysłany do St. Helena gdzie Vice-Admiralty Court podjął decyzję skazującą.
31.08.1861	Okręt zajął statek niewolniczy, fellukę. Najpierw dostrzeżono ją nieopodal Cabenda, gdzie czekała na swój ludzki ładunek. Po pościgu jej załoga opuściła statek. Po wejściu na pokład grupy abordażowej okazało się iż felluka jest wyposażona do przewozu około 250 niewolników. Na pokładzie nie znaleziono żadnych dokumentów, ale później okazało się, że statek na hiszpańską flagę i został wysłany do znanego hiszpańskiego handlarza niewolników w Cabenda. Statek został sprawdzony, pomierzony i w związku z tym, iż nie nadawał się do dalszego wykorzystania został spalony, a jego sprawa została skierowana do Vice-Admiralty Court, St. Helena.
07.12.1861	Okręt zatrzymał do kontroli portugalski bark "ACASO", po sprawdzeniu statek został puszczony jednak został oznaczony w dokumentach jako podejrzany. 16 stycznia 1862 r. ten statek został zatrzymany ponownie przez HMS "WRANGLER". Po kontroli został ponownie wypuszczony.
17.01.1862	Okręt nieopodal Whydah zatrzymał do kontroli portugalski szkuner "MONDEGO", po sprawdzeniu statek został puszczony jednak został oznaczony w dokumentach jako podejrzany.
24.11.1862	Okręt przebywał w Lagos, gdzie dotarły korweta HMS "RATTLESNAKE" i slup HMS "BRISK", przywożąc między innymi rozkazy dla dowódcy kanonierki. Obejmowały one przenosiny na południowe wybrzeże.
28.12.1862	Okręt na pozycji lat l4° 37' S., long. 9° 19' E. zajął statek niewolniczy o nieznanej nazwie (najprawdopodobniej "ISLAND QUEEN"). Statek został wysłany do St. Helena, gdzie decyzję skazującą podjął Vice-Admiralty Court.
21.09.1863	Okręt został zdjęty ze służby w Sheerness.
05.1866	Okręt został utylizowany w Castle, Charlton.

Znani dowódcy (przydziały)

18.07.1854 - 15.06.1855	Lieutenant Richard Hawkins Risk
15.06.1855 - 10.05.1856	Lieutenant Hugh Talbot Burgogne
10.05.1856 - 15.05.1860	Commander Joseph Henry Marryat
15.05.1860 - 21.09.1863	Commander Henry Hamilton Beamish

Źródła:

- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Norman Friedman (2009). British Destroyer - From Earliest Days to the Second World War. Seaforth Publishing
- Эдгар Дж.Марч. Британские эсминцы. История эволюции. 1892—1953. Часть 1. — "Галея Принт", 2012
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.

Sidebar

Arrow (1854)

Specyfikacja

Dane taktyczno-techniczne

Projekt

Konstrukcja

Kadłub

Uzbrojenie

Napęd

Służba

HMS Arrow

HMS Beagle

HMS Lynx

HMS Snake

HMS Viper

HMS Wrangler

Galeria