Britomart (1859)

Ostatnie drewniane kanonierki zaprojektowane i wybudowane dla Royal Navy. Kanonierki tego typu bazowały na zmodyfikowanym i poprawionym projekcie kanonierek typu "DAPPER".

Kraj: Wielka Brytania
klasa: kanonierka śrubowa (drewnianokadłubowa kanonierka śrubowa)

Specyfikacja

PIERWSZA SERIA

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
BRITOMART	T. & W. Smith	11.11.1859	07.05.1860	03.01.1861	Złomowany w 1946 r.
COCKATRICE	T. & W. Smith	11.11.1859	24.05.1860	07.04.1861	Sprzedany w 1885 r.
WIZARD	T. & W. Smith	11.11.1859	03.08.1860	03.01.1861	Złomowany w 1878 r.
SPEEDY	Charles Lamport	11.11.1859	18.07.1860	02.09.1861	Sprzedany w 1889 r.
DOTEREL	William Cowley Miller	15.11.1859	05.07.1860	brak danych	Sprzedany w 1871 r.
HERON	William Cowley Miller	15.11.1859	05.07.1860	04.06.1862	Złomowany w 1881 r.
PIGEON	Briggs & Co.	10.11.1859	07.06.1860	?.06.1862	Złomowany w 1876 r.
LINNET	Briggs & Co.	18.11.1859	07.06.1860	brak danych	Złomowany w 1872 r.
TYRIAN	Courtenay	21.11.1859	07.09.1861	brak danych	Sprzedany w 1892 r.
TRINCULO	Joseph Banks	01.12.1859	15.09.1860	brak danych	Zniszczony w 1870 r.

DRUGA SERIA

Nazwa okrętu	Stocznia	Położenie stępki	Wodowanie	Ukończenie budowy	Los okrętu
CHERUB	Portsmouth Dyd	03.12.1860	29.03.1865	?.?.1866	Sprzedany w 1890 r.
NETLEY	Portsmouth Dyd	03.12.1860	22.07.1866	?.?.1867	Sprzedany w 1885 r.
MINSTREL	Portsmouth Dyd	17.12.1860	16.02.1865	?.?.1866	Sprzedany w 1903 r.
ORWELL	Portsmouth Dyd	24.12.1860	27.12.1866	?.?.1867	Sprzedany w 1890 r.
CROMER	Portsmouth Dyd	04.07.1861	20.11.1867	?.?.1869	Sprzedany w 1886 r.
BRUISER (BRUIZER)	Portsmouth Dyd	14.08.1861	23.04.1867	brak danych	Złomowany w 1886 r.
BRAMBLE	Portsmouth Dyd	Zamówiony 02.1861 r.; anulowany 12.12.1863 r.
CROWN	Portsmouth Dyd	Zamówiony 02.1861 r.; anulowany 12.12.1863 r.
PROTECTOR	Portsmouth Dyd	Zamówiony 02.1861 r.; anulowany 12.12.1863 r.
DANUBE	Portsmouth Dyd	Zamówiony 02.1861 r.; anulowany 12.12.1863 r. (nawet nie rozpoczęto budowy)

Dane taktyczno-techniczne

Wymiary:

Wyporność	330 t.
Tonaż	267 82/94 bm
Długość pokładu działowego	36,58 m (120 ft 0 in)
Długość stępki	32,18 m (105 ft 7 in)
Szerokość całkowita	6,71 m (22 ft 0 in)
Zanurzenie	2,74 m (9 ft 0 in)

Napęd:

Maszyny	1-cylindrowa maszyna parowa typu RSE; nieznana ilość kotłów parowych, 1 śruba
Ożaglowanie	Typu barkentyna o nieokreślonej powierzchni; 3 maszty
Moc nominalna	60 nhp
Moc indykowana - projektowa	260 ihp
Moc indykowana - rzeczywista	"BRITOMART": 277 ihp; "COCKATRICE": 253 ihp; "WIZARD": 201 ihp; "SPEEDY": 218 ihp; "PIGEON": 211 ihp; "TYRIAN": 157 ihp; "CHERUB": 226 ihp; "NETLEY": 230 ihp; "MINSTREL": 243 ihp; "ORWELL": 228 ihp; "CROMER": 245 ihp; "BRUISER": 158 ihp
Prędkość (maszyna parowa)	9 węzłów
Prędkość (żagle)	brak danych
Paliwo	brak danych
Zasięg	brak danych

Opancerzenie:

brak

Uzbrojenie:

Początkowe	2 działa 68-funtowe (68 pdr) SBML
Modernizacja	2 działa 64-funtowe (64 pdr) MLR

Ludzie:

Załoga

36 - 40 oficerów i marynarzy

Projekt

Kanonierki tego typu były zbudowane w oparciu o zmodyfikowane i poprawione plany kanonierek typu "DAPPER". Zostały zamówione w dwóch seriach. Pierwsza została zaaprobowana 19 października i zamówiona 11 listopada 1859 r. Natępne sześć zostało zamówionych 5 marca 1860 r. Pierwsze dziesięć kanonierek zostało nazwanych 17 stycznia 1860 r., następne sześć 4 października 1860 r., a ostatnie cztery 21 marca 1861 r. Wszystkie kanonierki które zostały zlecone do budowy stoczni Portsmouth Dockyard zostały w rzeczywistości wybudowane w Haslar Creek, Gosport. Konstrukcja sześciu okrętów zamówionych w 1860 r. została zawieszona w latach 1862/63 jednak później została wznowiona. Ostatnie cztery okręty zostały zamówione w lutym 1861 r., 21 marca wybrano dla nich nazwy, jednak wszystkie zostały anulowane pod koniec 1863 r., kiedy na trzech z nich rozpoczęto już prace.

Konstrukcja

Kadłub

Uzbrojenie

Napęd

Okręty zostały wyposażony w maszyny parowe typu RSE (single expansion reciprocating). Na "BRITOMART", "COCKATRICE", i "WIZARD" zamontowano maszynę parową firmy John Penn & Sons, na HMS "HERON" maszynę parową firmy Miller, Ravenhill, natomiast na pozostałych okrętach brak danych. Projektowa moc osiągana przez tą maszynę parową wynosiła 260 ihp, na próbach poszczególne jednostki osiągały różne rezultaty. Śruba na okrętach była unoszona, tak aby zmniejszyć opory podczas pływania pod żaglami.