HMS "INCONSTANT" był śrubową fregatą o żelaznym kadłubie zaprojektowaną przez Sir Edwarda Reed'a, jedną z trzech zbudowanych dla Royal Navy w odpowiedzi na amerykańskie fregaty typu "WAMPANOAG".
| Kraj: Wielka Brytania klasa: żelaznokadłubowa fregata śrubowa |
Specyfikacja
| Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
| INCONSTANT | Pembroke DYd | 27.11.1866 | 12.11.1868 | ?.08.1869 | Złomowany w 1956 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
| Wyporność | 5782 t. |
| Tonaż | 4066 bm |
| Długość | 102,81 m (337 ft 4 in) |
| Szerokość | 15,34 m (50 ft 4 in) |
| Zanurzenie maksymalne | 7,77 m (25 ft 6 in) |
| Zanurzenie projektowe - dziób | 6,30 m (20 ft 8 in) |
| Zanurzenie projektowe - rufa | 7,49 m (24 ft 7 in) |
Napęd:
| Maszyny | Dwucylindrowa maszyna parowa typu John Penn HSE (trunk), 11 kotłów prostokątnych, 1 śruba |
| Ożaglowanie | ożaglowanie pełnorejowe o powierzchni 2477 m² (26 665 sq ft), 3 maszty |
| Moc indykowana | 7360 ihp |
| Moc nominalna | 1000 nhp |
| Prędkość (maszyna parowa) | 16,2 węzła |
| Prędkość (żagle) | 13,5 węzła |
| Paliwo | 750 t. węgla |
| Zasięg | 2780 mil morskich przy prędkości 10 węzłów |
Opancerzenie:
| Brak |
Uzbrojenie:
| Początkowe | 10 dział 229 mm (9 in) 254-funtowych (254 pdr) 12-tonowych (12 t.) MLR; 6 dział 179 mm (7 in) 112-funtowych (112 pdr) 6,5-tonowych (6,5 t.) MLR |
| Modernizacja 1877 r. | 10 dział 229 mm (9 in) 254-funtowych (254 pdr) 12-tonowych (12 t.) MLR; 6 dział 179 mm (7 in) 112-funtowych (112 pdr) 6,5-tonowych (6,5 t.) MLR; 6 dział 20-funtowych (20 pdr) RBL; 2 działa QF (kaliber nieznany); 11 karabinów maszynowych; 4 lekkie działa; 2 wyrzutnie torped |
Ludzie:
| Załoga | 600 oficerów i marynarzy |
Projekt
Jedna z nieopancerzonych fregat o żelaznym kadłubie zaprojektowana przez Sir Edwarda Reed'a. HMS "INCONSTANT" był wynikiem odpowiedzi Royal Navy na amerykańskie fregaty klasy "WAMPANOAG". Początkowo miało ich być sześć, jednakże zostały zbudowane tylko trzy: HMS "INCONSTANT", HMS "SHAH" i HMS "RALEIGH". Ostatecznie okazało się, że fregaty amerykańskie okazały się niezbyt udane i jako takie nie stanowiły zbyt wielkiego zagrożenia dla Royal Navy. Z tego też powodu opinia publiczna wykazywała swoje niezadowolenie z powodu wysokich kosztów budowy fregat, co spowodowało ograniczenie ilości zamówienia.
Konstrukcja
Kadłub
W
yporność okrętu wynosiła 5782 t., tonaż 4066 bm, długość 102,81 m (337 ft 4 in), szerokość 15,34 m (50 ft 4 in) natomiast zanurzenie 7,77 m (25 ft 6 in). Okręt posiadał kadłub wykonany w całości z żelaza. Był on pokryty dwoma warstwami drewna o grubości 76 mm (3 in) każda. Elementy obu warstw zostały ułożone w taki sposób, aby się krzyżować. Warstwy drewna zostały na koniec pokryte blachą miedzianą, aby zabezpieczyć pokrycie kadłuba przed szkodliwym wpływem wody w rejonach tropików. Okręt nie miał podwójnego dna jednak posiadał boczne przedziały wodoszczelne, sięgające aż do pokładu górnego. Był wyposażony w ster balansowy.
Uzbrojenie
Okręt był uzbrojony w 10 dział 229 mm (9 in) 254-funtowych (254 pdr) 12-tonowych (12 t.) MLR oraz 6 dział 179 mm (7 in) 112-funtowych (112 pdr) 6,5-tonowych (6,5 t.) MLR. Działa 9-calowe znajdowały się w baterii na pokładzie głównym, natomiast reszta na pokładzie górnym, z tym że dwa z dział 7-calowych znajdowały się na pozycjach dział pościgowych na dziobie. W 1877 roku zamontowano kilka lekkich dział, karabiny maszynowe i wyrzutnie torped.
Napęd
Okręt wyposażony był w maszynę typu John Penn HSE (trunk). Maszyny osiągały moc 7360 ihp co pozwalało na osiąganie prędkości 16,2 węzła. Maszyny zamontowane na tym okręcie posiadały moc i gwarantowały prędkość niespotykaną do tej pory w brytyjskiej marynarce, zaraz po oddaniu do służby okazał się najszybszym okrętem w Royal Navy. Kotły zamontowane na okręcie pozwalały wytworzyć parę o ciśnieniu 30 psi. Okręt był wyposażony w teleskopowe kominy i podnoszoną śrubę o średnicy 7,01 m (23 ft). Jakość jednostki napędowej okrętu najlepiej obrazuje fakt, iż podczas jednego z rejsów fregata osiągnęła średnią prędkość 15,5 węzła mierzoną w okresie 24 godzin. Średnica cylindrów wynosiła 2,65 m (104¼ in), natomiast skok 1,22 m (48 in).
Służba
| 27.11.1866 | Rozpoczęcie budowy okrętu w Pembroke Dockyard. |
| 12.11.1868 | Wodowanie okrętu. Matką chrzestną okrętu została Lady Muriel Campbell, której ojcem był John Campbell, 2. Earl Cawdor. Potem okręt został przeniesiony do Portsmouth Dockyard w celu zamontowania wyposażenia i dokończenia budowy. |
| 08.1869 | Ukończenie budowy. Początkowy koszt budowy wyniósł łącznie 213 324 funty (w tym kadłub 138 585 funtów, maszyny 74 739 funtów). |
| 14.08.1869 | Wcielenie do służby z przeznaczeniem do Channel Squadron. |
| 1871 - 10.1871 | Fregata została przydzielona do Detached Squadron, którym dowodził Rear-Admiral Frederick Seymour. |
| 11.10.1871 | Okręt przybywa do Spitehead. |
| 1872 - 1880 | Fregata zostaje przeniesiona do rezerwy i pozostaje w niej przez 8 lat. |
| 1880 | Ponowne wcielenie do służby z przydziałem na okręt flagowy dla Vice-Admiral Frederick Beauchamp Paget Seymour, Mediterranean Fleet. Zadaniem dodatkowym dla fregaty było dostarczanie członków załóg zapasowych na okręty eskadry. |
| 08.1880 - 06.12.1881 | Ponowny przydział fregaty do Detached Squadron. Tym razem okręt pełnił funkcję okrętu flagowego dla Rear-Admiral Richard Meade, 4. Earl of Clanwilliam, aż do czasu jego zachorowania w Hongkongu. |
| 17.10.1880 | Okręty Detached Squadron opuszczając Spithead i udają się w rejs dookoła świata, który łącznie trwał dwa lata. |
| 11.07.1881 | Legenda głosi, iż tego dnia Książe Walii Jerzy (późniejszy Król Jerzy V), który w owym czasie znajdował się na pokładzie fregaty widział okręt-widmo gdy eskadra znajdowała się pomiędzy Melbourne i Sydney. Dwa inne okręty eskadry: HMS "TOURMALINE" i HMS "CLEOPATRA" również raportowały zauważenie nieznanej jednostki. |
| 06.12.1881 | Okręt nadal znajdował się w składzie Detached Squadron i nadal pełnił funkcję okrętu flagowego, jednak tym razem dla Rear-Admiral Sir Francis Sullivan. |
| 1882 | W trakcie drogi powrotnej na fregacie wybuchł pożar. Jedynie zalanie części przedziałów zapobiegło poważnemu uszkodzeniu okrętu. |
| 11.07.1882 | Dywizjon został skierowany do Egiptu, gdzie wziął udział w bombardowaniu Aleksandrii. Część załogi z fregaty wzięła również udział w operacji desantowej. |
| 16.10.1882 | Okręt po dotarciu do domu zostaje skierowany do rezerwy. |
| 1887 | HMS "INCONSTANT", podobnie jak HMS "SHAH" i HMS "RALEIGH" została przeklasyfikowana na krążownik II klasy. |
| 1897 | Okręt pełnił funkcję okrętu zabezpieczenia socjalnego w Devonport. W następnym roku został pozbawiony maszyn. |
| 1904 | Fregata została wycofana z czynnej służby. |
| 06.1906 | Została skierowana do pełnienia funkcji okrętu treningowego dla artylerzystów przy ośrodku szkoleniowym dla kadetów "Impregnable". |
| 1907 | Nazwa okrętu została zmieniona na "IMPREGNABLE II". |
| 01.1922 | Ponowna zmiana nazwy, tym razem na "DEFIANCE IV" po przeniesieniu okrętu do szkoły torpedystów "Defiance" w Plymouth. |
| 12.1930 | Ponowna zmiana nazwy na "DEFIANCE II", bez zmiany przydziału. |
| 09.1955 | Okręt został sprzedany na złom. |
| 04.04.1956 | Wysłużony okręt dotarł do stoczni złomowej w Belgii. |
ZNANI DOWÓDCY I PRZYDZIAŁY
| 14.08.1869 - 13.09.1870 | Captain Elphinstone D'Oyly D'Auvergne Aplin |
| 13.09.1870 | Captain Charles Lodowick Darley Waddilove |
| 05.02.1880 - 11.03.1880 | Captain Lord Walter Talbot Kerr (kapitan flagowy) |
| 08.1880 | Captain Charles Penrose-Fitzgerald (kapitan flagowy) |
Źródła:
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Wikipedia oraz inne strony internetowe.