Okręty typu "DEFENCE" zostały zaprojektowane przez Isaac'a Watts'a i zostały zatwierdzone do realizacji w programie "1859 Programme". Początkowo były klasyfikowane jako fregaty i w zasadzie stanowiły pomniejszoną i co najważniejsze - tańszą wersję fregat typu "WARRIOR".
Kraj: Wielka Brytania klasa: fregata pancerna (okręt pancerny z baterią burtową, żelaznokadłubowy pancernik bateryjny) |
Specyfikacja
Nazwa okrętu | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Ukończenie budowy | Los okrętu |
DEFENCE | Palmers Shipbuilding and Iron Company, Jarrow | 14.12.1859 | 24.04.1861 | 12.02.1862 | Złomowany w 1935 r. |
RESISTANCE | Westwood & Baillie, Cubitt Town, Londyn | 21.12.1859 | 11.04.1861 | 05.10.1862 | Złomowany w 1899 r. |
Dane taktyczno-techniczne
Wymiary:
Wyporność | 6150 t. ("RESISTANCE": 6070 t.) |
Tonaż | 3720 bm ("RESISTANCE": 3710 bm) |
Długość między pionami | 85,3 m (280 ft 0 in) |
Długość całkowita | 92,04 m (302 ft 0 in) |
Szerokość | 16,51 m (54 ft 2 in) |
Głębokość | 7,62 m (25 ft 0 in) |
Zanurzenie przy wyporności lekkiej - dziób | 7,47 m (24 ft 6 in) |
Zanurzenie przy wyporności lekkiej - rufa | 7,92 m (26 ft 0 in) |
Napęd:
Maszyny | Pozioma 2-cylindrowa maszyna parowa z tłokiem rurowym pojedynczego rozprężania typu Penn (HSE), 4 kotły prostokątne, 1 śruba |
Ożaglowanie | Typu bark o powierzchni 2276 m² (24 500 sq ft), 3 maszty |
Moc indykowana | 2537 ihp ("RESISTANCE": 2428 ihp) |
Moc nominalna | 600 nhp |
Prędkość (maszyna parowa) | 11,618 węzła ("RESISTANCE": 11,834 węzła) |
Prędkość (żagle) | 10,5 węzła |
Paliwo | 460 t. węgla |
Zasięg | 1670 mil morskich przy prędkości 10 węzłów 1200 mil morskich przy prędkości 10,5 węzła |
Opancerzenie:
Burty | 114 mm (4,5 in) na podkładzie z 457 mm (18 in) drewna tekowego |
Przegrody | 114 mm (4,5 in) |
Uzbrojenie:
Projektowane | 18 dział 68-funtowych SBML 95 cwt, 4 działa 40-funtowe (40 pdr) RBL |
Modernizacja podczas konstrukcji - "DEFENCE" | 8 dział 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowych (110 pdr) 82 cwt RBL; 10 dział 68-funtowych SBML 95 cwt; 4 działa 127 mm (5 in) 40-funtowe (40 odr) RBL |
Modernizacja podczas konstrukcji - "RESISTANCE" | 6 dział 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowych (110 pdr) 82 cwt RBL; 10 dział 68-funtowych SBML 95 cwt; 2 działa 32-funtowe SBML |
Modernizacja 1866/68 (1867/69 - "RESISTANCE") | 2 działa 203 mm (8 in) 175-funtowe /15 (9 t.) MLR; 14 dział 178 mm (7 in) 112-funtowych /16 (6,5 t.) MLR; |
Ludzie:
Załoga | 450 - 460 oficerów i marynarzy |
Projekt
W 1859 roku Admiralicja musiała uznać, że koszty wybudowania HMS "WARRIOR", które okazały się znacznie wyższe niż dotychczasowe należy już przyjąć za normę. Jednocześnie 114 mm (4,5 in.) żelazny pancerz w jaki został wyposażony HMS "WARRIOR" został uznany za wystarczający przy obecnym poziomie rozwoju artylerii okrętowej. Zdecydowano się więc zaprojektować mniejszą i tańszą wersję HMS "WARRIOR". Okręty typu "DEFENCE" zostały więc zaprojektowane jako okręty mniejsze, wyposażone w słabsze maszyny i słabsze uzbrojenie. Wg przyszłego Głównego Konstruktora Royal Navy Sir Nathaniel'a Barnaby okręty typu "WARRIOR" w warunkach bojowych czterokrotnie przewyższały okręty typu "DEFENCE".
Główny projektant, Isaac Watts, rozpoczynając projektowanie 24 listopada 1859 roku zaplanował przyszłą prędkość okrętu na ok. 10,74 węzła. W stosunku do francuskiej fregaty pancernej "GLOIRE" było to o 2 węzły mniej, co dawało francuskim okrętom możliwość uniknięcia walki. W odpowiedzi na francuski program budowy okrętów pancernych Admiralicja zaordynowała zbudowanie sześciu okrętów tego typu. Jednak Pierwszy Minister, Lord Palmerston nie był przekonany, że czas drewnianych okrętów liniowych ostatecznie przeminął co zaowocowało tym, iż 14 grudnia 1859 roku zdecydowano ostatecznie o rozpoczęciu budowy wyłącznie dwóch okrętów. Koszt budowy jednego okrętu wyniósł 252 422 funty.
Konstrukcja
Kadłub
Wyporność okrętów HMS "DEFENCE" wynosiła 6150 t. ("RESISTANCE": 6070 t.). Długość między pionami wynosiła 85,3 m (280 ft), długość całkowita 92,04 m (302 ft), szerokość 16,51 m (54 ft 2 in) natomiast zanurzenie przy wyporności lekkiej na dziobie 7,47 m (24 ft 6 in) i na rufie 7,92 m (26 ft 0 in). Budowa kadłuba w zasadzie nie odbiegała od tej posiadanej przez okręty typu HMS "WARRIOR". Wyjątek stanowiła dziobnica typu taranowego.
Uzbrojenie
Projektowane uzbrojenie okrętów typu "DEFENCE" składało się z 18 dział 68-funtowych SBML 95 cwt. Po 8 dział znajdowało się po obu stronach głównego pokładu, natomiast na dziobie i na rufie umieszczono po jednym dziale na górnym pokładzie jako działa pościgowe. Dodatkowo na okręcie zainstalowano 4 ładowane odtylcowo działa 40-funtowe Armstronga (40 pdr) wykorzystywane jako działa salutacyjne. W trakcie budowy okrętu podjęto decyzję o zmianie konfiguracji uzbrojenia. Postanowiono ukończyć okręt uzbrojony w 8 dział 178 mm (7 in) Armstronga 110-funtowych RBL, 10 dział 68-funtowych SBML 95 cwt oraz 4 ładowane odtylcowo działa kalibru 127 mm (5 in). Oba działa ładowane odtylcowo były produkcji Armstronga.
Po obu stronach śródokręcia na głównym pokładzie znajdowały się po 3 działa 110-funtowe. Dwa pozostałe znajdowały się na dziobie i na rufie w charakterze dział pościgowych. Działa 68-funtowe znajdowały się po obu stronach głównego pokładu. Podczas testów ogniowych we wrześniu 1861 roku wyszło jednak na jaw, że działa 110-funtowe są gorsze w zwalczaniu celów opancerzonych od dział 68-funtowych. Testy te, jak również zdarzające się eksplozje tylnej części dział 110-funtowych (np. podczas bitwy o Shimonoseki czy bombardowaniu Kagoshimy) zapobiegły planom całkowitego przezbrojenia okrętów typu "DEFENCE" w działa 110-funtowe, podobnie jak to się stało w przypadku okrętów typu HMS "WARRIOR".
Pocisk do działa Armstronga 40-funtowego miał kaliber 121 mm (4,75 in) i ważył w przybliżeniu 18,1 kg (40 pounds). Prędkość początkowa pocisku wynosiła 350 m/s (1150 ft/s), natomiast zasięg wynosił 3500 m (3800 yards). Działo 40-funtowe ważyło 1625,7 kg (3584 pounds). Wszystkie typy dział mogły strzelać pociskami zarówno pełnymi jak i eksplodującymi (granatami).
Oba okręty zostały przezbrojone w latach 1867-68 w kombinację dział 178 mm i 203 mm. Otrzymały po 2 działa 203 mm i 14 dział 178 mm. Nowe działa były cięższe od dotychczas używanych, więc zmniejszono ich łączną liczbę. Pocisk do działa 203 mm (8 in.) ważył 79,4 kg (175 pounds), same działo ważyło 9,1 t. Prędkość początkowa pocisku wynosiła 430 m/s (1410 ft/s). Działo było zdolne przebić płytę pancerną wykonaną z żelaza o grubości 244 mm (9,6 in). Działo 178 mm (7 in) ważyło 6600 kg i strzelało pociskami o wadze 50,8 kg (112 pounds) mogącymi przebić żelazną płytę o grubości 196 mm (7,7 in).
Opancerzenie
Okręty posiadały pas pancerny wykonany z żelaza o grubości 114 mm (4,5 in), ciągnący się na długości 42,7 m (140 ft), podobny w budowie do tego zastosowanego w okrętach typu HMS "WARRIOR". Pancerz sięgał od poziomu pokładu górnego, aż do poziomu 1,8 m (6 ft) poniżej poziomu wody. Składał się z płyt o wymiarach 92 cm (3 ft) na 366 cm (12 ft), łączonych ze sobą metodą na język i wpust. Metoda ta pozwalała na połączenie płyt pancerza ze sobą wzmacniając go i zwiększając jego odporność na uszkodzenia. 114 mm (4,5 in) przegrody chroniły działa na głównym pokładzie. Pancerz był podbity 457 mm (18 in) warstwą drewna tekowego, składającego się z dwóch warstw o grubości 229 mm (9 in) ułożonych wobec siebie pod kątem prostym. Warstwa drewna wzmacniała opancerzenie okrętu oraz służyła do rozproszenia fali uderzeniowej mogącej oderwać płyty żelaznego pancerza od kadłuba okrętu. Dziób oraz rufa okrętu nie były osłonięte pancerzem, co czyniło je wrażliwymi na ogień z tych kierunków. Kolejną słabością była podwyższona kruchość żelaznych płyt pancerza w niskich temperaturach.
Napęd
Okręty typu "DEFENCE", podobnie jak okręty typu HMS "WARRIOR", zostały wyposażone w 2-cylindrową poziomą maszynę parową z tłokiem rurowym pojedynczego rozprężania zaprojektowaną i wyprodukowaną przez firmę John Penn and Sons. Cylindry miały średnicę 1,78 m (70¾ in), natomiast skok cylindrów wynosił 1,07 m (42 in). Parę o ciśnieniu roboczym 20 psi (138 kPa) dostarczały jednak tylko 4 kotły typu prostokątnego. Maszyna parowa o mocy 2537 ihp zapewniała HMS "DEFENCE" prędkość 11,618 węzła (HMS "RESISTANCE" osiągał 11,834 węzła przy mocy maszyn 2428 ihp). Napędzała pojedynczą śrubę o średnicy 6,4 m (21 ft) zaprojektowaną przez Roberta Griffithsa. Podobnie jak w HMS "WARRIOR" aby zapewnić najlepsze możliwe wykorzystanie ożaglowania śruba mogła być podnoszona z wody, a kominy mogły być opuszczane, by ograniczyć opór wiatru. Jednak w praktyce kiedy wymagane było szybkie użycie maszyny parowej w celu bezpieczniejszego manewrowania, w momencie korzystania z żagli śruba pozostawała w pozycji opuszczonej obracając się samoistnie. Okręty posiadały również dwa pomocnicze silniki parowe zasilane parą z kotłów głównych. Pierwszy z nich zasilał wentylację okrętu i służył do obsługi pomp, drugi zajmował się obsługą pozostałych urządzeń, jak np. wind kotwicznych.
Okręty typu "DEFENCE" posiadały żagle o powierzchni 2277 m² (24 500 sq ft). Niższe maszty oraz bukszpryt był wykonany z żelaza, aby wytrzymać przeciążenia powstałe podczas ewentualnego taranowania. Prędkość okrętów pod żaglami sięgała 10,5 węzła. W okresie od września 1864 do kwietnia 1866 roku na okrętach typu "DEFENCE" zmieniono konfigurację ożaglowania na pełnorejowe. Jednak po tym okresie powrócono do ożaglowania typu bark.
Służba
HMS Defence
Trzeci okręt o tej nazwie w Royal Navy.
14.12.1859 | Położenie stępki. w stoczni Palmers Shipbuilding and Iron Company w Jarrow. Numer stoczniowy 91. |
24.04.1861 | Wodowanie okrętu. |
05.12.1861 | Przyjęcie okrętu do służby z przeznaczeniem dla Channel Fleet. |
12.02.1862 | Ukończenie wyposażania okrętu. Koszt okrętu wyniósł 252 422 funty (kadłub: 197 879 funtów, maszyny: 34 357 funtów) |
1862 - 1866 | Okręt pełnił służbę w Channel Fleet. |
1866 - 10.1867 | Okręt został redelegowany ze służby i zmodernizowany oraz przezbrojony w Plymouth. |
10.1867 - 12.1867 | Okręt stanowił część Steam Reserve. Trwały na nim przygotowania do wyjścia w morze. |
20.01.1868 | Ponowne wcielenie do służby. |
28.01.1868 | Okręt został przeholowany z Hamoaze do stoczni Devonport Dockyard, gdzie zajęto się jego ożaglowaniem. |
02.02.1868 | Załadunek amunicji na okręt. |
10.02.1868 | W tym dniu okręt wyszedł na próby maszyn po remoncie. Wrócił tego samego dnia. |
25.02.1868 | Okręt opuścił port i udał się w kierunku Irlandii. |
02.1868 - 03.1868 | Przez dwa miesiące okręt cumował w Berehaven / Queenstown. |
10.04.1868 | Fregata wpływa do Holyhead. |
14.04.1868 | Okręt wypływa z portu jako część eskorty jachtu królewskiego na pokładzie którego płyną Księżna i Książę Walii. Dzień później docierają do Kingstown, Dublin. |
25.04.1868 | Okręt wraca do Plymouth. Później udaje się do Portland i spędza tam cały maj. |
04.06.1868 | Fregata wypływa na ćwiczenia z Channel Fleet. Po trwających niemal miesiąc manewrach, 6 lipca okręt zawija do Plymouth Sound. |
30.07.1868 | Kolejne wyjście w morze z Channel Fleet i kolejne manewry. |
14.08.1868 | Okręt opuszcza Portland w towarzystwie HMS "MINOTAUR", HMS "PENELOPE", HMS "BELLEROPHON", HMS "ACHILLES" i HMS "WARRIOR", w celu odbycia rejsu patrolowego na zachodnich podejściach do Kanału. |
21.08.1868 | Eskadra zacumowała w Lough Foyle. |
02.09.1868 - 09.09.1868 | Eskadra dotarła do Belfastu i pozostała tam parę dni. |
10.09.1868 - 21.09.1868 | Eskadra dotarła do Greenock. Dwa dni później okręty są już w Milford Haven. |
05.10.1868 | Okręt dociera do Plymouth. HMS "DEFENCE" zostaje zadokowany w celu przeglądu, oczyszczenia kadłuba i naprawy drobnych usterek. |
10.10.1868 | Odbył się sąd nad jednym z oficerów Royal Marines, Captain Charles Stark. Oficer ów oddalił się z okrętu podczas pobytu w Portland i nie wrócił na pokład przed odpłynięciem. Tłumaczył się chorobą i brzydką pogodą, która uniemożliwiła mu powrót na okręt łodzią, kiedy już wydobrzał. Są uznał go winnym i skazał na pozbawienie 1 roku wysługi i zwolnienie z okrętu. |
10.11.1868 | Kolejny sąd nad marynarzem z okrętu. Private Charles Bradbury (Royal Marines) został oskarżony o uderzenie jednego z członków orkiestry pokładowej, został uznany winnym i skazany na rok więzienia i dyscyplinarne zwolnienie ze służby. |
11.11.1868 | Okręt zostaje wydokowany i zostaje skierowany do załadunku amunicji. |
26.11.1868 | Okręt opuszcza port i udaje się na spotkanie z pozostałymi okrętami Channel Fleet. |
13.12.1868 | Okręt dociera do Lizbony. Pozostaje tam przez kolejne miesiące, aż do marca następnego roku. |
20.04.1869 | Po pobraniu zaopatrzenia okręt wyrusza w kierunku West India Station. |
12.05.1869 | Okręt dociera na Barbados. |
07.1869 - 08.1869 | Dwa miesiące okręt spędza na Jamajce. 10 sierpnia okręt opuszcza Port Royal i udaje się na Curacao. |
25.08.1869 | Okręt opuszcza San Domingo. 9 września okręt dociera do Halifax. Po przybyciu zaraportowano, że w wyniku epidemii żółtej febry która wybuchła na okręcie zmarł jeden oficer i ośmiu marynarzy. |
12.10.1869 | Okręt opuszcza Halifax i udaje się w kierunku Bermudów i Jamajki. |
11.1869 - 12.1869 | Kolejne dwa miesiące okręt spędził w Port Royal na Jamajce. |
12.1869 | Okręt udał się na Haiti, gdzie akurat trwały zamieszki i niepokoje społeczne. Kiedy podpalono Port au Prince część załogi z HMS "DEFENCE" zeszła na ląd i udzieliła pomocy. |
01.1870 | Okręt ponownie udał się na Jamajkę i przebywał tam przez miesiąc. 26 stycznia opuścił port i udał się do Hawany. |
02.1870 | Okręt po dotarciu na miejsce pozostał w porcie aż do kwietnia. |
04.1870 | Fregata cumowała na Bermudach. W maju opuściła Bermudy i udała się na Morze Śródziemne. |
07.1870 | Okręt po dotarciu ma Morze Śródziemne przebywał początkowo głównie w Palermo i na Malcie. |
08.1870 | Okręt przebywał w tym okresie głównie na Malcie, z krótką przerwą gdy udał się do Pireusu. |
20.09.1870 | Okręt opuścił Maltę i udał się do Civitavecchia, gdzie przebywał przez resztę miesiąca. |
10.1870 - 01.1871 | Przez następne cztery miesiące okręt przebywał w Neapolu. |
19.02.1871 | Fregata dociera na Maltę. |
10.03.1871 | Okręt wyruszył z pozostałymi okrętami Mediterranean Fleet na ćwiczebny rej, odwiedzając m.in. Syrakuzy, Palermo i Neapol. |
04.1871 - 05.1871 | Przez następne dwa miesiące wraz z innymi okrętami Mediterranean Fleet fregata przebywała na Malcie. |
09.05.1871 | Okręt wyrusza w rejs do Algieru. Po dotarciu na miejsce spędza w porcie resztę miesiąca. |
14.06.1871 | Okręt powraca na Maltę. Jednak po kilku dniach (konkretnie 19 czerwca) okręt wyrusza na spotkanie z resztą Mediterranean Fleet. |
23.06.1871 | Fregata dociera na Corfu, gdzie łączy się z resztą eskadry. |
01.07.1871 | Eskadra dociera do Navarino, dwa dni później do Santorini, a 6 lipca na Rodos. |
15.07.1871 | Eskadra wraca na Maltę. |
22.07.1871 | HMS "DEFENCE" opuścił Maltę razem z HSM "CALEDONIA" i HMS "LORD WARDEN" udając się na spotkanie z okrętami Channel Fleet w celu odbycia wspólnych ćwiczeń. |
11.08.1871 | Okręty dołączają do Channel Fleet nieopodal Ushant. Później razem (łącznie 23 okręty) udają się na manewry i ćwiczebny rejs pomiędzy Ushant i Irlandią. |
19.08.1871 | Połączona eskadra dociera do Queenstown. 28 sierpnia cała flota opuszcza port i udaje się w rejs na Morze Śródziemne. |
08.09.1871 | Flota dociera do Lizbony i pozostaje tam przez kilka dni. |
06.10.1871 | Flota dociera do Gibraltaru. |
14.10.1871 | Okręty docierają na Maltę. |
03.1872 r. | W trakcie akcji ratowniczej HMS "LORD CLYDE", który wszedł na mieliznę w okolicach wyspy Pantelleria, HMS "DEFENCE" sam doznał uszkodzeń śruby i steru co o mało nie skończyło się wyrzuceniem na brzeg. |
02.08.1872 | Wycofanie okrętu ze służby i czasowe przydzielenie go do rezerwy w Devonport. |
1872 r. - 1874 r. | Skierowanie okrętu na przebudowę i modernizację do Plymouth. |
02.1874 r. - 1876 r. | Okręt pełnił służbę strażniczą i magazynową w Shannon. |
25.02.1876 r. | Ponowne wcielenie do składu Channel Fleet. |
1878 r. | Wraz z większością składu Channel Fleet HMS "DEFENCE" zostaje przeniesiony do składu Mediterranean Fleet na Morzu Śródziemnym. Zwiększona ilość okrętów Royal Navy na Morzu Śródziemnym była związana z prowadzoną właśnie wojną rosyjsko - turecką. |
1878 r. - 1879 r. | Okręt powrócił ponownie do składu Channel Fleet. |
05.12.1879 | Okręt został wycofany z czynnej służby. |
06.1880 r. - 1885 r. | HMS "DEFENCE" zastąpił swojego bliźniaka HMS "RESISTANCE" w pełnieniu służby strażniczej w Mersey. 20.07.1884 r. okręt doznał kolizji z HMS "HECTOR" w Lough Swilly, uszkadzając sobie część dziobową i zalewając niektóre przedziały wodoszczelne. |
08.1885 | Okręt został przeniesiony do rezerwy w Devonport. |
1890 r. | Okręt został przekonwertowany na warsztat pływający w porcie Devonport. |
06.1898 r. | Nastąpiła zmiana nazwy na "INDUS". Okręt w owym czasie pełnił rolę szkoleniową, będąc przydzielony jako okręt - baza do ośrodka szkoleniowego HMS "Indus" w Devonport. |
1910 | Nazwa okrętu została zmieniona na "INDUS I". |
1922 | Okręt został pozbawiony maszyn. |
08.1935 r. | Okręt został sprzedany na złom w Plymouth. |
16.08.1835 | Okręt dotarł do Cattedown i rozpoczęło się złomowanie. |
Kolejni dowódcy (przydziały)
05.12.1861 - 01.10.1862 | Captain Richard Ashmore Powell, Channel Squadron | ||
01.10.1862 | Captain Augustus Phillimore, Channel Squadron | ||
13.01.1868 | Captain Charles Henry May | ||
25.03.1869 - 02.08.1872 | Captain Nowell Salmon, Indie Zachodnie, później Morze Śródziemne | ||
25.02.1876 - 05.12.1879 | Captain Frederick Anstruther Herbert |
HMS Resistance
Trzeci okręt o tej nazwie w Royal Navy.
14.12.1859 | Złożenie zamówienia. |
21.12.1859 | Położenie stępki. w stoczni Westwood & Baillie, Cubitt Town, Londyn. |
11.04.1861 | Wodowanie okrętu. |
06.07.1862 | Wcielenie do służby z przeznaczeniem dla Channel Fleet. |
05.10.1862 | Ukończenie wyposażania okrętu. Koszt okrętu wyniósł 258 122 funty |
1862 - 1863 | Okręt pełnił służbę w Channel Fleet. |
12.1863 - 1866 | Okręt skierowano do służby w składzie Mediterranean Fleet na Morzu Śródziemnym. |
14.06.1867 | Czasowe wycofanie okrętu ze służby. |
1867 - 1868 | Okręt został poddany modernizacji i przebudowie. |
06.1869 | Fregata przebywała w Portsmouth, kończąc wyposażanie i pobierając zapasy po remoncie. |
01.07.1869 | Ponowne wcielenie do służby. Oficerowie i marynarze stanowiący załogę okrętu pochodzili z HMS "DONEGAL". |
10.07.1869 - 15.07.1869 | Okręt przebywał w Spithead. |
20.07.1869 | Okręt przybył do Mersey, gdzie miał pełnić służę okrętu strażniczego i okrętu-bazy. zastąpił w tej funkcji HMS "DONEGAL". |
14.05.1870 - 03.06.1870 | Okręt dokuje w Devonport, dokonywany jest na nim przegląd i naprawa drobnych uszkodzeń. |
06.06.1870 | Okręt wraca na miejsce pełnienia służby. |
10.07.1870 - 12.07.1870 | Okręt przez dwa dni cumuje w Plymouth Sound. Pobiera tam zapasy przygotowują się do ćwiczeń rezerwy. |
13.07.1870 - 08.08.1870 | Ćwiczenia wraz z innymi okrętami Coastguard / Reserve Squadron. Odbywają się na wodach Kanału i na południu od Irlandii. |
08.08.1870 - 12.08.1870 | Eskadra przebywa w Plymouth. |
15.08.1870 | Fregata po rozwiązaniu eskadry wraca do Mersey gdzie ponownie pełni służbę strażniczą. |
07.1871 - 08.1871 | Coroczne ćwiczenia Coastguard / Reserve Squadron - ponownie odbywają się na wodach Kanału i na południu od Irlandii. |
28.08.1871 | Eskadra dociera do Plymouth i zostaje rozwiązana. HMS "RESISTANCE" wraca na miejsce pełnienia służby strażniczej na Mersey. |
23.03.1872 | Czasowe wycofanie okrętu ze służby i zmiana dowódcy. |
28.07.1872 - 01.09.1872 | Coroczne ćwiczenia z rezerwą na wodach Kanału. |
02.09.1872 - 08.1873 | Fregata zostaje zadokowana w Devonport gdzie zostaje poddana gruntownemu remontowi. M. in. wymieniono na okręcie kotły. |
08.1873 | Przywrócenie okrętu do służby i przydzielenie z powrotem do Channel Fleet. |
16.11.1874 - 07.12.1874 | Okręt przebywa w Vigo. Uczestniczy także (właściwie od 5 listopada, czyli od opuszczenia Plymouth) w ćwiczeniach na pobliskich wodach. Razem z nim biorą w nich udział HMS "TRIUMPH", HMS "RESISTANCE", HMS "NORTHUMBERLAND", HMS "MONARCH" oraz HMS "SULTAN". |
16.05.1877 | Czasowe wycofanie okrętu ze służby w maju i ponowne przyjęcie z przeznaczeniem dla służby strażniczej w Liverpool'u. |
1878 | HMS "RESISTANCE" wchodził w skład Particular Service Squadron w czasie zagrożenia rosyjskiego. |
1878 - 1880 | Okręt ponownie pełnił funkcję jednostki strażniczej w Mersey. |
06.1880 | Służba okrętu dobiegła końca. W Devonport okręt został pozbawiony napędu i uzbrojenia. |
1885 | Kadłub okrętu wykorzystano do testów uzbrojenia artyleryjskiego i torpedowego. Mimo uszkodzeń okręt przetrwał testy. |
11.11.1898 | Okręt został sprzedany na złom. |
04.03.1899 | Podczas holowania okręt zatonął w Holyhead Bay. |
1900 | Okręt zostaje podniesiony z dna i przeholowany do Garston w Liverpool'u, gdzie dokonano złomowania. |
Znani dowódcy (przydziały)
06.07.1862 - 04.1866 | Captain William Charles Chamberlain, Channel Squadron później (grudzień 1863) Morze Śródziemne | ||
04.1866 - 14.06.1867 | Captain Henry Shank Hillyar, Morze Śródziemne | ||
01.07.1869 | Captain Edward Winterton Turnour, Coast Guard, Liverpool | ||
07.05.1870 - 23.03.1872 | Captain William Henry Haswell, Coast Guard, Liverpool | ||
23.03.1872 - 08.1873 | Captain John Montgomerie, Coast Guard | ||
08.1873 - 05.1877 | Captain William Graham, Channel squadron | ||
16.05.1877 - 01.04.1878 | Captain Sholto Douglas, Coast Guard, Liverpool | ||
01.04.1878 - 06.1880 | Captain Arthur Thomas Thrupp, Coast Guard, Liverpool |
Źródła:
- Dawid Lyon, Rif Winfield (2004). The Sail & Steam Navy List. All the ships of the Royal Navy 1815 - 1889. Chatham Publishing.
- Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., eds. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905. Greenwich: Conway Maritime Press.
- Wikipedia, oraz inne strony internetowe.