Iris (1877)

Kadłub

Kadłub okrętów tego typu charakteryzował się długim, smukłym kadłubem, przystosowanym do osiągania dużych prędkości. Wyporność normalna okrętów wynosiła 3730 t., natomiast lekka 3290 t. Okręty różniły się od siebie kształtem dziobu i rufy. "IRIS" miał dziób typu kliprowego, natomiast "MERCURY" miał dziób prosty. Długość pomiędzy pionami u obu okrętów była taka sama, wynosiła 91,44 m (300 ft 0 in), jednak długość całkowita dla "IRIS" wynosiła 101,04 m (331 ft 6 in), natomiast dla "MERCURY" 96,01 m (315 ft 0 in). Szerokość okrętów liczyła 14,02 m (46 ft 0 in), natomiast zanurzenie średnie 6,71 m (22 ft 0 in). 

Okręty były wyposażone w lekkie ożaglowanie typu bark, jednak szybko zostało ono zdjęte. Okręty miały podwójne dno na długości 45,72 m (150 ft), pod maszynownią i kotłownią. 

Uzbrojenie

Początkowo okręty były uzbrojone w 10 dział 64-funtowych (64 pdr) MLR, z któych 8 znajdowało się na sponsonach, a dwa na dziobie i na rufie, na pokładzie górnym w charakterze dział pościgowych. Na "IRIS" ok. 1880 r. dokonano modernizacji uzbrojenia zmieniając 8 dział 64-funtowych umieszczonych na sponsonach na 4 działa 152 mm (6 in) RBL i 4 działa 127 mm (5 in) RBL. Oba okręty zostały przezbrojone w latach 1886 - 1887 i wyposażone w 13 dział 127 mm (5 in) 40 cwt RBL, 4 działa 3-funtowe (3 pdr) QF, 1 lekkie działo, 7 karabinów maszynowych oraz 4 wyrzutnie (zrzutnie) torped.

Opancerzenie

Okręty nie były opancerzone jednak duża ilość przedziałów wodoszczelnych zapewniała okrętom spory zapas pływalności w przypadku uszkodzenia. Dodatkowo na burtach znajdowały się bunkry węglowe, które stanowiły ekwiwalent opancerzenia na obszarze maszynowni i kotłowni.

Napęd

Okręty były napędzane przez dwie 4-cylindrowe maszyny parowe typu HCE (direct-acting, Woolf's principle). Miały 8 owalnych i 4 cylindryczne kotły które generowały parę o ciśnieniu 65 psi. Dwie maszynownie i dwie kotłownie były zaaranżowane naprzemiennie, i każda z maszynowni mogła dzialać niezależnie od drugiej, co minimalizowało ryzyko pozbawienia napędu w przypadku uszkodzenia. Cylindry maszyn parowych miały średnicę 1,04 m (41 in) dla wysokiego ciśnienia i 1,91 m (75 in) dla niskiego przy skoku 0.91 m (36 in). W czasie pierwszych prób HMS "IRIS" osiągnął jedynie 16,6 węzła przy mocy 7086 ihp, jednak po zmianie śrub, podczas następnych prób okręt osiągnął 18,587 węzła przy 7556 ihp, natomiast "MERCURY" 18,876 węzła przy mocy 7534 ihp. Osiągi te dawały tym okrętom palmę pierwszeństwa wśród okrętów Royal Navy jeśli chodzi o prędkość.

HMS Iris

Znani dowódcy (przydziały)

HMS Mercury

Znani dowódcy (przydziały)